House M.D. is een Amerikaanse medische dramaserie die uitkwam in september 2004. Maar de serie is veel meer dan enkel drama en medische termen. Het heeft een zekere brutaliteit, onbeschaamdheid, pit en onbehouwen humor in zich. Hij is niet voor mensen die niet kunnen lachen met ruwe, hardvochtige uitspraken.
Dokter Gregory House – gespeeld door Hugh Laurie – is een medisch meesterbrein met een 'hoekske eraf'. Hij heeft zijn hart op zijn tong, zegt waar het op neerkomt, heeft zelf een medisch probleem in zijn been en zijn lievelingshobby is zijn personeel irriteren. House is een eenzaat die zijn patiënten het liefst nooit bezoekt. Hij is het brein achter de operatie, denkt hij dan, maar contact? Dat hoeft toch niet? Toch lost House steeds opnieuw de problemen op en gaat helemaal op het einde langs al zijn patiënten langs. Hierbij manipuleert hij ze maar al te graag, zodat hij in alle 'rust' zijn werk verder kan doen.
Hetgeen mij zo verwondert in deze serie is hoe alles uiteindelijk terug goedkomt, hoe zo’n groot probleem waarbij je meteen denkt: “dit kan niet worden opgelost”, toch weer op zijn pootjes terecht komt. En het komt niet goed met een cliché die totaal geen logica in zich heeft, het komt goed met een plottwist en dat maakt het zo wonderbaarlijk goed. Ook het feit dat je nergens zo'n dokter als House zult tegenkomen, maakt House M.D. een merkwaardige serie. Je zult nooit én een geweldig genie én een franke hufter als dokter tegenkomen.
Mijn favoriete scènes zijn de delen waar House de zogenaamde clinic duty heeft. Dit zijn de uren waar hij een gewone huisdokter is. Deze clinic duty scènes zijn compleet komisch. Hij verafschuwt dit concept natuurlijk omdat hij helemaal niet graag onder de mensen komt, en al zeker niet bij zijn patiënten. Bovendien hebben de mensen die bij hem langskomen vaak maar een kleine verkoudheid terwijl ze denken dat ze kanker hebben. Hier kan House al helemaal niet tegen en dan komt uiteraard zijn opvallende onbeschoftheid naar boven. Heerlijk.
De grappigste scène uit de serie is wanneer House een vrouw over de vloer krijgt die klaagt over constante misselijkheid, grenzeloze pijn in haar borsten en buitengewone hoofdpijn. House onderzoekt haar en kijkt geschrokken. “Is it bad?” vraagt de arme vrouw. “You have a parasite”, antwoordt House hierop, “a very big parasite in your belly.” Waarop de dame ongerust begint te tieren. House staat rustig op, kijkt haar in de ogen en zegt met een grijns: “You're pregnant.”
Deze scène vond ik schitterend opgebouwd. Je krijgt een zekere spanning doordat House zo ongerust reageert, maar toch weet je ergens al wat er gaat komen. Verrukkelijk, nietwaar?
Een serie met humor, lef, ongegeneerdheid, dramatiek, beroerde momenten en daarenboven verwondering. Ik geef House M.D. een dikke duim omhoog.
