Marco Polo - Eerste aflevering

Het ziet er goed uit, dat wel… Ik kan mij niet onttrekken aan het gevoel dat dat het sentiment is dat velen zullen opperen bij het aanschouwen van de eerste aflevering van Marco Polo. Netflix heeft kosten noch moeite bespaart met deze serie, maar liefst tegen de honderd miljoen dollar smeet de streaminggigant over de toonbank. De serie roept vergelijkingen op met Game of Thrones. Misschien is de serie wel een 'beetje' gemodelleerd naar die epische serie. Echter, Marco Polo komt niet in de buurt bij de grandeur die Game of Thrones tentoonstelt. Het is wellicht ook oneerlijk om dat te verwachten. Wat je wel kunt zeggen is dat deze serie hetzelfde epische gevoel probeert op te roepen. Een westerling die in gevangenschap een nieuw rijk ontdekt. Je kunt een slechter narratief treffen. Uiteindelijk draait het, net als altijd, om de uitvoering. Hoe interessant het initiële thema ook is.

Over Marco Polo's tijd in Azië is literatuur verschenen. In het boek The Travels of Marco Polo wordt er verhaalt over zijn tijd in Centraal Azië. In dat boek ontmoet Marco ook Kublai Khan (Benedict Wong, Prey), de heerser van het Mongoolse rijk. In de eerste aflevering ontmoeten Marco (Lorenzo Richelmy, Sotto Una Buona Stella), zijn vader en oom eveneens deze machtige man. Om in overeenstemming te komen over een handelsroute, besluit Marco's vader Marco als onderpand te gebruiken. Marco stribbelt tegen, want wie wil nu tegen zijn zin in een vreemd land worden achtergelaten? Dat vormt de basis van de start van de avonturen van Marco. Gaandeweg valt hij in de goede gratie van Kublai Khan. De Khan raakt geïntrigeerd door zijn vertellingen. Zodoende wordt de jonge koopman van waarde. Dat dit gepaard gaat met de nodige afgunst van anderen, is duidelijk. De serie toont vervolgens hoe Marco zich staande probeert te houden in deze wereld. Daarnaast zien wij de veroveringsdrang van Kublai Khan en de hordes die hij zal moeten overwinnen om zijn rijk uit te breiden.

Inderdaad, Marco Polo ziet er prachtig uit. De kleuren spatten bijna van het scherm. Cinematografisch is dit echt een lust voor het oog. Al val je niet voor de serie, er is genoeg om je aan te vergapen. De kostuumdesign is tot in de puntjes verzorgd. Daarnaast worden er prachtige locaties gebruikt. Verhullen deze aspecten de diepgang die ontbreekt? Nee, eigenlijk niet. Het is een bekend narratief die geen geheimen zal kennen voor de doorgewinterde tv-enthousiast. Daarnaast leunt de serie op de nodige clichés, die iets te storend gepresenteerd worden. Zorgelijker is dat Lorenzo Richelmy niet een bijster interessante protagonist is. Hij weet (ook in de verdere afleveringen die ik heb gezien) niet echt te overtuigen. Richelmy is wat Amerikanen 'bland' noemen, zeg maar saai of smakeloos. Als je toch de vergelijking maakt met Game of Thrones, kun je over die serie zeggen dat er meerdere acteurs zijn die eruit springen. Dat kun je (nog) niet zeggen over Marco Polo. De acteur die de zoon van Kublai, prins Jingim, speelt werkt nodig op de zenuwen. Nee, Benedict Wong maakt vooralsnog de meeste indruk.

Daarnaast kun je vraagtekens plaatsen bij enkele creatieve keuzes. Had de serie beter geweest als een Aziatische taal werd gesproken, in plaats van Engels? Vooral als je bedenkt dat Netflix de Aziatische markt wil veroveren en plannen heeft om de dienst te lanceren in grote delen van Azië. Misschien zou de serie dan minder interessant zijn voor de Westerse markt, die wat minder dol is op ondertiteling. De authenticiteit zou (wellicht) wel groter zijn. Daarbij kun je je afvragen of het vele naakt in de serie altijd functioneel is. Ik heb absoluut geen problemen met naakt, maar hier worden willekeurige seksscènes gebezigd op momenten die het plot niet dienen. Zo van: 'plaats hier maar wat sex' en 'ooh, ook nog ff daar'. Deze vertelling leent zich uitstekend voor complexe en gelaagde personages, maar de personages zijn, helaas, iets te eendimensionaal. Marco Polo poogt een politiek steekspel te tonen tussen het Mongoolse rijk en het opstandige Zuid-China. Echter, het voelt (nog) niet echt gewichtig aan. Hetgeen wat op het spel staat wordt niet tastbaar voor de kijker. Daardoor wordt je niet in de serie getrokken.

Gelukkig is het geen straf om op de bank neer te ploffen voor Marco Polo. Vooral als je, net als ik, houdt van kungfu en van epische verhalen als die worden vertelt in Marco Polo. Verwacht, in ieder geval, vooral in de eerste aflevering(en) nog geen hoogvlieger. Dit is geen knaller van een introductie, maar het begin nodigt wel uit naar meer. In die opzet is de serie dus zeker geslaagd. Maar, er dient wel het nodige te gebeuren wil Marco Polo hetzelfde teweeg brengen als, bijvoorbeeld, dé topper van Netflix, Orange is the New Black.