6.5
Bartwin v/d Pols geeft "Prey - Seizoen 2" een 6.5.
Geschreven door Bartwin v/d Pols op 4 januari 2016.
Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Prey - Seizoen 2
Wat zou jij doen als je gedwongen wordt om een crimineel te laten ontsnappen uit de gevangenis? Gevangenisbewaarder David Murdoch wordt voor een dergelijke keuze gezet. Het enige wat hij hoeft te doen is de gevangene Jules Hope (MyAnna Buring: Ripper Street, Banished) naar een lokatie in Londen te brengen. Maar wat lijkt op een korte klus wordt langzaamaan een steeds zwaardere race tegen de klok. En als dan blijkt dat niet iedereen zo onschuldig is als ze lijken te zijn…
Deze miniserie is het vervolg op het eerste seizoen van Prey met dit grote verschil: het is geen vervolg van de verhaallijn uit seizoen 1. De hoofdrolspeler uit seizoen 1, Jon Simm, is nu vervangen door Philip Glenister (Life on Mars, Mad Dogs) en ondergaat een geheel eigen verhaal van jager en prooi. Want na de eerste hulp bij ontsnapping door David is de politie natuurlijk in alle staten van alertheid en worden alle middelen ingezet om het ontsnapte tweetal te achterhalen. Hierin zit de enige overlap met seizoen 1: Susan Reinhart, de Detective Sergeant (DS) die in seizoen 1 jacht maakte op Jon Simm is nu ook belast met het vinden van dit voortvluchtige duo. Het is een aangename zet van schrijver Chris Lunt om de twee losstaande seizoenen toch nog subtiel met elkaar te verbinden.
Met het behoud van de originele schrijver, de slimme opzet van de serie (drie afleveringen rondom een klopjacht) en met de gewaagde keuze voor een geheel nieuwe verhaallijn waren mijn verwachtingen
Hoofdrolspeler Philip Glenister doet het niet slecht als voortvluchtige maar excelleert nergens. DS Susan Reinhart (Rosie Cavaliero, o.a. Midsomer Murders) heeft maar weinig geleerd van de ervaringen uit seizoen 1 want ze rent nog steeds vrij ongecontroleerd achter de gebeurtenissen aan. Ze komt regelmatig nogal chaotisch en kribbig over. Net als in seizoen 1 beleeft zij ook op het privé gebied de nodige ontwikkelingen maar deze houden het verhaal eerder op dan dat het verrijkt.
Schrijver Chris Lunt heeft duidelijk geprobeerd om van seizoen 2 niet een doorslagkopie te maken van het eerste seizoen. Sommige keuzes pakken daarbij prima uit, zoals een geheel nieuwe verhaallijn, terwijl andere keuzes juist averechts werken.
Dat maakt van Prey seizoen 2 een wisselende kijkervaring: het is niet slecht, maar ook niet echt goed.
Deze miniserie is het vervolg op het eerste seizoen van Prey met dit grote verschil: het is geen vervolg van de verhaallijn uit seizoen 1. De hoofdrolspeler uit seizoen 1, Jon Simm, is nu vervangen door Philip Glenister (Life on Mars, Mad Dogs) en ondergaat een geheel eigen verhaal van jager en prooi. Want na de eerste hulp bij ontsnapping door David is de politie natuurlijk in alle staten van alertheid en worden alle middelen ingezet om het ontsnapte tweetal te achterhalen. Hierin zit de enige overlap met seizoen 1: Susan Reinhart, de Detective Sergeant (DS) die in seizoen 1 jacht maakte op Jon Simm is nu ook belast met het vinden van dit voortvluchtige duo. Het is een aangename zet van schrijver Chris Lunt om de twee losstaande seizoenen toch nog subtiel met elkaar te verbinden.
Met het behoud van de originele schrijver, de slimme opzet van de serie (drie afleveringen rondom een klopjacht) en met de gewaagde keuze voor een geheel nieuwe verhaallijn waren mijn verwachtingen
hooggespannen. Helaas pakt dit maar ten dele goed uit. De opzet blijkt nog steeds ijzersterk: het koppelen van de spanning van een klopjacht aan de plot van een detective levert een aangename snelheid op. In de eerste twee afleveringen wordt de spanning ook vakkundig opgebouwd. Jammer genoeg zakt, dankzij een vreemde keuze van de schrijver, de spanning in de laatste aflevering weg tot een anticlimax.Prey seizoen 2: Niet slecht, maar ook niet echt goed
Hoofdrolspeler Philip Glenister doet het niet slecht als voortvluchtige maar excelleert nergens. DS Susan Reinhart (Rosie Cavaliero, o.a. Midsomer Murders) heeft maar weinig geleerd van de ervaringen uit seizoen 1 want ze rent nog steeds vrij ongecontroleerd achter de gebeurtenissen aan. Ze komt regelmatig nogal chaotisch en kribbig over. Net als in seizoen 1 beleeft zij ook op het privé gebied de nodige ontwikkelingen maar deze houden het verhaal eerder op dan dat het verrijkt.
Schrijver Chris Lunt heeft duidelijk geprobeerd om van seizoen 2 niet een doorslagkopie te maken van het eerste seizoen. Sommige keuzes pakken daarbij prima uit, zoals een geheel nieuwe verhaallijn, terwijl andere keuzes juist averechts werken.
Dat maakt van Prey seizoen 2 een wisselende kijkervaring: het is niet slecht, maar ook niet echt goed.
Over de auteur, Bartwin v/d Pols
Bartwin is een liefhebber van een goed verhaal, los van het medium. Vanuit deze drijfveer volgt hij geregeld series met genoeg kwaliteit om hem te boeien. Voorbeelden zijn The Sopranos, Ray Donovan en uiteraard Black Mirror. Hij heeft een lichte voorkeur voor miniseries en/of niet-Amerikaanse series zoals Broadchurch, Happy Valley, Bron/Broen en Luther. Als recensie schrijver voor MijnSerie heeft Bartwin een meer publiek forum gevonden voor het uiten van de eigen mening over wat goed en niet goed is en staat uiteraard open voor een levendige discussie over deze mening!
Meer recensies van Bartwin v/d Pols
Reacties (1)