Mr. Mercedes - Seizoen 2

Het tweede seizoen van Mr. Mercedes is anders. Niet per se beter of slechter. Wel anders. Maar op een bepaalde manier lijkt het ook wel op het eerste seizoen. Na hun confrontatie in het eerste seizoen ligt Mercedes-Killer Brady Hartsfield (Harry Treadaway) met een ernstige hersenbeschadiging op de intensive care, terwijl de gepensioneerde rechercheur Bill Hodges (Brendan Gleeson) een tweede leven begint als privédetective. Toch kan Bill zijn oude aartsvijand niet helemaal loslaten. Zeker niet wanneer hij te maken krijgt met een reeks sterfgevallen die gelinkt kunnen worden aan Hartsfield, die nog steeds in coma ligt.

Het zou natuurlijk logisch zijn als het tweede seizoen van Mr. Mercedes het tweede boek van de Bill Hodges-trilogie van Stephen King zou verfilmen. Maar dat gebeurt niet, met een goede reden. Brady en Bill spelen namelijk een vrij kleine rol in dit boek, dat de titel Finders Keepers draagt, en deze twee personages stelen toch wel de show. In plaats daarvan gebruiken ze vooral materiaal uit het derde en laatste deel, End of Watch. Ze gebruiken vooral materiaal; dit is namelijk geen één-op-éénvertaling van het boek, maar volgt slechts een aantal hoofdverhaalelementen, om daar vervolgens een totaal eigen invulling aan te geven.

Het tweede seizoen vertoont meer overeenkomsten met het eerste dan je zou denken

Het tweede seizoen vertoont meer overeenkomsten met het eerste seizoen dan je zou denken. Waar het eerste seizoen een misdaadverhaal zonder bovennatuurlijke poespas is, speelt seizoen twee iets meer met typische Stephen King-elementen. De overeenkomsten met het eerste seizoen zitten hem vooral in de manier waarop het verhaal verteld wordt. Wederom willen de makers dat dit verhaal zich in een geloofwaardige wereld vol geloofwaardige karakters afspeelt. En wederom leren we ze kennen, We leren over hun persoonlijke levens. Over hun dromen en angsten.

Wederom is dit ook waar de makers afwijken van het boek. Achtergrondpersonages krijgen een eigen verhaal. Zo vond ik de verhaallijn rondom Brady’s voormalige collega Lou (Breeda Wool) erg sterk. Na wat Brady haar aangedaan had, loopt zij een serieus trauma op en is ze op weg te herstellen. Dit proces is langzaam en tergend en Wool speelt haar rol met verve. Ook blijft Bills bemoeizuchtige buurvrouw Ida (Holland Taylor) heerlijk vervelend, maar krijgt ze een wat meer menselijke kant en dat is prettig.

De hoofdrolspelers blijven echter wel de hoogtepunten. Harry Treadaway en Brendan Gleeson blijven in topvorm als respectievelijk een psychopathische massamoordenaar en een norse detective. Hun samenspel is nog steeds fantastisch, en al vindt het zich nu op een totaal andere manier plaats dan seizoen één. Hierbij is vooral de combinatie van acteerwerk en slim gebruik van camerawerk die het zo goed maakt.

Niet elke verhaallijn werkt, maar dat is niet per se erg

Om deze verhalen uit te wijden, neemt Mr. Mercedes flink de tijd. Het verhaal kabbelt rustig voort en dat is prima. Toch werkt niet elke verhaallijn even goed en dan kan het gaan vervelen. Zo vond ik de verhaallijn rondom Brady’s arts, de schimmige Dr. Babineau (Jack Huston, Boardwalk Empire) en zijn vrouw, niet bijster sterk. Ook de rol van Bills buurjongen en handlanger Jerome (Jharrel Jerome) viel een beetje tegen. Dat is jammer, want de acteurs hebben zeker potentie, maar niet heel sterk materiaal om mee te werken.

Het tweede seizoen van Mr. Mercedes is wederom een goed uitgevoerde en spannende dramaserie, met iets meer Stephen King-elementen dan het eerste seizoen. De wereld van Mr. Mercedes wordt wederom gedomineerd door fantastische hoofdrolspelers en een interessante leefwereld. Ondanks hier en daar een uitglijder, is het nog steeds erg vermakelijk. Hoewel het einde van dit seizoen flink verschilt met het einde van het laatste boek, is het verhaal wat mij betreft afgerond. Een derde seizoen hoeft dan ook niet per se van mij, maar als de makers iets interessants van een derde seizoen kunnen maken, dan heb ik daar wel oren naar.