7
Peter Rotthier geeft "Onder vuur - Seizoen 1" een 7.
Geschreven door Peter Rotthier op 17 december 2021.
Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
Onder vuur - Seizoen 1
Onder Vuur is een inkijk in het werk van de brandweer in Vlaanderen.
Toen ik enkele weken terug de eerste aflevering van Onder Vuur onder loep nam, liep ik niet meteen over van enthousiasme. Het grootste struikelblok was toen het dialect dat gehanteerd werd in de serie. Dat het Oostends dialect ook in de rest van het verhaal gehanteerd zou worden was toen al overduidelijk. Gelukkig evolueerde het scenario in positieve zin, zodat het langzaam maar zeker minder irritant werd naar gelang de afleveringen vorderden.
Op zich is Onder Vuur een doordeweeks derivaat van andere, vooral Amerikaanse, brandweer-series. Een team brandweerlieden die dag in dag uit belast zijn met het blussen van brandjes, letterlijk en figuurlijk. Natuurlijk is het werk van de brandweer uitgebreider dan alleen maar vuur bestrijden. Ze worden ook ingezet bij allerlei andere interventies waar mensenlevens op het spel staan. In Onder Vuur komen zulke interventies met de regelmaat van een klok voorbij.
Naast de wekelijkse interventies, loop er ook een rode draad door het verhaal. In één van de eerste afleveringen blijken een aantal brandkranen niet aangesloten te zijn op de waterleiding. Hierdoor wordt het brandweerteam dat centraal staat in deze serie flink op de korrel genomen en dreigt de sluiting van hun post.
Hun weggepromoveerde overste gaat op onderzoek uit en krijgt heel wat tegenkanting te verwerken. Hij gaat echter tot het uiterste om zowel zijn gelijk te bewijzen maar ook om de dreiging van een sluiting van 'zijn' post te voorkomen. Deze verhaallijn is zeer sterk, net als de verhaallijn van de verpleger/stagiair van het team. De jongeman heeft een drugsverleden en wordt gedwongen door enkele kompanen van weleer om zijn job te misbruiken om drugs te smokkelen.
Naast deze twee verhaallijnen worden ook enkele relationele verhaallijnen uitgewerkt. Die zijn jammer genoeg niet allemaal even sterk en soms wat rommelig waardoor je als kijker het bos door de bomen niet meer ziet. Misschien dat in een eventueel tweede seizoen meer duidelijkheid geschept wordt. Maar of er nog een tweede seizoen komt, dat is voorlopig nog een vraagteken.
Toen ik enkele weken terug de eerste aflevering van Onder Vuur onder loep nam, liep ik niet meteen over van enthousiasme. Het grootste struikelblok was toen het dialect dat gehanteerd werd in de serie. Dat het Oostends dialect ook in de rest van het verhaal gehanteerd zou worden was toen al overduidelijk. Gelukkig evolueerde het scenario in positieve zin, zodat het langzaam maar zeker minder irritant werd naar gelang de afleveringen vorderden.
Op zich is Onder Vuur een doordeweeks derivaat van andere, vooral Amerikaanse, brandweer-series. Een team brandweerlieden die dag in dag uit belast zijn met het blussen van brandjes, letterlijk en figuurlijk. Natuurlijk is het werk van de brandweer uitgebreider dan alleen maar vuur bestrijden. Ze worden ook ingezet bij allerlei andere interventies waar mensenlevens op het spel staan. In Onder Vuur komen zulke interventies met de regelmaat van een klok voorbij.
© Een
Naast de wekelijkse interventies, loop er ook een rode draad door het verhaal. In één van de eerste afleveringen blijken een aantal brandkranen niet aangesloten te zijn op de waterleiding. Hierdoor wordt het brandweerteam dat centraal staat in deze serie flink op de korrel genomen en dreigt de sluiting van hun post.
Hun weggepromoveerde overste gaat op onderzoek uit en krijgt heel wat tegenkanting te verwerken. Hij gaat echter tot het uiterste om zowel zijn gelijk te bewijzen maar ook om de dreiging van een sluiting van 'zijn' post te voorkomen. Deze verhaallijn is zeer sterk, net als de verhaallijn van de verpleger/stagiair van het team. De jongeman heeft een drugsverleden en wordt gedwongen door enkele kompanen van weleer om zijn job te misbruiken om drugs te smokkelen.
Naast deze twee verhaallijnen worden ook enkele relationele verhaallijnen uitgewerkt. Die zijn jammer genoeg niet allemaal even sterk en soms wat rommelig waardoor je als kijker het bos door de bomen niet meer ziet. Misschien dat in een eventueel tweede seizoen meer duidelijkheid geschept wordt. Maar of er nog een tweede seizoen komt, dat is voorlopig nog een vraagteken.
Over de auteur, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
Meer recensies van Peter Rotthier
Reacties (0)