Mistresses (US) - Eerste aflevering

Een minnares: "Een vrouw met macht, met wie een getrouwde man een voortdurende seksuele relatie heeft."

Mistresses (US), een Amerikaanse serie gebaseerd op een Britse serie met dezelfde titel. Een nieuwe serie van de Amerikaanse zender ABC die het gat van de verdwenen serie Desperate Housewives moet opvullen. Zelf heb ik geen enkele kennis over Desperate Housewives, maar ik weet nu al genoeg om te kunnen zeggen dat Mistresses niet meteen de indruk wekt van een top serie.

De eerste aflevering begint met verschillende shots van een stel dat flink in elkaar opgaat. Jurken worden omhooggeschoven, haren worden losgeschud en het bureau wordt vrijgemaakt. Al gauw kan er een drang ontstaan om de serie stop te zetten, omdat er en soort vijftig tinten grijs gevoel kan ontstaan. Dit valt echter reuze mee en ik raad dan ook aan om toch te blijven kijken. Na tien minuten wordt duidelijk dat er wel enige diepgang is te vinden in het verhaal, waardoor ik toch enigszins nieuwsgierig werd.

De serie is gebaseerd op het leven van vier vrienden, wiens levens enigszins verwikkeld zijn met buitenechtelijke affaires. Savannah (Alyssa Milano, Charmed) is een succesvolle advocaat en probeert al een tijd kinderen te krijgen met haar man. Ze komen erachter dat hij verantwoordelijk is voor de problemen die ze hebben met het verwekken van een kind en dat vat hij niet heel goed op. Dit zorgt ervoor dat ze haar plezier gaat zoeken bij collega Dominic (Jason George). Haar zus Josslyn (Jes Macallan) is een vastgoedmakelaar die een affaire heeft met haar getrouwde baas. Karen (Yunjim Kim, Lost) is een psychiater die een affaire had met een patiënt van haar. Toen bleek dat de man zou komen te overlijden schreef Karen hem een dodelijke dosis medicijnen voor die hij zelf kon toedienen, zodat hij zichzelf kon verlossen wanneer hij teveel pijn zou lijden. Echter na zijn dood komt zijn zoon erachter dat zijn vader een affaire had en komt hij verhaal halen bij Karen, ook al weet hij niet dat Karen zelf de minnares was. Als laatste is daar April (Rochelle Aytes), zij is eigenlijk de andere kant van het minnares verhaal, omdat zij erachter komt dat haar overleden man serieus bezig was met iemand anders.

Het tempo van de serie ligt hoog, waardoor er heel veel gebeurd in één aflevering. Hierdoor kan er wat gebrek aan fantasie ontstaan bij de kijker zelf. De verhalen van de vier personen zijn nog niet allemaal even sterk, waardoor er een ongelijke balans ontstaat in de serie. Hierdoor krijg ik niet het gevoel dat ik over alle vier de verhaallijnen evenveel wil weten. Dat is erg jammer, omdat ik dat een erg belangrijk aspect vind bij een serie met meerdere verhaallijnen. De scènes waar de vier vriendinnen samen in spelen zijn wel erg sterk, aangezien daar de chemie tussen de actrices van het beeld spat.

De titel van de serie zorgt er eigenlijk voor dat veel mensen al afknappen voordat ze iets hebben gezien. Dat is jammer, aangezien de serie best potentie heeft om te groeien. Na één aflevering kan je eigenlijk niet heel veel zeggen en ik ben dan ook wel benieuwd naar volgende afleveringen. Of ik de serie zal blijven volgen durf ik niet met zekerheid te zeggen, aangezien het waarschijnlijk niet een echte "mustsee" zal gaan worden. Het zal daarom meer in de categorie "dat kijk ik straks wel even" terecht komen. Het is dan misschien nu nog geen topserie, maar het concept is goed genoeg om uit te groeien tot iets leuks!