Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Safe House - Seizoen 2
In het tweede seizoen van de succesvolle Britse serie Safe House geen safehouseverplichtingen-tegen-wil-en-dank, zoals in seizoen 1; hoofdpersoon Tom Brook (Stephan Moyer, True Blood) en zijn vriendin Sam (Zoë Tapper, Mr Selfridge) zijn officieel geaccrediteerd om onderdak te bieden aan mensen die tijdelijk voor hun eigen veiligheid onvindbaar moeten zijn. Acht jaar geleden beëindigde hij zijn carrière bij de politie van Liverpool vrij abrupt en sindsdien proberen ze ergens aan de kust van Nort Wales in hun levensonderhoud te voorzien met het aanbieden van zeillessen. Erg succesvol zijn ze daarmee echter niet.
De geruchtmakende zaak rond ‘The Crow’ kostte Tom destijds de kop. Drie vrouwen werden om onduidelijke redenen ontvoerd. Losgeld werd niet geëist en van deze vrouwen ontbreekt nog steeds ieder spoor. Tom was van mening dat het de Crow in feite meer om de echtgenoten te doen was: die wilde hij zien lijden. Twee van hen hadden uiteindelijk ook een eind aan hun leven gemaakt; de derde, Simon Duke (Jason Watkins, Being Human), leeft echter nog en dat is best opmerkelijk. De politie, en dan met name Toms carrièregevoelige chef Elizabeth Elroy (Dervla Kirwan, Injustice), zag dat anders: er werd een verdachte opgepakt die bekende en daarmee was de kous af. Maar niet voor Tom Brook; hij was ervan overtuigd dat de Crow nog steeds vrij rondliep. Die gedachte heeft hem nooit meer losgelaten.
Als acht jaar later een ontvoering gemeld wordt die tot in de kleinste details lijkt op de ontvoeringen in de Crow-zaak, lijkt hij alsnog gelijk te krijgen. Deze keer gaat het om de vriendin van aannemer John Channing. Het kost Tom enige moeite, maar uiteindelijk weet hij alle betrokken partijen ervan te overtuigen dat Channing en zijn dochter Dani voor hun eigen veiligheid beter kunnen onderduiken; bij hem en Sam dus. En zo gebeurt het ook.
Safe House 2 heeft inhoudelijk geen enkele relatie met het eerste seizoen en dat is prettig voor diegenen die voor het eerst met de ITV-serie kennismaken; alleen het format is overeind gebleven. We zien opnieuw een voormalig politieman die samen met zijn vriendin ergens ver van de bewoonde wereld leeft waardoor hun huis uitstekend dienst kan doen als safehouse. En we zien opnieuw een aantal mensen die met de dood worden bedreigd, maar die in een vlaag van eigenzinnige domheid die dekmantel verraden. Dat komt met name John Channing duur te staan.
Het is echter niet alleen de jacht op de Crow die het verhaal gaande houdt; naarmate de serie vordert wordt ook steeds duidelijker wat de werkelijke reden is van Toms afscheid van de Liverpool Metropolitan Police. In een uiterste poging hem de verblijfplaats van Simon Dukes vrouw te ontfutselen, had hij hoofdverdachte Luke Griffin bijna vermoord en dat zijn Toms ex-collega’s nog niet vergeten. De spanningen die dat in het vertelheden oplevert, dringen zich steeds nadrukkelijker in het verhaal op.
Safe House 1 had een sterk verhaal met overtuigende personages. Helaas heb ik die basisingrediënten in het tweede seizoen niet kunnen ontdekken. Hoewel het format gelijk gebleven is, ontbreekt ieder raffinement. Dat geldt zowel voor het verhaal als voor de belangrijkste personages. Geen worsteling met traumatiserende herinneringen, geen echte ‘strijd’ tussen Tom en zijn gasten over de beperkte vrijheid die zijn hebben, geen moordenaar die je langzaam maar zeker dichterbij het safehouse ziet komen. Ik wijt dat onder meer aan het beperkte aantal aflevering. Waar ik bij Scandinavische series vaak het idee heb dat een paar afleveringen minder ook goed (zo niet beter) was geweest, had Safe House 2 ongetwijfeld aan kwaliteit gewonnen met twee afleveringen meer. Nu wordt het verhaal op het eind afgeraffeld en blijf je als kijker met de nodige vragen achter. heb ik me met Safe House 2 vermaakt? Zeker, maar dit seizoen heeft me jammer genoeg niet overtuigd.
Volg Safe HouseDe geruchtmakende zaak rond ‘The Crow’ kostte Tom destijds de kop. Drie vrouwen werden om onduidelijke redenen ontvoerd. Losgeld werd niet geëist en van deze vrouwen ontbreekt nog steeds ieder spoor. Tom was van mening dat het de Crow in feite meer om de echtgenoten te doen was: die wilde hij zien lijden. Twee van hen hadden uiteindelijk ook een eind aan hun leven gemaakt; de derde, Simon Duke (Jason Watkins, Being Human), leeft echter nog en dat is best opmerkelijk. De politie, en dan met name Toms carrièregevoelige chef Elizabeth Elroy (Dervla Kirwan, Injustice), zag dat anders: er werd een verdachte opgepakt die bekende en daarmee was de kous af. Maar niet voor Tom Brook; hij was ervan overtuigd dat de Crow nog steeds vrij rondliep. Die gedachte heeft hem nooit meer losgelaten.
Als acht jaar later een ontvoering gemeld wordt die tot in de kleinste details lijkt op de ontvoeringen in de Crow-zaak, lijkt hij alsnog gelijk te krijgen. Deze keer gaat het om de vriendin van aannemer John Channing. Het kost Tom enige moeite, maar uiteindelijk weet hij alle betrokken partijen ervan te overtuigen dat Channing en zijn dochter Dani voor hun eigen veiligheid beter kunnen onderduiken; bij hem en Sam dus. En zo gebeurt het ook.
Safe House 2 heeft inhoudelijk geen enkele relatie met het eerste seizoen en dat is prettig voor diegenen die voor het eerst met de ITV-serie kennismaken; alleen het format is overeind gebleven. We zien opnieuw een voormalig politieman die samen met zijn vriendin ergens ver van de bewoonde wereld leeft waardoor hun huis uitstekend dienst kan doen als safehouse. En we zien opnieuw een aantal mensen die met de dood worden bedreigd, maar die in een vlaag van eigenzinnige domheid die dekmantel verraden. Dat komt met name John Channing duur te staan.
Het is echter niet alleen de jacht op de Crow die het verhaal gaande houdt; naarmate de serie vordert wordt ook steeds duidelijker wat de werkelijke reden is van Toms afscheid van de Liverpool Metropolitan Police. In een uiterste poging hem de verblijfplaats van Simon Dukes vrouw te ontfutselen, had hij hoofdverdachte Luke Griffin bijna vermoord en dat zijn Toms ex-collega’s nog niet vergeten. De spanningen die dat in het vertelheden oplevert, dringen zich steeds nadrukkelijker in het verhaal op.
Safe House 1 had een sterk verhaal met overtuigende personages. Helaas heb ik die basisingrediënten in het tweede seizoen niet kunnen ontdekken. Hoewel het format gelijk gebleven is, ontbreekt ieder raffinement. Dat geldt zowel voor het verhaal als voor de belangrijkste personages. Geen worsteling met traumatiserende herinneringen, geen echte ‘strijd’ tussen Tom en zijn gasten over de beperkte vrijheid die zijn hebben, geen moordenaar die je langzaam maar zeker dichterbij het safehouse ziet komen. Ik wijt dat onder meer aan het beperkte aantal aflevering. Waar ik bij Scandinavische series vaak het idee heb dat een paar afleveringen minder ook goed (zo niet beter) was geweest, had Safe House 2 ongetwijfeld aan kwaliteit gewonnen met twee afleveringen meer. Nu wordt het verhaal op het eind afgeraffeld en blijf je als kijker met de nodige vragen achter. heb ik me met Safe House 2 vermaakt? Zeker, maar dit seizoen heeft me jammer genoeg niet overtuigd.
Reacties (1)