Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Mammon - Seizoen 1
"Het succes van de scandi-thriller ligt in de drie M's." Onder deze kop schreef Rene Appel onlangs in de Volkskrant een artikel over Scandinavische thrillers. Genoemd succes betreft vooral de Deense en Zweedse boeken, films en series. Maar ook Noorwegen blaast zijn partijtje mee, getuige ook de recente successerie Mammon. Ook op Mammon zijn de drie M's van toepassing. Misdaad en Mensen liggen voor de hand in een thriller. De kracht van de scandi-thriller ligt vooral in de M van Maatschappij. En dan met name in het blootleggen van misstanden en problemen in de samenleving.
Mammon werd in Noorwegen in januari 2014 uitgezonden op tv en het was meteen een succes: 1,3 miljoen mensen keken ernaar. De serie bestaat uit zes afleveringen van ongeveer een uur. De schrijver is G.S. Eriksen (zijn broer is de producent) en Cecilie Mosli de regisseur. Mammon is een christelijk symbool (afgod) voor de hebzucht. De term komt vier keer in de bijbel voor. Een bekende uitspraak van Jezus is: "Jullie kunnen niet God dienen én de mammon". De serie Mammon gaat dan ook over de gevolgen van en strijd tegen de hebzucht van een groep mensen. Daarnaast loopt het bijbelse verhaal over Abraham die van God zijn zoon Isaac moet offeren als een rode draad door de serie.
In de intro van elke aflevering zie je een jongen met een gele trui dwars door een bos rennen met een stuk hout in de hand achter een jongen met een rode trui aan. (Bijzonder is dat er in de intro van de laatste aflevering een inhoudelijke variatie te zien is.) De jongens zijn de broers Peter en Daniel Verås. Deze broers groeiden zeer verschillend tot volwassene op, mede door toedoen van vader Tore, een rechtlijnige conservatieve predikant. Peter is journalist, zoeker naar waarheid en gerechtigheid, Daniel studeerde financiën in Bergen en heeft een hoge positie bij een multinational. Peter krijgt anonieme tips over financiële malversaties en fraude, hij ontrafelt deze zaak en komt uiteindelijk bij de dader, namelijk zijn broer terecht. Hiermee komt een bal aan het rollen die grote invloed heeft op het leven van de twee broers en hun omgeving. Die omgeving bestaat uit de journalistiek, de financiële wereld en de politiek, de derde M dus.
Zo samengevat lijkt het een helder scenario dat in zes afleveringen goed af te wikkelen moet zijn. Maar dat is niet zo. Mijn bezwaar tegen deze serie geldt namelijk het scenario. Dat begint meteen al met de eerste aflevering, je krijgt aanvankelijk zeer moeilijk grip op het verhaal. En dat blijft eigenlijk zo. Het verhaal wordt veel te complex, met een veelheid aan verhaallijnen, locaties en personen. Vooral op de slechteriken, de fraudeurs en hun misdadige handlangers, krijg je geen vat. Soms is het niet te begrijpen, bijvoorbeeld dat een zelfmoordenaar vijf jaar na zijn dood via een boodschap voorspelt waar, wanneer en hoe er een nieuwe zelfmoord zal plaatsvinden. Aan het eind van de zesde aflevering zit Peter zo diep in de shit dat je denkt dat er wel een tweede seizoen zal komen om dit op te lossen. Maar nee hoor, in de laatste 20 minuten wordt alles opgelost en uitgelegd met nog een onwaarschijnlijke toegift ook.
Mammon kent heel spannende gedeelten waarbij je op het puntje van je stoel zit. De gebeurtenissen, begrijpelijk of niet, slepen je mee. Er wordt ouderwets goed geacteerd met name door de hoofdpersoon Peter Verås (Jon Øigarden). Visueel valt er ook veel te genieten, de serie ademt de sfeer van een 'film noir'. En ik moet de muziek niet vergeten: goede ondersteunende, op de juiste momenten fraai opzwepende klanken. Jammer dus dat het verhaal niet in duidelijke snapbare lijnen is uitgewerkt. Herkansing in het tweede seizoen?
Volg MammonMammon werd in Noorwegen in januari 2014 uitgezonden op tv en het was meteen een succes: 1,3 miljoen mensen keken ernaar. De serie bestaat uit zes afleveringen van ongeveer een uur. De schrijver is G.S. Eriksen (zijn broer is de producent) en Cecilie Mosli de regisseur. Mammon is een christelijk symbool (afgod) voor de hebzucht. De term komt vier keer in de bijbel voor. Een bekende uitspraak van Jezus is: "Jullie kunnen niet God dienen én de mammon". De serie Mammon gaat dan ook over de gevolgen van en strijd tegen de hebzucht van een groep mensen. Daarnaast loopt het bijbelse verhaal over Abraham die van God zijn zoon Isaac moet offeren als een rode draad door de serie.
In de intro van elke aflevering zie je een jongen met een gele trui dwars door een bos rennen met een stuk hout in de hand achter een jongen met een rode trui aan. (Bijzonder is dat er in de intro van de laatste aflevering een inhoudelijke variatie te zien is.) De jongens zijn de broers Peter en Daniel Verås. Deze broers groeiden zeer verschillend tot volwassene op, mede door toedoen van vader Tore, een rechtlijnige conservatieve predikant. Peter is journalist, zoeker naar waarheid en gerechtigheid, Daniel studeerde financiën in Bergen en heeft een hoge positie bij een multinational. Peter krijgt anonieme tips over financiële malversaties en fraude, hij ontrafelt deze zaak en komt uiteindelijk bij de dader, namelijk zijn broer terecht. Hiermee komt een bal aan het rollen die grote invloed heeft op het leven van de twee broers en hun omgeving. Die omgeving bestaat uit de journalistiek, de financiële wereld en de politiek, de derde M dus.
Zo samengevat lijkt het een helder scenario dat in zes afleveringen goed af te wikkelen moet zijn. Maar dat is niet zo. Mijn bezwaar tegen deze serie geldt namelijk het scenario. Dat begint meteen al met de eerste aflevering, je krijgt aanvankelijk zeer moeilijk grip op het verhaal. En dat blijft eigenlijk zo. Het verhaal wordt veel te complex, met een veelheid aan verhaallijnen, locaties en personen. Vooral op de slechteriken, de fraudeurs en hun misdadige handlangers, krijg je geen vat. Soms is het niet te begrijpen, bijvoorbeeld dat een zelfmoordenaar vijf jaar na zijn dood via een boodschap voorspelt waar, wanneer en hoe er een nieuwe zelfmoord zal plaatsvinden. Aan het eind van de zesde aflevering zit Peter zo diep in de shit dat je denkt dat er wel een tweede seizoen zal komen om dit op te lossen. Maar nee hoor, in de laatste 20 minuten wordt alles opgelost en uitgelegd met nog een onwaarschijnlijke toegift ook.
Mammon kent heel spannende gedeelten waarbij je op het puntje van je stoel zit. De gebeurtenissen, begrijpelijk of niet, slepen je mee. Er wordt ouderwets goed geacteerd met name door de hoofdpersoon Peter Verås (Jon Øigarden). Visueel valt er ook veel te genieten, de serie ademt de sfeer van een 'film noir'. En ik moet de muziek niet vergeten: goede ondersteunende, op de juiste momenten fraai opzwepende klanken. Jammer dus dat het verhaal niet in duidelijke snapbare lijnen is uitgewerkt. Herkansing in het tweede seizoen?
Reacties (0)