4.5
Thomas ten Veldhuijs geeft "RESIDENT EVIL: Infinite Darkness - Seizoen 1" een 4.5.
Geschreven door Thomas ten Veldhuijs op 13 augustus 2021.
Leuk?
2
1
Bekijk stemmen
RESIDENT EVIL: Infinite Darkness - Seizoen 1
Zombies, gemuteerde wezens en complottheorieën. Precies wat je van een Resident Evil titel kan verwachten.
Het eerste wat ik kan meegeven over deze serie is dat je hem beter kan overslaan als je geen affiniteit hebt met de videogame reeks met dezelfde naam waar deze serie op is gebaseerd. Dat was voor mij ook de initiële reden om deze serie uit te proberen. Des te meer omdat de serie geanimeerd is en meer bij de stijl van de videogames aansluit. Helaas kan ik, een groot liefhebber van de videogame reeks, niet anders concluderen dan dat Resident Evil: Infinite Darkness helaas een teleurstelling is.
De serie speelt zich af na de videogame Resident Evil 4 en deelt ook hetzelfde hoofdpersonage, Leon Kennedy. Er worden meer verwijzingen gemaakt naar de gebeurtenissen uit Resident Evil 4 en andere evenementen uit de horrorreeks. Daar werd ik in eerste instantie wel enthousiast van, aangezien voornoemde videogame wordt aangemerkt als de beste uit de reeks. Dat maakt het voor liefhebbers van de videogames wel wat interessanter om naar te kijken. Naast Leon Kennedy staat ook een ander welbekend personage van de videogames centraal, namelijk Claire Redfield. Zij stonden samen in de videogame Resident Evil 2 eerder voor hete vuren. Zoals jullie vast merken; enige voorkennis van de videogames is noodzakelijk om de serie enigszins te kunnen waarderen. Die voorkennis kan echter niet verhelpen dat het een matige serie blijft.
Zoals altijd in Resident Evil staat er weer een complot centraal waarbij er wordt geëxperimenteerd op organismen met een bepaald virus. Daarmee worden zogenaamde 'biowapens' gecreëerd. Voor kenners van de videogames klinkt dit vast erg herkenbaar. Daarnaast kunnen zombies en andere (gemuteerde) wezens niet ontbreken. Er zit dus zeker wat actie in zoals je van een Resident Evil titel kan verwachten. Naar mijn idee had het verhaal overigens wel wat verder uitgewerkt kunnen worden en ook meer kunnen teruggrijpen op het bronmateriaal.
Verder kwam de serie met weinig nieuws. Een aantal elementen uit de serie waren een goede toevoeging geweest op de videogames, maar hier werd het duidelijk dat het actief beleven van een Resident Evil verhaal middels een videogame vele malen interessanter is dan het passief kijken van deze serie. Dit had alleen verholpen kunnen worden als het verhaal wat origineler was opgezet en beter was uitgewerkt. Alles was vrij standaard en voorspelbaar. Het kwam over als een videogame waar je zelf geen keuzes kon maken, hetgeen de serie erg vlak maakt. Kortom: het had kunnen profiteren van wat meer diepgang. Dat valt in een serie namelijk een stuk meer op dan in een horror videogame. In het laatste gaat het namelijk om overleven met weinig hulpmiddelen, hetgeen de schrikeffecten dermate versterkt. Die spanning was er simpelweg in de serie niet.
Resident Evil: Infinite Darkness heeft een vlak en standaard verhaal en weet weinig gebruik te maken van het bronmateriaal dat de serie rijk is. Als een videogame wordt gebruikt om een serie van te maken, moeten er wat elementen worden aangepast. Dat is hier nagelaten wat tot een matig eindresultaat heeft geleid. Overigens sluit de animatiestijl wel goed aan bij de stijl van de videogames, wat naar mijn idee een positief onderdeel is. Daarnaast zullen de zombies en gemuteerde wezens voor enige interesse kunnen zorgen bij liefhebbers van de games.
Op basis van het bovenstaande geef ik Resident Evil: Infinite Darkness een 4,5. Als ik geen liefhebber was geweest, was het cijfer hoogstwaarschijnlijk nog lager uitgevallen.
Het eerste wat ik kan meegeven over deze serie is dat je hem beter kan overslaan als je geen affiniteit hebt met de videogame reeks met dezelfde naam waar deze serie op is gebaseerd. Dat was voor mij ook de initiële reden om deze serie uit te proberen. Des te meer omdat de serie geanimeerd is en meer bij de stijl van de videogames aansluit. Helaas kan ik, een groot liefhebber van de videogame reeks, niet anders concluderen dan dat Resident Evil: Infinite Darkness helaas een teleurstelling is.
© Netflix
De serie speelt zich af na de videogame Resident Evil 4 en deelt ook hetzelfde hoofdpersonage, Leon Kennedy. Er worden meer verwijzingen gemaakt naar de gebeurtenissen uit Resident Evil 4 en andere evenementen uit de horrorreeks. Daar werd ik in eerste instantie wel enthousiast van, aangezien voornoemde videogame wordt aangemerkt als de beste uit de reeks. Dat maakt het voor liefhebbers van de videogames wel wat interessanter om naar te kijken. Naast Leon Kennedy staat ook een ander welbekend personage van de videogames centraal, namelijk Claire Redfield. Zij stonden samen in de videogame Resident Evil 2 eerder voor hete vuren. Zoals jullie vast merken; enige voorkennis van de videogames is noodzakelijk om de serie enigszins te kunnen waarderen. Die voorkennis kan echter niet verhelpen dat het een matige serie blijft.
Zoals altijd in Resident Evil staat er weer een complot centraal waarbij er wordt geëxperimenteerd op organismen met een bepaald virus. Daarmee worden zogenaamde 'biowapens' gecreëerd. Voor kenners van de videogames klinkt dit vast erg herkenbaar. Daarnaast kunnen zombies en andere (gemuteerde) wezens niet ontbreken. Er zit dus zeker wat actie in zoals je van een Resident Evil titel kan verwachten. Naar mijn idee had het verhaal overigens wel wat verder uitgewerkt kunnen worden en ook meer kunnen teruggrijpen op het bronmateriaal.
Het geheel kwam bij mij erg vluchtig en overhaast over. De serie bestaat namelijk uit maar vier afleveringen van ieder rond de 26 minuten. Er wordt veel tijd besteed aan de opzet van het verhaal en voordat je het weet, is het verhaal alweer afgerond en blijf je zitten met een onbevredigend gevoel. Het benadrukt het feit dat een videogame vertalen naar een serie een zware opgave blijft.Enige voorkennis van de videogames is noodzakelijk om de serie enigszins te kunnen waarderen
Verder kwam de serie met weinig nieuws. Een aantal elementen uit de serie waren een goede toevoeging geweest op de videogames, maar hier werd het duidelijk dat het actief beleven van een Resident Evil verhaal middels een videogame vele malen interessanter is dan het passief kijken van deze serie. Dit had alleen verholpen kunnen worden als het verhaal wat origineler was opgezet en beter was uitgewerkt. Alles was vrij standaard en voorspelbaar. Het kwam over als een videogame waar je zelf geen keuzes kon maken, hetgeen de serie erg vlak maakt. Kortom: het had kunnen profiteren van wat meer diepgang. Dat valt in een serie namelijk een stuk meer op dan in een horror videogame. In het laatste gaat het namelijk om overleven met weinig hulpmiddelen, hetgeen de schrikeffecten dermate versterkt. Die spanning was er simpelweg in de serie niet.
Resident Evil: Infinite Darkness heeft een vlak en standaard verhaal en weet weinig gebruik te maken van het bronmateriaal dat de serie rijk is. Als een videogame wordt gebruikt om een serie van te maken, moeten er wat elementen worden aangepast. Dat is hier nagelaten wat tot een matig eindresultaat heeft geleid. Overigens sluit de animatiestijl wel goed aan bij de stijl van de videogames, wat naar mijn idee een positief onderdeel is. Daarnaast zullen de zombies en gemuteerde wezens voor enige interesse kunnen zorgen bij liefhebbers van de games.
Op basis van het bovenstaande geef ik Resident Evil: Infinite Darkness een 4,5. Als ik geen liefhebber was geweest, was het cijfer hoogstwaarschijnlijk nog lager uitgevallen.
Over de auteur, Thomas ten Veldhuijs
Thomas ten Veldhuijs is al sinds zijn jeugd erg geïnteresseerd in films, televisie(series) en nieuwe media. Als gevolg van deze interesse heeft hij ook aan de Universiteit Utrecht de bachelor Theater-, Film- en Televisiewetenschappen afgerond. Deze interesse heeft hij vervolgens weten te combineren met een rechtenstudie in de vorm van een master die een grote focus heeft op verschillende vormen van media. Doordat de afgelopen jaren (televisie)series in kwaliteit er erg op vooruit zijn gegaan en steeds filmischer zijn geworden, zijn series tegenwoordig de favoriete vorm van entertainment voor Thomas. De passie die Thomas heeft voor media wil hij graag met anderen delen. Hij wil graag mensen enthousiasmeren om bepaalde series te gaan volgen, maar hij kijkt er ook zeker met een kritische blik naar. Hij heeft een zeer brede interesse en zal zich derhalve niet beperken tot bepaalde genres.
Meer recensies van Thomas ten Veldhuijs
Reacties (0)