Paranormal (2020) - Seizoen 1

Spookhuizen, farao's, incubi en naiads: Paranormal (2020) heeft het allemaal. Het neemt je mee terug naar het Egypte van de jaren zestig, om enkele paranormale mysteries op te lossen. Zoals je waarschijnlijk weet, is Netflix een paar jaar geleden begonnen met het uitbreiden van hun programma-aanbod. Dit om niet alleen Engelse producties op te nemen, maar ook series gemaakt in de rest van de wereld. Paranormal is zo'n serie, geproduceerd in Egypte. De serie is ook wel bekend onder de Arabische naam ما وراء الطبيعة of ma wara attabiya. Het speelt zich af in het Egypte van de jaren 60 en draait om Dr. Refaat Ismail (Ahmed Amin, Ghamam's Island), een arts gespecialiseerd in bloedziekten. Het verhaal begint wanneer zijn oude vriendin Maggie Mckillop (Razane Jammal, Carlos) uit Schotland hem in Egypte bezoekt. Al snel raakt Refaat verzeilt in de ene na de andere bizarre gebeurtenis en wordt hij ongewild een go-to person voor het oplossen van deze paranormale gebeurtenissen. De serie wordt vaak gekarakteriseerd als horror, waar ik dat liever zou specificeren als 'griezelig', niet het bloederige horrortype.



Refaat is geen bijzonder sympathiek personage. Hij is eerder een antiheld die op de een of andere manier altijd in het centrum van een vreemd fenomeen terechtkomt. Ook zijn persoonlijk leven kan ik niet anders omschrijven dan als een gigantische puinhoop, voor een groot deel door zijn eigen toedoen. Hij lijkt totaal niet in staat om goed te communiceren en neemt vaak gekke beslissingen. Toch is hij een goed hoofdpersonage. Zijn kalmte bij het onder ogen zien van alle buitenwereldse ervaringen werkt goed samen met de absolute gekte van wat we op het scherm zien. Het helpt ook dat Amin (en de meeste andere acteurs in de serie) goed zijn.

Over het algemeen zit de serie goed in elkaar. De cinematografie is goed, de decors zijn mooi en de kleding brengt ons echt terug naar de jaren zestig. We zien ook verschillende delen van Egypte; stad en platteland. De special effects zijn echter vrij mager, zeker in de derde aflevering. De goede make-up en praktische effecten in de andere afleveringen maken dat wel weer deels goed. De muziek is ook erg leuk en draagt bij aan de sfeer.

De serie gedijt op chaos en het handelsmerk is om absurde scenario's te laten zien alsof ze volkomen normaal zijn

De verhaallijn is sterk en trok mijn aandacht. Je wilt weten wat er gebeurt en of de personages het zullen overleven; niet iedereen haalt het einde. Het persoonlijke leven van Refaat is echter wel gek en soms moeilijk te begrijpen. Ik wilde vooral af en toe naar het scherm schreeuwen dat Huwaida (Karla Maatouk), de vrouw van Refaat, een beter leven en een betere man moest zoeken. Maar ach... de serie gedijt min of meer op die chaos en het handelsmerk lijkt te zijn om absurde scenario's te laten zien alsof ze volkomen normaal zijn. En dat doet de serie goed. Toch ben je als kijker soms een beetje verdwaald over wat er precies is gebeurd, en sommige losse eindjes zijn aan het eind niet goed opgelost, wat een beetje frustrerend kan zijn. Desalniettemin is het een goede Egyptische Netflix-serie, die ik kan aanbevelen, vooral aan degenen die van creepy series houden.