Lucifer - Seizoen 6

Lucifer als God. Geen echt aantrekkelijke gedachte, en ook Lucifer lijkt er niet heel veel zin in te hebben.

Het zesde seizoen is het allerlaatste van de misdaadserie met een twist. Persoonlijk ben ik blij dat het voorbij is. Het was eigenlijk al na drie seizoenen afgelopen bij FOX, maar Netflix besloot de serie over te nemen en er een vierde, vijfde en uiteindelijk een zesde seizoen aan vast te plakken. Hoewel de procedurele serie niet echt slecht kan worden genoemd, ziet ‘goed’ er in mijn ogen toch iets anders uit.

Het zesde seizoen probeert de serie over de heerser van de hel goed af te ronden. Zelf had ik opeens het idee dat ik het allemaal al een keer eerder gezien had. Ja, precies. The Flash (2014) had een dergelijke verhaallijn al eerder geprobeerd. Dat vond ik toen al heel erg vervelend en behoorlijk slecht, en Lucifer doet het echt niet veel beter. Al is Brianna Hildebrand (Trinkets) die Rory speelt een veel betere actrice dan Jessica Parker Kennedy.

Was the Devil. God Now. Well, nearly.

Het laatste seizoen van Lucifer voelt een beetje aan als herhaling van zetten. Bijna alle grapjes en twists hebben we al eens eerder in de fantasy-serie voorbij zien komen. Maar dat neemt niet weg dat het nog steeds heel leuk is om Tom Ellis in zijn blote billen te zien. Hé, het oog wil ook wat. De rol van Chloe (Lauren German) voelt nog steeds een beetje gekunsteld aan. Naast Ellis en Lesley-Ann Brandt als Maze valt ze wel een beetje uit de toon.

No one knows exactly how it's going to end.

In dit seizoen is er een leuke en belangrijke rol weggelegd voor Ella en Linda. D.B. Woodside als een soort van Castiel (Misha Collins, Supernatural) blijft leuk om te zien. Maar helaas kun je het zesde seizoen nu echt niet verrassend noemen. Gelukkig zijn de acteurs duidelijk gewend om in de huid van hun personages te kruipen en dat maakt het geheel wat aangenamer om naar te kijken. Vooral Ellis als twijfelende Lucifer blijft heerlijk om naar te kijken.

Maar al zijn gestuntel hebben we ook al eerder gezien, net als de interactie met Linda. Maze blijft na Lucifer één van mijn favoriete personages. De sterke, onafhankelijke demon die zo overduidelijk een hart van goud heeft is werkelijk een genot om naar te kijken. Haar strijd en liefde met/voor de eerste vrouw blijft fris en leuk om naar te kijken. En dat Chloe en Lucifer keuzes moeten maken zag je eigenlijk al vanaf het allereerste begin aankomen.

In het zesde seizoen komt aan alles een mooi afgerond eind. Dat het voor mij te zoetsappig was staat daar los van. Alle draadjes worden aan elkaar geknoopt, maar ik denk dat er meer in had kunnen zitten. Het verhaal van Ella en Carol (Scott Porter, Hart of Dixie) voelde te afgeraffeld aan. Alsof ze niet helemaal wisten wat ze daar mee aan moesten. Ook krijgt Trixie niet het einde dat ze in mijn ogen had verdiend.

Maar toch krijgt het laatste seizoen van mij een voldoende omdat je met recht kunt zeggen “ze ‘leefden’ nog lang en gelukkig, op aarde, in de hemel en de hel.” En dan vergeet ik maar heel snel aflevering drie.