No Offence - Seizoen 3

Het Britse No Offence weet vaart en spanning aan humor te koppelen. Alles op een typisch Britse manier. Niet op een nette gentleman manier, maar op de grove manier. Harde actie en regelmatig seksueel getinte humor. Soms op het puberale af. Een voorbeeld is de hartaanval van een van de personages tijdens zijn masturbatie sessie in een toilet. Bij veel series zouden dit soort momenten niet aanslaan, maar bij de sfeer van No Offence past het perfect.

Het politieteam van Vivienne Deering krijgt met grote tegenslag te maken. Een van hun collega's en een van de hoofdrolspelers in de serie wordt bij een politie actie doodgeschoten. Dit kan het team natuurlijk niet ongemerkt laten passeren. Een felle jacht op de moordenaar begint. Al snel wordt duidelijk dat de situatie complexer is dan gedacht. Onder leiding van Vivienne gaat het team de strijd aan. Zoals altijd gaat dit vaak niet volgens het boekje. Het te behalen resultaat is namelijk het belangrijkst.

No Offence blijft een heerlijke serie

Het derde seizoen laat meer van andere karakters dan de gebruikelijke hoofdrolspelers zien. Een van de meest opvallende verhaallijnen komt van Randolph Miller (Paul Ritter, Cold Feet). Wanneer hij en zijn familie bedreigt worden door een rechts extremistische groepering neemt hij, op geheel eigen wijze, de zaken in handen. Het levert hem een oplossing op. Het team krijgt er echter een probleem bij.

De nieuwe leidinggevende van Vivienne, Marilyn Marchant (Claire Rushbrook, Whitechappel), lijkt net als haar voorgangers niet tegen Vivienne opgewassen. Dat blijkt later schijn, want er ontstaat een wankel evenwicht tussen beide eigenzinnige dames. Een hoogtepunt, maar vanuit Viviennes standpunt dieptepunt, is als Vivienne in slechts een BH gehuld voor haar raam thuis staat. Twee mannen die aan het verhuizen zijn aan de overkant van haar woning zien het. Dat blijken later de man en zoon te zijn van Marilyn. Het kenmerkt de moeilijke relatie tussen de twee vrouwen.



No Offence is een serie met een serieuze ondertoon. De vaak platte humor is echter niet ver weg. Het werkt relativerend. In slechts zes afleveringen van ruim veertig minuten wordt het verhaal er doorheen gejaagd. Wel in het juiste tempo, want de serie wordt niet afgeraffeld. Een voordeel is dat er een duidelijke rode draad is dit seizoen. Het oplossen van de moord op een van hun geliefde collega's. De andere verhaallijnen spelen in de marge mee en hebben vaak een relatie met het hoofdthema. Liefhebbers van de serie zullen niet teleurgesteld zijn. Hooguit het verlies van een van de geliefde acteurs en hoofdpersonages kan een teleurstelling zijn. No Offence blijft een heerlijke serie om naar te kijken.