Line of Duty - Seizoen 1

Carrière maken lijkt de droom van iedereen die op een dag voor het eerst het politie-uniform aantrekt. Strepen op je mouw, een lauwerkrans of zelfs een kroontje op je revers: voor heel wat politiemensen is het dé reden om regelmatig een stapje extra te doen. Behalve wanneer ze bij ‘Veiligheid, integriteit en klachten’ werken, de afdeling die onderzoek doet naar wat mogelijk normoverschrijdend gedrag van politiefunctionarissen is. Dan ben je namelijk een verklikker – in het Engels ‘a grass’ – een matennaaier of zelfs ‘a piece of shit’. Kortom, als je op die afdeling werkt, lijkt er weinig eer te behalen. Dat ondervindt ook Steve Arnott (Martin Compston, Monarch of the Glen), een van de hoofdrolspelers in de Britse serie Line of Duty, wanneer hij na een dramatisch verlopen actie van zijn arrestatie-eenheid overstapt naar AC 12. AC 12 is de anti corruptie-eenheid van de politie van Manchester en wie daar werkt, maakt weinig vrienden. Steve en zijn collega’s worden dan ook met de nek aangekeken. Dat wordt er niet beter op wanneer zij opdracht krijgen de praktijken van de immens populaire DCI Tony Gates (Lennie James, The Walking Dead) onder de loep te nemen. Gates’ effectiviteit lijkt nauwelijks grenzen te kennen. Geen enkele inspecteur lost zo veel misdrijven op als hij en mede daarom wordt hij uitgeroepen tot Politieman van het Jaar. Bij AC 12 betwijfelen ze echter of hij werkelijk zo succesvol is; het vermoeden bestaat dat Gates de resultaten van zijn eenheid op de een of andere manier manipuleert.

Hoewel Arnott dit onderzoek niet in zijn eentje doet, is het wel een kolfje naar zijn hand. Steve Arnott is namelijk een terriër, die niet meer loslaat als hij eenmaal zijn tanden ergens in heeft gezet. Zijn hele houding straalt een verbeten onverzettelijkheid uit en daarop verkijkt Gates zich aanvankelijk behoorlijk. Een tijd lang lukt het hem Steve met de andere leden van zijn team belachelijk te maken, tot zijn zorgvuldig opgebouwde werkelijkheid van binnenuit begint af te brokkelen. Dat Gates’ – buitenechtelijke – vriendin, de succesvolle zakenvrouw Jacky Laverty (Gina McKee, The Borgias), hierin een uiterst dubieuze rol speelt, maakt zijn neergang extra zuur. Halverwege de serie, die in totaal vijf afleveringen omvat, wordt duidelijk dat Gates langzaam maar onafwendbaar op weg is naar zijn ondergang.

Line of Duty is natuurlijk, zoals iedere serie, het resultaat van eendrachtig teamwork, maar in feite komt schrijver/producer/regisseur Jed Mercurio toch de meeste eer toe. Mercurio is verantwoordelijk voor een groot aantal uitermate succesvolle televisieseries, waarmee hij meer dan eens in de prijzen viel. Ook het eerste seizoen van Line of Duty werd voor meerdere prijzen genomineerd en drie daarvan gingen daadwerkelijk naar Mercurio’s productie. Hoewel ik de diverse juryrapporten niet ken, zal daarin ongetwijfeld te lezen zijn dat de kracht van Line of Duty de kracht van de eenvoud is. Verrast word je als kijker nauwelijks, laat staan op het verkeerde been gezet. Wat dat betreft kunnen de scenaristen van de doorsnee Scandi-thriller nog wat van Mercurio leren. Line of Duty is geen who-dunnit; het hele verhaal draait om de vraag of AC 12 erin zal slagen Tony Gates aan de schandpaal te nagelen. Dat gaat natuurlijk niet van een leien dakje en Steve Arnott moet dan heel wat beledigingen van Gates’ teamleden slikken voordat hij beet heeft.

Daarbij wordt regelmatig een breed pallet van emoties opgeroepen. Je ergert je aan de laconieke houding van Gates’ team, je wordt boos om ‘s mans arrogantie. Je hebt medelijden met Steve Arnott, bijvoorbeeld als hij ook door zijn eigen teamleden in de steek lijkt te worden gelaten. En waarschijnlijk hoop je net als ik dat het op het eind nog wat wordt tussen hem en zijn collega Kate Fleming (Vicky McClure, This is England). Ik wil maar zeggen: Line of Duty is een regelrechte puntje-van-de-bank serie. Wie net als ik intussen ook het tweede en derde seizoen gezien heeft, weet dat die van dezelfde hoge kwaliteit zijn. Line of Duty is dus een absolute must have voor iedere liefhebber van British crime.