Sex Education - Seizoen 1

Preutse mensen kunnen Sex Education beter aan zich voorbij laten gaan. In deze fantastische dramedy van Netflix wordt seksualiteit in de breedste zin van het woord op humoristische, warme en oprechte wijze onder de loep genomen en in beeld gebracht. Sinds 11 januari 2019 is het eerste seizoen, bestaande uit acht afleveringen van 46 tot 52 minuten, te zien. Netflix kondigde nog geen maand na de releasedatum, op 1 februari 2019, aan dat Sex Education terugkeert voor een tweede seizoen. Dat is niet verwonderlijk als je bedenkt dat binnen vier weken naar schatting 40 miljoen huishoudens de serie bekeken hebben.

Sex Education vertelt het verhaal van Otis (Asa Butterfield, Hugo) en zijn omgeving. Otis is zestien jaar, maagd, een tikkeltje verlegen en worstelt met zijn onvermogen om te masturberen. Zijn moeder Jean (Gillian Anderson, The X Files) verslijt mannen bij de vleet, werkt als seks- en relatietherapeute en overanalyseert het gedrag van haar zoon continu. Samen wonen zij in een statig huis op het Engelse platteland dat bezaaid is met pornografie, seksspeeltjes en seksueel getinte schilderijen. Jean heeft een praktijk aan huis en ontvangt de meest uiteenlopende types die zij van kundig advies voorziet. Mede hierdoor beschikt Otis, ondanks zijn seksuele onervarenheid, over een flinke portie psychologische kennis.

De serie begint op de eerste dag na de zomervakantie. Otis fietst naar school met zijn beste vriend Eric (Ncuti Gatwa). Eric vertelt Otis dat al hun klasgenoten afgelopen zomer seks hebben gehad en dat zij niet achter kunnen blijven. In de eerste schoolweek geeft Otis seksueel advies aan Adam (Connor Swindells), de pestkop van de school. De op het eerste gezicht stoere Maeve (Emma Mackey) is hier getuige van en ziet kansen. Ze overtuigt Otis om samen een sekstherapiekliniek te beginnen op school. Otis geeft advies en Maeve regelt de afspraken en het geld. Na een paar sessies ontdekt Otis dat iedereen, hoe knap of nerdy ook, issues heeft en op bepaalde manieren worstelt met zijn/haar eigen seksualiteit. De manier waarop het verhaal rondom de ontwikkeling richting volwassenheid van Otis en zijn medestudenten verteld wordt, vind ik erg verfrissend.

In tegenstelling tot andere coming of age verhalen als Blue Mountain State, The Inbetweeners en de American Pie-filmreeks pakt Sex Education het onderwerp seksualiteit op een meer authentieke manier aan. In plaats van alleen pure onderbroekenlol, verheerlijking van alcohol- en drugsgebruik en romantisering van sex zit er meer gelaagdheid en ambiguïteit in de wijze waarop deze onderwerpen aan bod komen in Sex Education. Op een luchtige manier komen diverse kanten aan bod van zaken die zich over het algemeen in de taboesfeer bevinden. Denk hierbij aan racisme, abortus, erectieproblemen, paniekaanvallen, feminisme, homofobie, masturbatie en wraakporno. Het is knap van de makers dat zij deze onderwerpen behandelen zonder dat de serie verandert in één groot tranendal of een belerend Postbus 51-spotje. Dat is wat mij betreft de grote kracht van de serie.

Het acteerwerk tilt de serie naar een hoger niveau. Asa Butterfield zet een bijzondere Otis neer. Gillian Anderson is briljant als zijn vrijgevochten doch bezorgde moeder met vlijmscherpe opmerkingen. In eerste instantie had ik haar niet herkend en dacht dat Emma Thompson de rol speelde. De rest van de cast bestaat vooral uit nieuwkomers die uitstekend spelen. Zo overtuigt Emma Mackey als rebelse tiener, zet Connor Swindells een perfecte, pestkop neer en zorgen vooral Aimee Lou Wood (Aimee) en Tanya Reynolds (Lily) voor de nodige lachsalvo’s als tienermeisjes op ontdekkingstocht. Ncuti Gatwa verdient een speciale vermelding als Eric. Het is verbluffend hoe hij een donkere, flamboyante, homoseksuele jongen weet te spelen die moeiteloos schakelt tussen komisch, tragisch en strijdlustig zonder compleet over de top te gaan. Ncuti is wat mij betreft de grote ontdekking van de serie en dankzij hem is Eric mijn favoriete personage.

Ook op visueel vlak is de serie geweldig. Het kleurgebruik, de omgeving en aankleding zijn een lust voor het oog. Dankzij de kleding en muziekkeuze lijkt de serie zich af te spelen in de jaren ’80. Toch hebben de personages allemaal een smartphone en kijken zij porno op computers. Verschillende decennia lijken samen te smelten in Sex Education. Volgens maker Laurie Nunn is de serie dan ook een hommage aan jaren ’80 films als The Breakfast Club en Pretty in Pink van de koning van de tienerkomedie, John Hughes. De thema’s die behandeld worden blijken universeel en tijdloos te zijn. Al met al is Sex Education een meer dan geslaagde, verrassende serie in het genre. Het eerste seizoen beoordeel ik met een acht en ik kijk reikhalzend uit naar seizoen twee.