Van musicals naar films, en van New York naar Hollywood. Only Murders in the Building seizoen vier verrast ons opnieuw met wilde wendingen. Vorig seizoen draaide helemaal om het theater, dit seizoen verplaatst naar Hollywood en films, zowel fysiek als thematisch. Er komt een verfilming van de podcast en zoals wel te verwachten viel, is de productie van deze verfilming omgeven door chaos en moord. Aan het einde van vorig seizoen zagen we dat stuntdubbel Sazz Pataki (Jane Lynch, Glee) werd neergeschoten. Wat is er met haar gebeurd? Was zij het doelwit of misschien toch haar 'face' Charles?
De serie weet ingewikkelde en zware thema's te combineren met een luchtige sfeer
Om deze vraag te beantwoorden, speelt de serie dit seizoen met verschillende thema's. Één daarvan is dubbelgangers. Allereerst gaat het meerdere keren over de turbulente relatie tussen een stuntdubbel en hun 'face'. Daarnaast wordt het trio wordt gevolgd door drie acteurs die hen in de verfilming zouden moeten spelen. Dit houdt weer een soms ietwat confronterende spiegel voor. Andere terugkerende thema's zijn eenzaamheid en gevonden families. Tijdens hun onderzoek ontmoet het trio een aantal nieuwe buren in de Arconia en worden ze geconfronteerd met vragen over wat het betekent om eenzaam te zijn, of om bij anderen te zijn.
Wat Only Murders in the Building zo'n sterke serie maakt, is hoe ze deze ingewikkelde en zware thema's weten te combineren met een luchtige sfeer. Een vaak terugkomende grap in de serie is dat de podcast moord er gezellig uit laat zien, en dat is precies wat de serie zelf ook doet. In het begin vond ik het jammer dat Pataki nu uit de serie weg is, maar tijdens dit seizoen groeide ze van een grappig bijpersonage naar een volwaardig persoon in de loop van de tien afleveringen. Het personage is misschien verdwenen, maar dit seizoen was een plek voor haar om te schitteren.
De producers zijn weer niet bang om te experimenteren met verschillende en unieke manieren van verhalen vertellen
Net als voorgaande seizoenen zijn de producers niet bang om te experimenteren met verschillende en unieke manieren van verhalen vertellen. Alle afleveringen zijn vernoemd naar films en sommige afleveringen leunen echt op hun films om het geheel samen te binden. Eén aflevering is zelfs een film op zichzelf.
Helaas is de laatste aflevering voor mij de meest teleurstellende van het seizoen. Na een opbouw van tien afleveringen was de finale een beetje anticlimactisch. Dit kwam deels door een deus-ex-machina-oplossing, en deels omdat een deel van de verhaallijnen naar het volgende seizoen lijkt te zijn opgeschoven. Gedurende het seizoen worden er verbanden gelegd met eerdere seizoenen; losse eindjes worden aangewezen, maar nog niet opgelost. Het lijkt erop dat seizoen vijf de plek zal zijn om de hele serie eindelijk aan elkaar te knopen. Het kan dan het beste seizoen tot nu toe worden, of een teleurstellend einde worden als het te moeilijk blijkt om aan de verwachtingen te voldoen.
Maar ik kijk ernaar uit. Ik vind het volgende slachtoffer weer jammer, maar er zit ook veel potentieel in. Waar gaat dit heen?
Over de auteur, Nienke de Boode
Ooit begon ze met het kijken van NCIS, CSI en Bones, daarna is de liefde voor het kijken van series uitgegroeid tot wat het is vandaag, met tientallen series die gevolgd moeten worden. Nu kan je Nienke altijd midden in de nacht wakker maken voor een goede crime serie, maar ze is ook zeker niet de beroerste om eens wat nieuws uit te proberen. Komedie en fantasy doen het ook altijd goed bij haar. Sinds oktober 2014 schrijft ze ook voor MijnSerie om haar liefde voor series en schrijven te combineren.
Notabene op een serie die ik dit jaar weer een van de leukste vond. Vorig seizoen was voor mij een beetje een tegenvaller, maar dit seizoen was weer helemaal top. Ik vind het ook jammer dat het verhaal van Sazz nu ten einde is. Maar wie weet gaan ze nog een beetje met flashbacks spelen volgend seizoen. Toen er voor dit seizoen zoveel best grote sterren als gast sterren werden aangekondigd, was ik een beetje bang dat die de OG drie zouden overvleugelen. Maar dat is gelukkig niet gebeurd. Al met al was dit weer een hele fijne rit en ik ben heel benieuwd naar seizoen vijf.
Notabene op een serie die ik dit jaar weer een van de leukste vond. Vorig seizoen was voor mij een beetje een tegenvaller, maar dit seizoen was weer helemaal top. Ik vind het ook jammer dat het verhaal van Sazz nu ten einde is. Maar wie weet gaan ze nog een beetje met flashbacks spelen volgend seizoen.
Toen er voor dit seizoen zoveel best grote sterren als gast sterren werden aangekondigd, was ik een beetje bang dat die de OG drie zouden overvleugelen. Maar dat is gelukkig niet gebeurd.
Al met al was dit weer een hele fijne rit en ik ben heel benieuwd naar seizoen vijf.