LOIS - Eerste aflevering

De nieuwste worp in het Nederlandse misdaadgenre heet LOIS en speelt zich af in Alkmaar. LOIS (Noortje Hellaar, Bloedverwanten) is daar politie-inspecteur en zoals het hoort in hedendaagse misdaadreeksen is er ergens bij haar een hoekje af. Wat er precies allemaal mis is met haar, zullen we de komende weken wel ontdekken. In de eerste aflevering, van drie, worden al wel enkele tipjes van de sluier opgelicht en kom je bijvoorbeeld al te weten waarom haar vorige partner ontslagen is en waarom de anderen in het korps niet met haar de baan op willen.



Het resultaat is dat LOIS bij aanvang van de serie gekoppeld wordt aan inspecteur in opleiding Nadia (Nora El Koussou, Mocro Mafia). LOIS is daar niet echt blij mee en gebruikt de stagiaire aanvankelijk als voetveeg. Daar komt pas verandering in als de moordzaak, die ze moeten onderzoeken met het team, groter blijkt te zijn dan aanvankelijk gedacht. Er wordt namelijk een man dood aangetroffen bij het sportterrein. Opmerkelijk aan het lijk is dat zijn penis afgesneden is en in zijn mond werd gestopt.

Wat vooral opvalt is dat deze eerste aflevering al een tijdje bezig is alvorens het eerste lijk opduikt. De aanhef wordt vooral gebruikt om de personages voor te stellen. Zowel die van het korps als de mensen die van nabij betrokken zouden kunnen zijn bij de moord(en). Als kijker krijg je dan ook een beetje het gevoel dat het allemaal nogal traag en aarzelend op gang komt.

Echt vaart komt er ook niet echt in de reeks. Er zijn wel enkele sprankelende momenten maar in het algemeen krijg je toch het idee van dit is het net niet. Aan het eind van de eerste aflevering valt er nog een aap uit de mouw die wel eens kan leiden tot een van de belangrijkste items in deze korte serie. Het heeft niets met de moorden te maken die Lois moet oplossen, maar zit meer in de familiare sfeer van de politievrouw.

Tot besluit kunnen we zeggen dat deze mini-serie, gebaseerd op de boeken van Simone van der Vlugt, de verwachtingen niet echt waarmaakt. Het wordt allemaal een beetje te braaf en te stilistisch in beeld gebracht. De sporadische hoogtepunten zijn op één hand te tellen en de lengte van het verhaal (anderhalf uur) komt het geheel ook niet echt ten goede. Neem daarbij dan nog een berg cliché momenten en je begrijpt dat dit gewoon niet kan tippen aan andere Nederlandse misdaadreeksen als Smeris, Flikken of Moordvrouw.



We kunnen alleen maar hopen op beterschap in de twee komende afleveringen want nieuwsgierig zijn we wel. Zeker naar de manier waarop het personage van ijskoningin LOIS zich verder gaat ontwikkelen. Met wat we nu al zagen, ontwikkelt zij zich een beetje als een Nederlandse Saga Norén (The Bridge). Alleen zal ze nog heel wat boterhammen mogen eten om nog maar aan de hielen van het Zweedse icoon te komen.