Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Mistresses - Eerste aflevering
Het leven van de analytische tv-kijker kan soms moeilijk zijn. Voor elke echte tv-liefhebber zijn pilots een spannende gebeurtenis. De spanning die gepaard gaat met het ontdekken van een nieuwe topper kan behoorlijk opwindend zijn. Wat worden de nieuwe pareltjes die jij reikhalzend een seizoen lang gaat volgen? Helaas moet je altijd door veel middelmaat, en vaak ook ronduit slechte, series heen om de toppers te ontdekken. Voor velen eindigt het alsnog in een teleurstelling, aangezien veel van die nieuwe series (waaronder hun nieuw verworven topper) die jaarlijks verschijnen alsnog gecanceld worden. Daarbij moet gezegd worden dat de echte kwaliteitsseries er altijd bovenuit steken. HBO Nederland zendt vanaf 4 juni jongstleden Mistresses uit en er moet heel veel gebeuren wil deze serie niet behoren tot een van die nieuwe series die gecanceld wordt, want een topper is het allerminst. Hoe sexy en aantrekkelijk de minnaressen in deze Amerikaanse adaptatie van ABC ook zijn. Mistresses is gebaseerd op de gelijknamige Britse serie en heeft dezelfde set-up. In Mistresses doen de vrouwen wat er van hen verwacht wordt; het verboden snoepje zijn van een getrouwde man óf er zelf een verboden snoepje op nahouden. Zij zouden trouwens geen 'Mistresses' zijn als dit niet het geval was.
En in Mistresses is er genoeg snoepgoed waar je je tanden op kunt stukbijten. Een tandartsafspraak is geen overbodige luxe. Dat de dames aantrekkelijk zijn staat buiten kijf met een cast bestaande uit Alyssa Milano (Charmed), Rochelle Aytes (Desperate Housewives), Jes Macallan (Justified) en Yunjin Kim (Lost). Maar dat is een gegeven in dit genre. En in alle eerlijkheid; het is altijd zeer de vraag of kijkers zouden kijken naar een programma zoals Mistresses als er geen aantrekkelijke mensen op het scherm paraderen. De hoofdrolspelers moeten natuurlijk wel mensen zijn waar het publiek (zowel mannelijk als vrouwelijk) ook zelf een hapje uit zou willen nemen. En vrouwen niet getreurd (op jullie is de serie gericht, natuurlijk), ook voor jullie zijn er een aantal aantrekkelijke mannen waar jullie met een bak ijs naar kunnen kijken. Tussen beide geslachten zal het wel goed komen en dat de cast zich aan elkaar gaat vergrijpen staat vast. Maar uiteindelijk gaat het hierom: is Mistresses de moeite waard?
Uhmm.. (denkt na, maar komt snel tot een conclusie)
Nee, eigenlijk niet. Althans, de serie geeft geen echte reden waarom je alles zou moeten laten vallen om je televisie (of laptop) aan te zetten. Alles wat bedenker K.J. Steinberg ons voorschotelt hebben wij al eerder gezien in soaps (vul maar in) of andere soapy drama's (wederom mag je ze invullen). Het is een opgave om Mistresses daarom niet van de hand te doen als het zoveelste melodrama vol standaard intriges en wendingen die de kijker zelfs geblinddoekt op de hoek van de straat ziet aankomen. Begrijp mij niet verkeerd, het is geen straf om naar Mistresses te kijken (kijkt ondertussen lustig naar een foto van Alyssa Milano), maar meer dan 'dit-heb-ik-al-zo-vaak-gezien-en-veel-beter-ook-nog' is het gewoon niet. Alyssa Milano's karakter Savannah raakt maar niet zwanger en dit leidt tot frictie in haar huwelijk. Dan is er ook nog die aantrekkelijke collega. Rochelle Aytes' karakter April heeft haar man verloren en heeft moeite om haar leven weer op te pakken. Dat wordt al gauw wat lastiger nu zij een vrouw heeft leren kennen met een kind. Jes Macallans karakter Josslyn is de mannenverslindster die het woord monogaam niet kent. En, als laatste Yunjin Kims karakter Karen die het snoepje was van een getrouwde man die terminaal ziek was. Hoe gaat zij om met zijn zoon die zo zijn vermoedens heeft? Het is allemaal gewoon te standaard en er is in de 42 minuten die de pilot duurt geen enkele memorabele scène te ontdekken die erop wijst dat er echt potentie in deze serie zit.
Steinberg doet er goed aan om de karakters boeiender te maken dan in de pilot het geval is. Het wordt in ieder geval niet duidelijk om welke vrouw (en haar bijbehorende problemen) je nou zou moeten geven. De personages zijn flets en springen er totaal niet uit. Het materiaal geeft hen trouwens ook niet de mogelijkheid om grootse prestaties neer te zetten. Alyssa Milano is de grootste naam en zij zou eigenlijk moeten schitteren, maar ook zij springt er allesbehalve uit. Het bekijken van Mistresses gebeurt te onverschillig, emotieloos en zonder de benodigde interesse die vereist is om meer van de serie te willen ontdekken. Mistresses is eigenlijk achtergrond televisie, een serie waar je af en toe met een schuin oog naar toe kijkt. De serie kan wel een (vrouwelijk) publiek vinden en voor het eerste seizoen zijn dertien afleveringen besteld die deze zomer worden uitgezonden. Leuk dat HBO de serie in Nederland een platform geeft, maar het had beter een andere serie kunnen aankopen.
Volg Mistresses (US)En in Mistresses is er genoeg snoepgoed waar je je tanden op kunt stukbijten. Een tandartsafspraak is geen overbodige luxe. Dat de dames aantrekkelijk zijn staat buiten kijf met een cast bestaande uit Alyssa Milano (Charmed), Rochelle Aytes (Desperate Housewives), Jes Macallan (Justified) en Yunjin Kim (Lost). Maar dat is een gegeven in dit genre. En in alle eerlijkheid; het is altijd zeer de vraag of kijkers zouden kijken naar een programma zoals Mistresses als er geen aantrekkelijke mensen op het scherm paraderen. De hoofdrolspelers moeten natuurlijk wel mensen zijn waar het publiek (zowel mannelijk als vrouwelijk) ook zelf een hapje uit zou willen nemen. En vrouwen niet getreurd (op jullie is de serie gericht, natuurlijk), ook voor jullie zijn er een aantal aantrekkelijke mannen waar jullie met een bak ijs naar kunnen kijken. Tussen beide geslachten zal het wel goed komen en dat de cast zich aan elkaar gaat vergrijpen staat vast. Maar uiteindelijk gaat het hierom: is Mistresses de moeite waard?
Uhmm.. (denkt na, maar komt snel tot een conclusie)
Nee, eigenlijk niet. Althans, de serie geeft geen echte reden waarom je alles zou moeten laten vallen om je televisie (of laptop) aan te zetten. Alles wat bedenker K.J. Steinberg ons voorschotelt hebben wij al eerder gezien in soaps (vul maar in) of andere soapy drama's (wederom mag je ze invullen). Het is een opgave om Mistresses daarom niet van de hand te doen als het zoveelste melodrama vol standaard intriges en wendingen die de kijker zelfs geblinddoekt op de hoek van de straat ziet aankomen. Begrijp mij niet verkeerd, het is geen straf om naar Mistresses te kijken (kijkt ondertussen lustig naar een foto van Alyssa Milano), maar meer dan 'dit-heb-ik-al-zo-vaak-gezien-en-veel-beter-ook-nog' is het gewoon niet. Alyssa Milano's karakter Savannah raakt maar niet zwanger en dit leidt tot frictie in haar huwelijk. Dan is er ook nog die aantrekkelijke collega. Rochelle Aytes' karakter April heeft haar man verloren en heeft moeite om haar leven weer op te pakken. Dat wordt al gauw wat lastiger nu zij een vrouw heeft leren kennen met een kind. Jes Macallans karakter Josslyn is de mannenverslindster die het woord monogaam niet kent. En, als laatste Yunjin Kims karakter Karen die het snoepje was van een getrouwde man die terminaal ziek was. Hoe gaat zij om met zijn zoon die zo zijn vermoedens heeft? Het is allemaal gewoon te standaard en er is in de 42 minuten die de pilot duurt geen enkele memorabele scène te ontdekken die erop wijst dat er echt potentie in deze serie zit.
Steinberg doet er goed aan om de karakters boeiender te maken dan in de pilot het geval is. Het wordt in ieder geval niet duidelijk om welke vrouw (en haar bijbehorende problemen) je nou zou moeten geven. De personages zijn flets en springen er totaal niet uit. Het materiaal geeft hen trouwens ook niet de mogelijkheid om grootse prestaties neer te zetten. Alyssa Milano is de grootste naam en zij zou eigenlijk moeten schitteren, maar ook zij springt er allesbehalve uit. Het bekijken van Mistresses gebeurt te onverschillig, emotieloos en zonder de benodigde interesse die vereist is om meer van de serie te willen ontdekken. Mistresses is eigenlijk achtergrond televisie, een serie waar je af en toe met een schuin oog naar toe kijkt. De serie kan wel een (vrouwelijk) publiek vinden en voor het eerste seizoen zijn dertien afleveringen besteld die deze zomer worden uitgezonden. Leuk dat HBO de serie in Nederland een platform geeft, maar het had beter een andere serie kunnen aankopen.
Reacties (0)