Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
Ray Donovan - Eerste aflevering
Een fixer is iemand die de taak heeft om de problemen van zijn clientèle op te lossen. Een dode vrouw? Oké, geen probleem. Een beroemd acteur die zich vergrijpt aan hetzelfde geslacht? Oké, geen probleem. Als fixer ben jij er om ervoor te zorgen dat er een gepaste oplossing komt. Jij en je team ruimen hier wat op en elders schuiven jullie wat. Wat maakt het ook uit; waar het uitkomt schuif je problemen van de ene klant op het conto van de ander als dat ervoor zorgt dat ‘het probleem’ sneller verdwijnt. Dit is de wereld van Raymond Donovan, de nieuwe leading man van Showtimes nieuwste serie Ray Donovan. Samen met een aantal nieuwe producties staat Ray Donovan op de lijst van meest geanticipeerde series voor het restant van het jaar van de journalisten van de Broadcast Critics Association. Dat zijn geen koekebakkers en zij zitten er in dit geval zeker niet naast. De pilot van Ray Donovan is namelijk fantastisch.
Fantastisch, omdat de pilot naast een voortreffelijke karakterstudie ook een aflevering is waar meteen duidelijk wordt wat er op het spel staat voor de protagonist. Het is een aflevering die je tot in detail zou kunnen analyseren als je wil. Het is daarom interessant om te bespreken wat voor man Ray is. Ray Donovan is een man die door het vuur gaat voor zijn clientèle en voor zijn gezin. Hij heeft in het verleden steken laten vallen en dat heeft desastreuze gevolgen gehad. Daar past Ray nu voor en hij is daarom niet bang om het heft in eigen hand te nemen om het welzijn van zijn naasten te waarborgen. Het is een man die loyaal is en trouw aan degenen die hem hebben gebracht waar hij nu is. Dat verklaart ook zijn beroepskeuze, natuurlijk. Je kunt het zien als het willen goedmaken voor de dingen die hij in zijn verleden niet heeft kunnen ‘fixen’.
Maar hoe fix je het gevaar dat zich weer in jou leven wil nestelen? De introductie aan Ray Donovan is daarom zo bevredigend, omdat duidelijk wordt dat je nog zo goed kan zijn in het oplossen van problemen, maar sommige problemen gaan niet weg zonder hen met opgeheven hoofd te trotseren. Vooral als de duivels waartegen je vecht, grotendeels worden veroorzaakt door je familie en de keuzes die leden daarvan in het verleden gemaakt hebben. Het is een zegen dat Liev Schreiber zich heeft gecommitteerd aan het kleine scherm. Zowel fysiek als qua acteertalent is deze rol hem op het lijf geschreven. Hij is de sterkhouder die van hem verwacht wordt, maar hij is ook de liefhebbende vader (en echtgenoot) die je wat aandoet als jij de vooruitgang van zijn gezin bedreigt.
De pilot zegt ook veel over Hollywood, waar uiterlijk vertoon alles is, maar de echte dingen achter de schermen gebeuren. Achter de schermen, waar sterren zich misdragen en er mensen zijn die hun best doen om die misdragingen onder de mat te schuiven. Deze misdragingen zijn soms zo flagrant, dat het wel een tol moet eisen op de psyche van een man. Hoelang duurt het dan voordat jij ook geconsumeerd wordt door die wereld? Ray Donovan geeft, bijvoorbeeld aan, dat hij genoeg verschrikkelijke dingen heeft moeten opruimen die het daglicht niet kunnen verdragen. Meer schrikbarend is dat fixers deze handelingen na verloop van tijd ‘normaal’ gaan vinden; het hoort immers bij je werk. Ray’s mentor Ezra zou daar eens anders over kunnen denken en nu de consequenties van die handelingen ervaren. Dat biedt een goed vooruitzicht op de morele kwesties die gaan spelen. Want Ray Donovan is zonder kwestie ook een serie over moraliteit. Over hoe ver je wil gaan om je clientèle bij te staan en in staat zijn om met gemaakte keuzes te kunnen leven.
Maar de getroebleerde relatie tussen vader en zoon Donovan moet echt voor vuurwerk gaan zorgen. Vader en zoon kunnen, op zijn zachts gezegd, totaal niet met elkaar overweg. Daarbij spelen er veel kwesties uit het verleden waardoor de twee lijnrecht tegenover elkaar staan. Enerzijds staat dus Ray, die zijn gezin uit de klauwen van zijn vader wil houden. Anderzijds staat Mickey, zijn vader, die zijn andere zoons wél (weer) voor zich heeft weten te winnen en de nodige grote problemen met zich mee brengt. Acteerkanon Jon Voight (behoeft geen introductie) speelt Mickey en ook dat is een zegen. Tel daarbij op dat de overige cast top is en dan heb je als kijker een verklaring voor deze kwalitatief hoogstaande aflevering. Hoogstaand, niet omdat Ray Donovan nieuwe paden betreed, maar omdat het ‘bekende’ competent wordt uitgevoerd.
De bekende conventies zijn er zeker, maar er wordt slim gebruikt gemaakt van die conventies door bedenker Ann Biderman (de bedenker van Southland, schrijver van Copycat en co-schrijver van Public Enemies en Primal Fear). Biderman kan goed overweg met interessante twists en ook deze pilot schreef zij. Als haar vorige werk voor Southland een indicatie is voor het verdere verloop van Ray Donovan, dan is dit zonder twijfel een om in de gaten te houden en een serie die hoge ogen gaat gooien. Ray Donovan is zonder meer een van de series die de kijker die kwalitatieve tv waardeert, hoog op zijn of haar lijst zal hebben staan na deze pilot. Samen met de pilot van The Americans is dit, ongetwijfeld, de beste pilot van het jaar in het dramagenre.
Volg Ray DonovanFantastisch, omdat de pilot naast een voortreffelijke karakterstudie ook een aflevering is waar meteen duidelijk wordt wat er op het spel staat voor de protagonist. Het is een aflevering die je tot in detail zou kunnen analyseren als je wil. Het is daarom interessant om te bespreken wat voor man Ray is. Ray Donovan is een man die door het vuur gaat voor zijn clientèle en voor zijn gezin. Hij heeft in het verleden steken laten vallen en dat heeft desastreuze gevolgen gehad. Daar past Ray nu voor en hij is daarom niet bang om het heft in eigen hand te nemen om het welzijn van zijn naasten te waarborgen. Het is een man die loyaal is en trouw aan degenen die hem hebben gebracht waar hij nu is. Dat verklaart ook zijn beroepskeuze, natuurlijk. Je kunt het zien als het willen goedmaken voor de dingen die hij in zijn verleden niet heeft kunnen ‘fixen’.
Maar hoe fix je het gevaar dat zich weer in jou leven wil nestelen? De introductie aan Ray Donovan is daarom zo bevredigend, omdat duidelijk wordt dat je nog zo goed kan zijn in het oplossen van problemen, maar sommige problemen gaan niet weg zonder hen met opgeheven hoofd te trotseren. Vooral als de duivels waartegen je vecht, grotendeels worden veroorzaakt door je familie en de keuzes die leden daarvan in het verleden gemaakt hebben. Het is een zegen dat Liev Schreiber zich heeft gecommitteerd aan het kleine scherm. Zowel fysiek als qua acteertalent is deze rol hem op het lijf geschreven. Hij is de sterkhouder die van hem verwacht wordt, maar hij is ook de liefhebbende vader (en echtgenoot) die je wat aandoet als jij de vooruitgang van zijn gezin bedreigt.
De pilot zegt ook veel over Hollywood, waar uiterlijk vertoon alles is, maar de echte dingen achter de schermen gebeuren. Achter de schermen, waar sterren zich misdragen en er mensen zijn die hun best doen om die misdragingen onder de mat te schuiven. Deze misdragingen zijn soms zo flagrant, dat het wel een tol moet eisen op de psyche van een man. Hoelang duurt het dan voordat jij ook geconsumeerd wordt door die wereld? Ray Donovan geeft, bijvoorbeeld aan, dat hij genoeg verschrikkelijke dingen heeft moeten opruimen die het daglicht niet kunnen verdragen. Meer schrikbarend is dat fixers deze handelingen na verloop van tijd ‘normaal’ gaan vinden; het hoort immers bij je werk. Ray’s mentor Ezra zou daar eens anders over kunnen denken en nu de consequenties van die handelingen ervaren. Dat biedt een goed vooruitzicht op de morele kwesties die gaan spelen. Want Ray Donovan is zonder kwestie ook een serie over moraliteit. Over hoe ver je wil gaan om je clientèle bij te staan en in staat zijn om met gemaakte keuzes te kunnen leven.
Maar de getroebleerde relatie tussen vader en zoon Donovan moet echt voor vuurwerk gaan zorgen. Vader en zoon kunnen, op zijn zachts gezegd, totaal niet met elkaar overweg. Daarbij spelen er veel kwesties uit het verleden waardoor de twee lijnrecht tegenover elkaar staan. Enerzijds staat dus Ray, die zijn gezin uit de klauwen van zijn vader wil houden. Anderzijds staat Mickey, zijn vader, die zijn andere zoons wél (weer) voor zich heeft weten te winnen en de nodige grote problemen met zich mee brengt. Acteerkanon Jon Voight (behoeft geen introductie) speelt Mickey en ook dat is een zegen. Tel daarbij op dat de overige cast top is en dan heb je als kijker een verklaring voor deze kwalitatief hoogstaande aflevering. Hoogstaand, niet omdat Ray Donovan nieuwe paden betreed, maar omdat het ‘bekende’ competent wordt uitgevoerd.
De bekende conventies zijn er zeker, maar er wordt slim gebruikt gemaakt van die conventies door bedenker Ann Biderman (de bedenker van Southland, schrijver van Copycat en co-schrijver van Public Enemies en Primal Fear). Biderman kan goed overweg met interessante twists en ook deze pilot schreef zij. Als haar vorige werk voor Southland een indicatie is voor het verdere verloop van Ray Donovan, dan is dit zonder twijfel een om in de gaten te houden en een serie die hoge ogen gaat gooien. Ray Donovan is zonder meer een van de series die de kijker die kwalitatieve tv waardeert, hoog op zijn of haar lijst zal hebben staan na deze pilot. Samen met de pilot van The Americans is dit, ongetwijfeld, de beste pilot van het jaar in het dramagenre.
Reacties (0)