Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
Ripper Street - Seizoen 1
Zonder cynisch te zijn, kun je Jack the Ripper gerust tot het cultureel erfgoed van Groot-Brittannië rekenen. De legendarische seriemoordenaar bracht tussen 1888 en 1891 vijf, zes en misschien zelfs zeven prostituees in de Londonse wijk Whitechapel op gruwelijke wijze om het leven, zonder dat zijn (of haar?) identiteit ooit werd vastgesteld. Met name het feit dat Jack the Ripper nooit gevonden is, zorgde voor het ontstaan van een heuse mythologie en uiteindelijk kreeg ‘the Ripper’ een eigen plaats in een illustere verzameling Britse eigenheid, zoals Guy Fawkes (Day), de negen stomme films van Alfred Hitchcock en het zebrapad bij de Abbey Road Studio’s in Noord-London.
Dat Whitechapel ooit tot de schrijversverbeelding zou spreken, is dus niet zo vreemd. Tussen 2009 en 2013 bijvoorbeeld speelde Rupert Penry-Jones de hoofdrol in een gelijknamige serie, die met wisselend succes door ITV op de buis werd gebracht. In 2012 lanceerde de BBC een soortgelijke serie, Ripper Street getiteld. Ook hierin speelt, toevallig of niet, een acteur uit de inmiddels beëindigde spionageserie Spooks de hoofdrol: Matthew MacFayden (Pride & Prejudice, The Pillars of the Earth, The Three Musketeers). MacFayden speelt de rol van Edmund Reid, hoofdinspecteur van politie, die in het Oost-London van 1889, zes maanden na de laatste Ripper-moord, geconfronteerd wordt met een serie misdrijven die verband lijken te houden met de praktijken van Jack the Ripper. De vraag ‘Is he back?’ loopt dan ook als een rode draad door alle afleveringen.
Serie 1 telt acht afleveringen van een klein uur. Reid moet daarin onder meer op jacht naar een excentrieke edelman met een macabere hobby die tot de onvoorstelbaar wrede dood van jonge vrouwen leidt, een gevaarlijke gek die een bende straatjongens tot misdrijven aanzet en een gestoorde geest die the Ripper naar de kroon wil steken. Daardoorheen loopt een wat onduidelijk verhaal over Reids dochter, die op vooralsnog onverklaarbare manier om het leven is gekomen. Die vreselijke gebeurtenis heeft als een splijtzwam in Reids huwelijk gewerkt. Sinds enige tijd leeft hij gescheiden van zijn vrouw Emily (Amanda Hale, Murderland, Spooks), die haar leven een nieuwe zin probeert te geven door zich in te zetten voor mishandelde vrouwen in wat tegenwoordig een Blijf van mijn lijf-huis zou heten.
Reid bedient zich regelmatig van de diensten van Captain Homer Jackson (Adam Rothenberg, Law & Order), een voormalige Amerikaanse legerarts van dubieuze signatuur, die samen met hoerenmadam Long Susan (MyAnna Buring, Midsummer Murders, Casualty, Downton Abbey) naar London gekomen is, waar hij een kamer heeft in haar bordeel; met ‘service van het huis’. Jackson fungeert in de serie vooral als patholoog-anatoom avant la lettre. En dan is er nog Detective Sergeant Bennet Drake (Jerome Flynn, Soldier Soldier, Game of Thrones), een die er bijvoorbeeld niet voor terugschrikt zich als worstelaar te laten aftuigen als het werk daarom vraagt. Al met al vormen de drie een illuster en dus boeiend stel. Aan het eind van de negentiende eeuw was de politie duidelijk aan veel minder strenge regels gebonden dan tegenwoordig.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik in het algemeen niet erg gecharmeerd ben van misdaadverhalen die amper een uur duren. De meeste scenarioschrijvers lukt het niet in zo’n betrekkelijk kort tijdsbestek een verhaal goed gedoseerd neer te zetten. De intro’s van Spooks bijvoorbeeld zijn zo snel dat je als kijker de draad al kwijt bent voordat je hem goed en wel hebt opgepakt. In veel andere series zit de versnelling juist aan het eind en heb je het gevoel dat het verhaal wordt afgeraffeld. Dat is bij Ripper Street niet het geval en alleen daarom al verdient het productieteam een dikke pluim. Ik bleef bij ieder verhaal geboeid van begin tot eind. Dat kwam niet alleen door het verhaal zelf, maar ook door de prachtige enscenering. De producer is erin geslaagd een omgeving te creëren waarop je niet snel uitgekeken raakt. Het wemelt aan het eind van de negentiende eeuw in Whitechapel van het schorriemorrie: hoeren, zuiplappen, vechtersbazen en ‘gewoon’ arme sloebers die zich er al lang bij hebben neergelegd dat in hun leven de zon wel nooit zal schijnen. Iedere scene is een tableau vivant dat naadloos past in de traditie van de Engelse School. Voor historische thrillers is dat een must: niet alleen het verhaal moet boeiend maar ook (vooral?) het tijdsbeeld dat wordt gecreëerd. En daarin zijn de makers van Ripper Street bijzonder goed geslaagd.
Volg Ripper StreetDat Whitechapel ooit tot de schrijversverbeelding zou spreken, is dus niet zo vreemd. Tussen 2009 en 2013 bijvoorbeeld speelde Rupert Penry-Jones de hoofdrol in een gelijknamige serie, die met wisselend succes door ITV op de buis werd gebracht. In 2012 lanceerde de BBC een soortgelijke serie, Ripper Street getiteld. Ook hierin speelt, toevallig of niet, een acteur uit de inmiddels beëindigde spionageserie Spooks de hoofdrol: Matthew MacFayden (Pride & Prejudice, The Pillars of the Earth, The Three Musketeers). MacFayden speelt de rol van Edmund Reid, hoofdinspecteur van politie, die in het Oost-London van 1889, zes maanden na de laatste Ripper-moord, geconfronteerd wordt met een serie misdrijven die verband lijken te houden met de praktijken van Jack the Ripper. De vraag ‘Is he back?’ loopt dan ook als een rode draad door alle afleveringen.
Serie 1 telt acht afleveringen van een klein uur. Reid moet daarin onder meer op jacht naar een excentrieke edelman met een macabere hobby die tot de onvoorstelbaar wrede dood van jonge vrouwen leidt, een gevaarlijke gek die een bende straatjongens tot misdrijven aanzet en een gestoorde geest die the Ripper naar de kroon wil steken. Daardoorheen loopt een wat onduidelijk verhaal over Reids dochter, die op vooralsnog onverklaarbare manier om het leven is gekomen. Die vreselijke gebeurtenis heeft als een splijtzwam in Reids huwelijk gewerkt. Sinds enige tijd leeft hij gescheiden van zijn vrouw Emily (Amanda Hale, Murderland, Spooks), die haar leven een nieuwe zin probeert te geven door zich in te zetten voor mishandelde vrouwen in wat tegenwoordig een Blijf van mijn lijf-huis zou heten.
Reid bedient zich regelmatig van de diensten van Captain Homer Jackson (Adam Rothenberg, Law & Order), een voormalige Amerikaanse legerarts van dubieuze signatuur, die samen met hoerenmadam Long Susan (MyAnna Buring, Midsummer Murders, Casualty, Downton Abbey) naar London gekomen is, waar hij een kamer heeft in haar bordeel; met ‘service van het huis’. Jackson fungeert in de serie vooral als patholoog-anatoom avant la lettre. En dan is er nog Detective Sergeant Bennet Drake (Jerome Flynn, Soldier Soldier, Game of Thrones), een die er bijvoorbeeld niet voor terugschrikt zich als worstelaar te laten aftuigen als het werk daarom vraagt. Al met al vormen de drie een illuster en dus boeiend stel. Aan het eind van de negentiende eeuw was de politie duidelijk aan veel minder strenge regels gebonden dan tegenwoordig.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik in het algemeen niet erg gecharmeerd ben van misdaadverhalen die amper een uur duren. De meeste scenarioschrijvers lukt het niet in zo’n betrekkelijk kort tijdsbestek een verhaal goed gedoseerd neer te zetten. De intro’s van Spooks bijvoorbeeld zijn zo snel dat je als kijker de draad al kwijt bent voordat je hem goed en wel hebt opgepakt. In veel andere series zit de versnelling juist aan het eind en heb je het gevoel dat het verhaal wordt afgeraffeld. Dat is bij Ripper Street niet het geval en alleen daarom al verdient het productieteam een dikke pluim. Ik bleef bij ieder verhaal geboeid van begin tot eind. Dat kwam niet alleen door het verhaal zelf, maar ook door de prachtige enscenering. De producer is erin geslaagd een omgeving te creëren waarop je niet snel uitgekeken raakt. Het wemelt aan het eind van de negentiende eeuw in Whitechapel van het schorriemorrie: hoeren, zuiplappen, vechtersbazen en ‘gewoon’ arme sloebers die zich er al lang bij hebben neergelegd dat in hun leven de zon wel nooit zal schijnen. Iedere scene is een tableau vivant dat naadloos past in de traditie van de Engelse School. Voor historische thrillers is dat een must: niet alleen het verhaal moet boeiend maar ook (vooral?) het tijdsbeeld dat wordt gecreëerd. En daarin zijn de makers van Ripper Street bijzonder goed geslaagd.
Reacties (0)