Prisoners of War - Seizoen 1

"De tv serie waarop Homeland is gebaseerd!" Dit staat er groot op de kaft van de dvd box van Prisoners of War, originele naam: Hatufim. Nu vind ik Homeland een spannende serie en totdat ik over deze serie las was ik in de veronderstelling dat het een origineel idee was. Niets blijkt minder waar. Deze Israëlische serie is dus de basis geweest voor Homeland. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt; is deze serie net zo goed? En, heb ik niet het gevoel naar een herhaling te kijken?

De serie gaat over twee mannen die jarenlang gevangen hebben gezeten in Libanon en hun familie. Na zeventien jaar worden Uri Zach (gespeeld door Ishai Golan) en Nimrod Klein (gespeeld door Yoram Toledano) geruild tegen andere gevangenen en komen ze terug in Israël. Er is een zeer lange tijd verstreken en in die tijd zijn ze mishandelt en gemarteld. Hun familieleden zijn uiteraard ook veranderd, zeventien jaar is lang. Oorspronkelijk waren er drie mannen gevangen genomen maar een van hen, Amiel Ben-Horin, heeft het niet overleefd.

Prisoners of War is een complete Israëlische serie, inclusief de muziek die ze gebruiken. Net als bij series uit Scandinavië kun je dus niet even naar de keuken lopen om wat te drinken in te schenken zonder iets te missen. Dat is niet erg want de serie pakt je meteen. Omdat het over twee mannen gaat is de basis al anders dan Homeland, waardoor het niet dezelfde serie is. Hoewel er duidelijk wel dingen door Homeland zijn overgenomen. Zo heet bijvoorbeeld de tiener dochter van Nimrod Klein ook Dana en wordt het seinen met de vingers gebruikt.

Wat me meteen in de eerste aflevering opvalt is dat ik zelf nogal wat vooroordelen blijk te hebben over Israël. Of dat nu komt doordat ik uit andere, Amerikaanse, series of het journaal een bepaald beeld heb gekregen van het land weet ik niet, maar ik had niet verwacht dat Jeruzalem net zo modern zou zijn als een willekeurige westerse stad. Inclusief kleding, auto’s en gewoonten. Deze confrontatie met mijn eigen bril waardoor ik series kijk vond ik wel interessant om mee te maken.

Prisoners of War is wel rauwer dan Homeland. In de eerste afleveringen wordt veel teruggegaan naar de marteling van de drie mannen in Libanon. Daarin worden bloederige scenes niet geschuwd. Ik vind dat in deze serie het effect van het jarenlange gevangenschap op het nieuwe dagelijks leven van Uri en Nimrod realistisch in beeld wordt gebracht. Daardoor gaat de serie wel langzamer toe naar het “zijn ze wel te vertrouwen” gedeelte, maar ik vond dat een kwaliteit van deze serie. Er is bijvoorbeeld ook geen agressief Carrie-achtig personage aanwezig, het wordt allemaal wat rustiger opgebouwd.

Ik heb geen moment het gevoel gehad dat ik naar een herhaling zat te kijken. De verhaallijnen in deze serie zijn origineel en eigen genoeg om te blijven boeien. In deze serie ligt de nadruk meer op het (familie) drama, waar Homeland het toch ook van de spanning en actie moet hebben. Ik denk dan ook dat niet alle Homeland fans ook deze serie zal aanspreken. Terwijl fans van bijvoorbeeld Borgen misschien juist deze serie wel weer meer kunnen waarderen. Ik vond het een mooie serie die ik niet had willen missen.

Naast Uri en Nimrod en hun families wordt ook de zus van de overleden mede gevangene Amiel gevolgd, in het begin is niet meteen duidelijk waarom maar de verhaallijnen worden goed in elkaar verweven. Het einde is niet helemaal een verrassing maar dat komt door Homeland. Dat is jammer maar heeft er niet voor gezorgd dat ik niet alsnog uitkijk naar seizoen 2. Kortom, een mooie aanwinst in het dvd assortiment!