Jessica Jones - Seizoen 3

Wat is goed en wat is fout? En waar ligt die grens? Zijn daar wetten voor? En ben je automatisch een goed persoon als je jezelf aan de wet houdt? Dat zijn de centrale thema’s van het derde en laatste seizoen van Jessica Jones. Dit seizoen sluit niet alleen deze serie af, maar geldt ook als einde voor de Marvel/Netflix-series. Hoewel dit seizoen ambitie toont en een waardig einde voor zowel Jessica als haar collega-helden betekent, wordt de getoonde ambitie niet altijd waargemaakt.

Nadat Jessica's (Krysten Ritter) beste vriendin Trish (Rachael Taylor) in het tweede seizoen in een coma heeft gelegen blijkt dat zij ook superkrachten heeft. Trish besluit om haar krachten te gebruiken om criminelen op te pakken, maar al gauw ontdekt ze dat een goede daad en het dienen van de wet niet per se dezelfde betekenis hebben. En wat erger is: de activiteiten van Jessica en Trish trekken de aandacht van een gevaarlijk individu.

Helaas is Jessica Jones dit seizoen slechts een schaduw van wat ze in het eerste seizoen was. Een van de oorzaken is het uitblijven van de spanning. En dat komt doordat de tegenstander vrij saai is. Seizoen één had Kilgrave als schurk en het is moeilijk om daartegen op te boksen, omdat het schrijfwerk aan zijn karakter en het acteerwerk van David Tennant zo fantastisch waren. De schurk uit het tweede seizoen heeft zeker niet dezelfde proporties als Kilgrave, maar een fantastische actrice als Janet McTeer deed wonderen. Maar dit seizoen wordt de schurk door een vrij saaie acteur gespeeld en dat is jammer. Zijn motivatie om kwaad te doen en de thematiek waarmee zijn daden verweven worden zijn best interessant, maar het kwam allemaal niet over.

De thema's zijn oprecht interessant, maar kunnen helaas niet verhullen dat verhaallijn op sommige momenten vrij zwak is

De algehele verhaallijn viel dan ook een beetje tegen. Het was niet slecht en hier en daar redelijk verrassend, maar het kampte met de nodige problemen. Ik blijf het herhalen: de serie is met dertien afleveringen van vijftig minuten gewoon te lang. Er is te weinig verhaal voor een ruime tien uur aan filmmateriaal en in die valkuil trappen ze bijna elk seizoen. Ook helpt de zwakke schurk daar niet echt bij.

Wat ik wel heel interessant vond was de thematiek in het verhaal. Het gaat heel erg over de vraag wat goed en wat kwaad is. Tegenwoordig kun je met een beetje geld een goede advocaat inhuren die je zo weer op straat krijgt. Vooral de verhaallijn van Jessica’s buurman Malcolm (Eka Darville), die nu voor een topadvocate werkt is interessant. De dilemma’s waar hij tijdens zijn werkzaamheden mee worstelt zijn fascinerend en Darville weet die goed naar een concreet conflict te vertalen. Ook in de grote verhaallijn komen deze conflicten op een goede manier naar voren.

Op de acteurs en de regie is weinig aan te merken

Gelukkig is de cast grotendeels meer dan goed gekozen. Krysten Ritter weet de tegenzin en de onverwerkte trauma’s uitermate sterk naar het scherm te toveren. Ook is Rachael Taylor ontzettend gegroeid in haar rol en ze weet hem goed te dragen. De twee afleveringen waarin haar personage volledig centraal staat vond ik tot de sterkere afleveringen behoren. Ook de relatie tussen Jessica en Trish was zeer overtuigend uitgebeeld. Hun verschillen en overeenkomsten haken duidelijk in op de thema’s die langskomen en de scènes waar in zij het scherm delen zijn hoogtepuntjes.

Verder steelt Carrie-Anne Moss ook in al haar scènes de show als topadvocate Jeri Hogarth. Eka Darville blijft leuk als Malcolm Ducasse en nieuwkomer Benjamin Walker (Traitors), die Jessica’s (soort van) vriendje Erik speelt, is een goede toevoeging aan de cast. Wat nog steeds genoemd mag worden is de fantastische cinematografie en heerlijke muziek, die oprecht bijdragen aan de sfeer.

Het derde en laatste seizoen van Jessica Jones bevat veel goede ideeën en interessante thema’s, maar bezwijkt soms onder de verhaallijn. Dat is jammer, want acteer- en filmtechnisch zit deze serie meer dan snor. Met dit seizoen weten ze een redelijk verhaal te vertellen en daarmee vormt het een waardige afsluiter voor niet alleen Jessica Jones, maar ook voor alle andere Marvel/Netflix-series.