Mijn
Serie
Inloggen

Inloggen

E-mailadres / gebruikersnaam en / of wachtwoord zijn niet correct.
De gevolgen van series: lachen en tieren

De gevolgen van series: lachen en tieren

Laten we eerlijk zijn: series die je het hardst doen lachen, laten je het beste voelen.
Er bestaan komedieseries die je binnensmonds doen grinniken en die je helemaal laten tranen van het overdreven geproest. Beide wijzen op goede series, maar laten we eerlijk zijn: de tweede categorie leidt tot een beter gevoel. De Amerikaanse komedieserie Brooklyn Nine-Nine is een voorbeeld van zo’n serie die je helemaal van je melk brengt, maar dan op een goede, lachwekkende manier.

Het begint allemaal in het fictionele 99ste district van de New York City Police Department in Brooklyn. Jake Peralta (Andy Samberg) is één van de beste detectives die hier werkt, maar ook de meest kinderachtige rechercheur. Dit geeft een heerlijk effect en niet alleen omdat het gewoonweg grappig is, maar ook omdat beide karakteristieken op de zenuwen van detective Amy Santiago (Melissa Fumero) werken. Zij is het tegenovergestelde van Peralta: ordelijk, strikt en gehoorzaam.

Santiago voelt steeds opnieuw de drang om zich te bewijzen tegenover strenge commandant Ray Holt (Andre Braugher) omdat ze opgroeide met zeven broers. Holt apprecieert Santiago’s harde werk, maar dit is niet van hem af te lezen door zijn robotachtige manier van doen. Wanneer hij lacht, valt dit niet op en wanneer hij boos is, blijft hij in zijn monotone stemgeluid hangen. Peralta en Holt komen vanaf aflevering één in direct conflict met elkaar, maar versoepelen deze serieusheid met een constante competitie in elkaar beetnemen en irriteren. Zo hebben ze een ritueel dat steeds met Halloween plaatsvindt en waar heel het politiebureau aan meewerkt.



Ongeveer iedereen heeft Jake Peralta lief, maar de onhandige, snoezige Charles Boyle (Joe Lo Truglio) is zijn beste vriend. Hoewel Boyle ontzettend klungelig en prikkelbaar is, is hij ook een enorm hardwerkende detective en bovenal vind ik hem aandoenlijk schattig. Hij leeft vaak in zijn eigen wereldje en daardoor kan hij dingen zeggen waarvan je met je ogen rolt, je hoofd schudt, zucht en denkt: “dit is typisch Charles” met een big smile op je gezicht. Zo is volgens hem Thanksgiving de foute benaming van de feestdag. “No, it’s Turkey-day!” Dat is dan ook waarom Charles mij het hardste laat lachen en tieren.

Hoewel ik nog niet alle personages opnoemde, kan ik wel besluiten dat deze een heel uitgesproken karakter hebben en dat de regisseur zijn personages tot in de perfecte details mooi heeft uitgewerkt. Van Gina’s (Chelsea Peretti) overheerlijke sarcasme en “I don’t give a fuck”-attitude tot Rosa’s (Stephanie Beatriz) meesterlijke pittigheid. Toen Rosa helemaal maf werd door een mannelijke politieagent die zijn werk niet goed deed, creëerde ik een speciale band met haar. Ze houdt geen blad voor haar mond, durft wel eens over haar strepen te gaan en dit doet mij vaak trillen van adrenaline en roepen: “You go girl!”. Ook het karakter van districtleider Terry Jeffords (Terry Crews) wordt op een gewoonweg magnifiek humoristische manier verfilmd. Hij heeft het uiterlijk van een enorme bodybuilder die weet wat hij moet doen en waar hij voor staat, maar hij heeft het innerlijk als dat van een zachtgekookt eitje en is een lieflijke vader die bang is zijn tweelingdochters in de steek te laten.

Deze samenkomst van onbetwistbare karakters geeft een ongelofelijk bepalende sfeer voor de hele serie. De verhaallijnen van de afleveringen zijn wel grappig, maar ook redelijk simpel. De setting is goed, maar niet bijzonder of extra. Het zijn de personages die de serie tot zijn volste recht brengen, die jou zo laten lachen en tieren dat het pijn doet aan de kaak- en buikspieren. En dat is wat ik zo ongelofelijk verbazingwekkend vind aan Brooklyn Nine-Nine.

Leuk?
Bekijk stemmen

Reacties (1)

Lange
Lange 22 oktober 2021, 10:55
Top
Log in om een reactie achter te laten