Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Silent Witness - Seizoen 17
‘De koning is dood, leve de koning!’ Als liefhebber van Silent Witness kon ik geen toepasselijker opening voor een recensie van serie 17 bedenken dan deze. Silent Witness is een Britse politieserie met een lange geschiedenis. De eerste aflevering werd in 1996 uitgezonden en sindsdien zijn er een kleine tachtig afleveringen verschenen. Met wisselende hoofdpersonen – vandaar die opening – maar wel steeds met onverminderd groot succes. En dat is knap. In de eerste zeven seizoenen is patholoog-anatoom Sam Ryan (Amanda Burton, The Commander) de onbetwiste ‘drager’ van dat succes. Vervolgens namen twee van haar collega’s bij het Lyell Centre, Leo Dalton (William Gaminara, Casualty) en Harry Cunningham (Tom Ward, Pride and Prejudice), het stokje van haar over. Tegelijkertijd deed een nieuw personages haar intrede: forensisch antropoloog Nikki Alexander (Emilia Fox, The Queen) kwam het hechte team versterken. Na het vertrek van Harry Cunningham aan het eind van serie 15 en de dood van Leo Dalton in de laatste aflevering van serie 16 is zij de onbetwiste ster van de serie.
De verklaring voor dat onverminderd grote succes moet zeker (onder meer) worden gezocht in een accentverschuiving die na het vertrek van Sam Ryan/Amanda Burton plaatsvond. Staan in de eerste zeven series niet alleen de op te lossen zaken maar ook de persoonlijke beslommeringen van Sam Ryan centraal, vanaf serie acht komt de nadruk steeds meer op de (achtergronden van de) misdrijven te liggen. Er komt meer actie en ook meer expliciet geweld.
Dat geldt eveneens voor de vijf verhalen van serie zeventien. Met name voor aflevering vier: ‘Undertone’. Dit verhaal gaat over de onvervulde kinderwens van een politiefunctionaris en zijn vrouw, een Turkse drugsbaron die zijn imperium wil uitbreiden naar London en een verdwenen partij drugs. Een Noord-Iers tienermeisje wordt dood aangetroffen. Ze was hoogzwanger toen ze werd vermoord maar haar baby is spoorloos verdwenen. Ze is dus kort voor haar dood bevallen of nadien van haar baby beroofd. Een macabere gedachte. De vader van het kind wordt vrij snel gevonden en voor de politie is hij meteen de hoofdverdachte. Hij is immers ‘gelukkig getrouwd’! Het meisje blijkt echter nauwe banden met de onderwereld te hebben gehad en die ontdekking leidt tot een intensieve zoektocht van de politie en de forensisch specialisten van het Lyell Center. Daarbij vallen harde klappen en vloeit er flink wat bloed.
Personages van wie afscheid wordt genomen, moeten worden vervangen door anderen. Hoe meer personages verdwijnen, des te meer nieuwkomers de serie verwelkomt. In serie 16 deden Jack Hodgson (David Gaves) en Clarissa Mullery (Liz Carr) al hun intrede terwijl Dr. Thomas Chamberlain (Richard Lintern, Endeavor) vanaf serie 17 Leo Dalton vervangt. Vooralsnog op een bescheiden manier, Chamberlain moet zijn plaats in het team nog verdienen. Dat geldt minder voor Jack Hodgson met wie Nikki inmiddels een prima band heeft opgebouwd. Hij krijgt ook – het een heeft ongetwijfeld met het ander te maken – een prominentere rol in de verhalen. In aflevering vijf bijvoorbeeld, vormt zijn persoonlijke geschiedenis de achtergrond van het verhaal. Jack blijkt een uitstekende bokser te zijn en dat heeft zijn broer ooit, in een ver verleden, flink in de problemen gebracht. Als op een dag het lichaam van een vijftienjarig meisje wordt gevonden en Ryan, Jacks broer, voor de politie dé hoofdverdachte blijkt te zijn, wordt het tijd dat Jack iets voor zijn broer terugdoet. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot.
Waar het succes van andere series wordt voortgezet in al dan niet geslaagde sequels, zoals Lewis (voorheen Inspector Morse) en The Body Farm (voorheen Waking the Dead), blijft Silent Witness gewoon Silent Witness: een serie over forensisch onderzoekers van het Lyell Center die zo ver gaan in het uitoefenen van hun beroep dat zij regelmatig het werk van de recherche overnemen. De professionele ambitie van Nikki Alexander vormt daarbij een belangrijke drive. Zij vindt dat recht moet geschieden en om dat te bewerkstelligen gaat zij ver, soms te ver.
Merkwaardig genoeg is Silent Witness (bij mijn weten) nog nooit in de prijzen gevallen, zelfs van nominaties is mij niets bekend en dat vind ik een gemis. Er zijn niet veel series die zo lang zo’n constant hoog niveau leveren, terwijl het format intussen flink wordt doorontwikkeld. Het wordt dus tijd dat iemand dat een keer expliciet waardeert.
Volg Silent WitnessDe verklaring voor dat onverminderd grote succes moet zeker (onder meer) worden gezocht in een accentverschuiving die na het vertrek van Sam Ryan/Amanda Burton plaatsvond. Staan in de eerste zeven series niet alleen de op te lossen zaken maar ook de persoonlijke beslommeringen van Sam Ryan centraal, vanaf serie acht komt de nadruk steeds meer op de (achtergronden van de) misdrijven te liggen. Er komt meer actie en ook meer expliciet geweld.
Dat geldt eveneens voor de vijf verhalen van serie zeventien. Met name voor aflevering vier: ‘Undertone’. Dit verhaal gaat over de onvervulde kinderwens van een politiefunctionaris en zijn vrouw, een Turkse drugsbaron die zijn imperium wil uitbreiden naar London en een verdwenen partij drugs. Een Noord-Iers tienermeisje wordt dood aangetroffen. Ze was hoogzwanger toen ze werd vermoord maar haar baby is spoorloos verdwenen. Ze is dus kort voor haar dood bevallen of nadien van haar baby beroofd. Een macabere gedachte. De vader van het kind wordt vrij snel gevonden en voor de politie is hij meteen de hoofdverdachte. Hij is immers ‘gelukkig getrouwd’! Het meisje blijkt echter nauwe banden met de onderwereld te hebben gehad en die ontdekking leidt tot een intensieve zoektocht van de politie en de forensisch specialisten van het Lyell Center. Daarbij vallen harde klappen en vloeit er flink wat bloed.
Personages van wie afscheid wordt genomen, moeten worden vervangen door anderen. Hoe meer personages verdwijnen, des te meer nieuwkomers de serie verwelkomt. In serie 16 deden Jack Hodgson (David Gaves) en Clarissa Mullery (Liz Carr) al hun intrede terwijl Dr. Thomas Chamberlain (Richard Lintern, Endeavor) vanaf serie 17 Leo Dalton vervangt. Vooralsnog op een bescheiden manier, Chamberlain moet zijn plaats in het team nog verdienen. Dat geldt minder voor Jack Hodgson met wie Nikki inmiddels een prima band heeft opgebouwd. Hij krijgt ook – het een heeft ongetwijfeld met het ander te maken – een prominentere rol in de verhalen. In aflevering vijf bijvoorbeeld, vormt zijn persoonlijke geschiedenis de achtergrond van het verhaal. Jack blijkt een uitstekende bokser te zijn en dat heeft zijn broer ooit, in een ver verleden, flink in de problemen gebracht. Als op een dag het lichaam van een vijftienjarig meisje wordt gevonden en Ryan, Jacks broer, voor de politie dé hoofdverdachte blijkt te zijn, wordt het tijd dat Jack iets voor zijn broer terugdoet. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot.
Waar het succes van andere series wordt voortgezet in al dan niet geslaagde sequels, zoals Lewis (voorheen Inspector Morse) en The Body Farm (voorheen Waking the Dead), blijft Silent Witness gewoon Silent Witness: een serie over forensisch onderzoekers van het Lyell Center die zo ver gaan in het uitoefenen van hun beroep dat zij regelmatig het werk van de recherche overnemen. De professionele ambitie van Nikki Alexander vormt daarbij een belangrijke drive. Zij vindt dat recht moet geschieden en om dat te bewerkstelligen gaat zij ver, soms te ver.
Merkwaardig genoeg is Silent Witness (bij mijn weten) nog nooit in de prijzen gevallen, zelfs van nominaties is mij niets bekend en dat vind ik een gemis. Er zijn niet veel series die zo lang zo’n constant hoog niveau leveren, terwijl het format intussen flink wordt doorontwikkeld. Het wordt dus tijd dat iemand dat een keer expliciet waardeert.
Reacties (2)