Manhunt (2019) - Seizoen 2

Manhunt (2019) kent een sterk tweede seizoen, gebaseerd op een waargebeurd politieonderzoek.

Hoofdinspecteur Colin Sutton (Martin Clunes, Doc Martin) wordt deze keer op het al elf jaar durende onderzoek naar de 'Night Stalker' gezet. De dader breekt in bij oudere mensen. Erg genoeg blijft het daar niet bij, want de dader vergrijpt zich vaak seksueel aan de bewoners. De slachtoffers zijn op hoge leeftijd waardoor hun verzet niet erg groot is. Het schuldgevoel, de kwetsbaarheid en de schaamte bij de slachtoffers is dat juist wel. Dit, en het feit dat het onderzoek al zo lang loopt, zorgt voor grote maatschappelijke onrust.

Het tweede seizoen is een uiterst onaangenaam beeld van hoe een politieonderzoek uit de rails is gaan lopen.

De politietop probeert al langer het juiste spoor in het onderzoek te vinden. Colin komt er echter al snel achter dat diezelfde top ervoor zorgt dat het onderzoek naar de 'Night Stalker' onvoldoende geld en mankracht krijgt. Het maakt dat het politieonderzoek zich blind staart op een DNA spoor van de dader. Mede daardoor zijn er tijdens het onderzoek de nodige fouten gemaakt. Dankzij de onorthodoxe aanpak en doorzettingskracht van Colin lijkt er een doorbraak te komen en is er mogelijk een kans de dader te pakken. Probleem is alleen dat hij daarvoor het onderzoeksteam en de top van de politie moet zien te overtuigen.

Net als in het eerste seizoen gaat het verhaal over het onderzoek naar de dader. Extra pijnlijk is dat deze zaak gaat over een zeer kwetsbare groep. Dat het ook nog eens om grensoverschrijdend seksueel gedrag gaat maakt het des te pijnlijker, zeker als je weet dat dit onderzoek meer dan elf jaar heeft geduurd en het verhaal op feiten is gebaseerd. De televisieserie weet zeer goed weer te geven waar het onderzoek allemaal tegenaan is gelopen. Het is schrijnend in beeld gebracht hoe de slachtoffers zich voelen.

De goede bedoelingen en de wanhoop spatten ervan af.

Het tweede seizoen is een uiterst onaangenaam beeld van hoe een politieonderzoek uit de rails is gelopen, zonder dat dit overigens direct te verwijten is aan de politieagenten die het onderzoek uitvoeren. De goede bedoelingen en de wanhoop spatten ervan af. Het wantrouwen richting Colin bij de start van zijn onderzoek is er niet voor niets. Het is een club mensen die zich niet gehoord voelt en die bijna elke dag geconfronteerd wordt met de uitwerking van de gruwelijke daden van de 'Night Stalker'.

Ondanks dat dit seizoen, net als het eerste seizoen, slechts vier afleveringen heeft, wordt de tijd uiterst efficiënt gebruikt. Nergens voelt het verhaal gehaast aan. De beelden zijn, zoals zo vaak bij Britse dramaseries, sfeervol en passend bij het verhaal geschoten. Het tweede seizoen scoort daardoor hoge ogen. Niet voor niets dat dit seizoen een vol punt meer krijgt dan het eerste seizoen.