Leuk?
0
1
Bekijk stemmen
Orange is the New Black - Seizoen 2 (Eerste deel)
Orange is the New Black is terug! Het tweede seizoen van de beste originele serie van Netflix verschijnt op 6 juni op de streamingdienst en MijnSerie mocht alvast de eerste zes afleveringen bekijken. Daar ben ik niet rouwig om, want ondanks dat deze eerste zes afleveringen het hoge niveau van het eerste seizoen (nog) niet weten te benaderen is het wél weer genieten geblazen. Je kunt duidelijk zien dat de beslissing om Orange is the New Black in te dienen als een komedie voor de Emmy's invloed heeft gehad op dit seizoen. Het is nog steeds een dramedy, maar de nadruk ligt iets meer op humor. En er zijn weer genoeg komische situaties om kapot van te gaan.
De sfeer en toon is wel anders, lichter. En dat zie je, althans in deze zes afleveringen, erg terug. Het is nog te gemoedelijk, een beetje té zelfs. De seizoenspremière belicht de nasleep van het robbertje tussen Piper (Taylor Schilling, Orange is the New Black) en Pennsatucky (Taryn Manning, Hustle & Flow) en herenigt Piper ook weer, zij het tijdelijk, met Alex (Laura Prepon, That 70's Show). In de daaropvolgende afleveringen focust de serie zich weer op de levens van de vrouwen in de gevangenis en schotelt de serie weer flashbacks voor van het leven van de dames voor de gevangenis. Deze flashbacks zijn onverminderd sterk en zijn de echte kracht van deze eerste afleveringen. Orange is the New Black weet zo op een interessante manier een invulling te geven aan het vroegere leven van deze personages en het blijft ook een goede mogelijkheid voor de serie om deze personages in een ander daglicht te plaatsen.
Het enige wat mist in deze eerste afleveringen zijn echte conflicten en dat is ook de reden waarom het tot nu toe iets minder is. Dramaseries (series in het algemeen) hebben conflictsituaties nodig om de personages in moeilijke omstandigheden te plaatsen. Deze omstandigheden vormen het verhaal en het is de bedoeling dat karakters ten onder gaan onder deze omstandigheden of ze overwinnen. Toen Piper de gevangenis in moest in het eerste seizoen werd zij geconfronteerd met nieuwe omstandigheden en kwam haar 'zijn' (haar referentiekader, normen en waarden) in botsing met het leven en de levensstijl in de gevangenis. Dit 'wennen' aan de nieuwe situatie zorgde voor de nodige conflicten, ook met de andere gevangenen. Dat ontbreekt een beetje in deze afleveringen. Er zijn geen echte conflicten. Deze afleveringen dienen duidelijk als opmaat, want vanaf de vierde aflevering zie je uiteindelijk waar de serie naar toe wil en dat kan boeiende televisie gaan opleveren.
Het ensemble van Orange is nog steeds ijzersterk en ook aanwinst Lorraine Toussaint (Friday Night Lights), die Vee speelt, wordt moeiteloos ingepast. Een sterke actrice en van haar verwacht ik nog veel dit seizoen. Niet iedereen krijgt evenveel te doen (Pennsatucky's aanwezigheid is karig), maar de verschillende actrices zijn uitmuntend. Ik zei het al in mijn recensie van het eerste seizoen en ik zeg het weer: Orange is the New Black heeft het beste ensemble op televisie. Het blijft mooi om te zien hoe Jenji Kohan en de schrijvers erin slagen om voor zoveel verschillende personages boeiende verhalen te vervaardigen. Wel moet gezegd worden dat de dames wel héél erg veel bezig zijn met seks in deze afleveringen en dat had wellicht iets minder gemogen.
De beslissing om Orange in te dienen als een komedie is een goede beslissing geweest. Er is weer genoeg te lachen dit seizoen en vooral Uzo Aduba (Crazy Eyes) is fenomenaal. Aduba bevestigd wat velen al wisten: Crazy Eyes is fantastisch! Deze eerste afleveringen zijn alvast een goed begin en de laatste zeven afleveringen zullen hopelijk de conflicten (die nu helaas een beetje uitblijven) tonen en meer op het spel zetten. Het leventje van de gevangenen kan wel wat oproer gebruiken. Gelukkig beginnen de verschillende groeperingen in de gevangenis al stelling te nemen, waardoor confrontaties niet uit kunnen blijven. Het is dus wachten op écht vuurwerk, maar omcirkel 6 juni in je agenda: dan is het voor iedereen tijd voor het tweede seizoen van Orange is the New Black!
Volg Orange Is the New BlackDe sfeer en toon is wel anders, lichter. En dat zie je, althans in deze zes afleveringen, erg terug. Het is nog te gemoedelijk, een beetje té zelfs. De seizoenspremière belicht de nasleep van het robbertje tussen Piper (Taylor Schilling, Orange is the New Black) en Pennsatucky (Taryn Manning, Hustle & Flow) en herenigt Piper ook weer, zij het tijdelijk, met Alex (Laura Prepon, That 70's Show). In de daaropvolgende afleveringen focust de serie zich weer op de levens van de vrouwen in de gevangenis en schotelt de serie weer flashbacks voor van het leven van de dames voor de gevangenis. Deze flashbacks zijn onverminderd sterk en zijn de echte kracht van deze eerste afleveringen. Orange is the New Black weet zo op een interessante manier een invulling te geven aan het vroegere leven van deze personages en het blijft ook een goede mogelijkheid voor de serie om deze personages in een ander daglicht te plaatsen.
Het enige wat mist in deze eerste afleveringen zijn echte conflicten en dat is ook de reden waarom het tot nu toe iets minder is. Dramaseries (series in het algemeen) hebben conflictsituaties nodig om de personages in moeilijke omstandigheden te plaatsen. Deze omstandigheden vormen het verhaal en het is de bedoeling dat karakters ten onder gaan onder deze omstandigheden of ze overwinnen. Toen Piper de gevangenis in moest in het eerste seizoen werd zij geconfronteerd met nieuwe omstandigheden en kwam haar 'zijn' (haar referentiekader, normen en waarden) in botsing met het leven en de levensstijl in de gevangenis. Dit 'wennen' aan de nieuwe situatie zorgde voor de nodige conflicten, ook met de andere gevangenen. Dat ontbreekt een beetje in deze afleveringen. Er zijn geen echte conflicten. Deze afleveringen dienen duidelijk als opmaat, want vanaf de vierde aflevering zie je uiteindelijk waar de serie naar toe wil en dat kan boeiende televisie gaan opleveren.
Het ensemble van Orange is nog steeds ijzersterk en ook aanwinst Lorraine Toussaint (Friday Night Lights), die Vee speelt, wordt moeiteloos ingepast. Een sterke actrice en van haar verwacht ik nog veel dit seizoen. Niet iedereen krijgt evenveel te doen (Pennsatucky's aanwezigheid is karig), maar de verschillende actrices zijn uitmuntend. Ik zei het al in mijn recensie van het eerste seizoen en ik zeg het weer: Orange is the New Black heeft het beste ensemble op televisie. Het blijft mooi om te zien hoe Jenji Kohan en de schrijvers erin slagen om voor zoveel verschillende personages boeiende verhalen te vervaardigen. Wel moet gezegd worden dat de dames wel héél erg veel bezig zijn met seks in deze afleveringen en dat had wellicht iets minder gemogen.
De beslissing om Orange in te dienen als een komedie is een goede beslissing geweest. Er is weer genoeg te lachen dit seizoen en vooral Uzo Aduba (Crazy Eyes) is fenomenaal. Aduba bevestigd wat velen al wisten: Crazy Eyes is fantastisch! Deze eerste afleveringen zijn alvast een goed begin en de laatste zeven afleveringen zullen hopelijk de conflicten (die nu helaas een beetje uitblijven) tonen en meer op het spel zetten. Het leventje van de gevangenen kan wel wat oproer gebruiken. Gelukkig beginnen de verschillende groeperingen in de gevangenis al stelling te nemen, waardoor confrontaties niet uit kunnen blijven. Het is dus wachten op écht vuurwerk, maar omcirkel 6 juni in je agenda: dan is het voor iedereen tijd voor het tweede seizoen van Orange is the New Black!
Reacties (0)