Als man kun je ook een vrouw spelen en visa versa. Een dier of sciencefiction figuur mag ook, denk aan BoJack Horseman of één van de Transformers. Fabeldieren, mythologische wezens of bovennatuurlijke wezens mogen ook. Het kan een karakter zijn uit alle landen van de wereld of een wereld buiten aarde; denk aan Doctor Who of Star Trek. Laat je fantasie dus de vrije loop en kies een karakter dat je dolgraag zou willen spelen. Dat kan zijn om het karakter zelf, zoals Elena Gilbert uit de Vampire Diaries of Emma Swan omdat Captain Hook haar tegenspeler is in Once Upon a Time. Maar je mag ook O.J. Simpson zijn in American Crime Story omdat je wel eens wilt weten wat er in zijn hoofd omging toen hij werd vrijgesproken.
Zoals gezegd, niets is te gek. Je mag ook Tom uit Tom and Jerry spelen of Dulcinea uit The Adventures of Puss in Boots. Wil je wat serieuzer, dan kun je altijd kiezen voor een karakter uit een dramaserie, er zijn er genoeg. Of wil je wel eens net als Walter White uit Breaking Bad weten wat hem bezielde. Wat Dexter uit de gelijknamige serie voelt als hij iemand op zijn moordtafel heeft, of toen hij seks had op diezelfde tafel. Niets is te gek, kies maar uit. Of een serie nu één seizoen heeft gehad of tien dat maakt niet uit. Zodra je de studio instapt ben je die fictieve persoon en zal je alles over deze persoon te weten komen. Wat hij/zij denkt, voelt en wat die persoon beweegt. Dus waarom hij/zij doet wat hij doet. Of om te ervaren hoe het was om in de middeleeuwen, ruimte of Parijs van de Zonnekoning te leven.
Wil je eindelijk eens weten waarom Klaus uit The Originals gewoonweg niet aardig kan zijn? Stap in de studio en je weet het. Wat een uitdaging, als dat toch een echt zou kunnen, net als een leuk knus onbewoond eiland. Het kan ook zijn dat jouw keuze iets te maken heeft met de serie van het jaar verkiezingen. Geen probleem, jij hebt de controle, kies en je bent het. Ik ben heel nieuwsgierig naar jullie keuze en vooral waarom dat karakter uit die serie? Wie ik graag zou willen spelen? Claire van Outlander, zonder enige twijfel. Als ik de Schotse klanken van de doedelzak hoor... Ik denk dat ik één van de weinige niet-Schotse ben die houdt van de klank van de doedelzak, het roept een soort weemoed bij me op dat geen enkel andere instrument weet te benaderen. Als ik de Schotse hooglanden zie, de taal en de muziek hoor, komt er een soort heimwee in mij naar boven. Naar een land, een volk en een taal die de mijne niet is.
Met weloverwogen keuze groet,
Mandy
