Minority Report - Seizoen 1

Minority Report is een bioscoopfilm van Steven Spielberg uit 2002. De film is gebaseerd op een kort verhaal uit 1956 van Philip K. Dick, de sciencefiction schrijver die ook aan de basis stond van films als Blade Runner, Total Recall, Paycheck en The Adjustment Bureau. De film speelt in 2054 en gaat over het gegeven dat drie personen, zogenaamde ‘precogs’, misdaden kunnen voorspellen. Doordat deze drie personen deze misdaden zien voordat ze daadwerkelijk worden gepleegd, kan de politie ingrijpen voordat er daadwerkelijk slachtoffers vallen. Dit zogenaamde ‘Precrime’ systeem zorgt daardoor ook voor extreem lage misdaadcijfers. Het systeem is echter alleen feilloos als de precogs altijd 100% zeker zijn van hun voorspelling. Als dat niet het geval blijkt te zijn, wordt het programma beëindigd.


De televisieserie speelt zich tien jaar na afsluiting van het Precrime systeem af, in Washington D.C in 2065. De dossiers van de drie precogs zijn vernietigd en zij mogen zich officieel niet meer met toekomstige misdaden bemoeien. Eén van de precogs, Dash (Stark Sands, Generation Kill), besluit om detective Lara Vega (Meagan Good, bekend van Raising Dad en Deception) in het geheim toch bij de misdaadbestrijding te ondersteunen. Hij blijft visioenen van misdaden houden en kan het niet laten om zijn gave in te zetten voor de maatschappij. De andere twee precogs, zijn tweelingbroer Arthur en pleegzuster Regan, helpen op de achtergrond, terwijl zij buiten beeld van politie en media proberen te blijven. Een andere lastige bijkomstigheid is dat de baas van detective Vega, luitenant Will Blake (Wilmer Valderrama, That ‘70s Show) een bureaucratische agent is die niets moet hebben van het werken buiten de gebaande paden.

Vragen als: “kun je iemand arresteren voor iets dat hij of zij helemaal niet gedaan heeft?”, of “kan iemand in de allerlaatste seconde zich nog bedenken, voordat de misdaad wordt gepleegd?” worden niet opgeroepen.

Vooraf was ik zeer benieuwd naar deze serie. De bioscoopfilm was een groot succes en bevatte genoeg aanknopingspunten voor een boeiende serie. De televisieserie maakt vanaf de pilot echter duidelijk dat het voornamelijk om het oplossen van misdaden gaat. Vragen als: “kun je iemand arresteren voor iets dat hij of zij helemaal niet gedaan heeft?”, of “kan iemand in de allerlaatste seconde zich nog bedenken, voordat de misdaad wordt gepleegd?” worden niet opgeroepen. De serie speelt dan wel in de toekomst, maar het draait om de interactie tussen detective Vega en Dash met zijn voorspellende gave. Daarmee is Minority Report eigenlijk een politieserie die toevallig in de toekomst speelt. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar helaas is het geen goede politieserie geworden.



De interactie tussen beide hoofdrolspelers wil maar niet op gang komen. Ik vond beide hoofdrolspelers geen enkele chemie uitstralen. De rol van Wilmer Valderrama als politiechef doet de serie ook geen goed. Hopelijk is hij beter op zijn plek in het nieuwe seizoen van NCIS. De verhalen van de eerste afleveringen zijn standaard en voorspelbaar. Dat vond ik een forse tegenvaller, helemaal met Steven Spielberg als één van de uitvoerende producenten aan boord. Zijn sciencefiction projecten bevatten meestal boeiende dilemma’s en maatschappijkritiek.

Pas in de tweede helft van het seizoen worden er meer uitdagende thema’s belicht. Toen had televisiestation Fox het aantal afleveringen echter al teruggebracht van 13 naar 10. Vanaf de vijfde aflevering wordt de serie dan ook pas interessanter, wat uiteindelijk leidt tot het bijeenbrengen van de drie precogs in de slotaflevering. Deze slotaflevering zal misschien niet alle liefhebbers van de bioscoopfilm bevallen, maar ik vond het de beste aflevering van de serie en tenminste wel een goede afsluiting. Desondanks scoort de serie als geheel in mijn ogen geen voldoende. Daarvoor blijft het verhaal toch te oppervlakkig en zijn de personages niet interessant genoeg.