Inside Man - Seizoen 1

Inside Man is niet de intelligente psychologische thriller die het probeert te zijn. Gelukkig kunnen we wel genieten van een flinke dosis spanning en hoofdrollen van David Tennant, Dolly Wells en Stanley Tucci.

Wat hebben een dominee, wiskundedocent en journalist uit Engeland te maken met een Amerikaanse gevangene? Op die vraag gaat de BBC/Netflix-serie Inside Man in. De Britse dominee Harry Watling (David Tennant, Doctor Who) draagt een duister geheim met zich mee, en wiskundedocent Janice Fife (Dolly Wells, The Outlaws komt hierachter. Harry probeert koste wat kost te voorkomen dat Janice met dit geheim naar de autoriteiten stapt. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan is journaliste Beth Davenport (Lydia West, It's a Sin) geïnteresseerd in Jefferson Grieff (Stanley Tucci, Fortitude). Grieff was een alom gerespecteerd criminoloog, totdat hij zijn eigen vrouw vermoordde. Inmiddels is hij ter dood veroordeeld en wacht hij het moment af dat zijn vonnis voltrokken wordt. Op de één of andere manier zijn de levens van Harry en Jefferson echter met elkaar verbonden.

De verhaallijn is onwaarschijnlijk, en soms een tikkeltje ongeloofwaardig

Inside Man is een serie van de hand van Steven Moffat, bekend als showrunner van Sherlock en een aantal seizoenen Doctor Who. In deze series had Moffat er een handje van om scripts te schrijven vol met allerlei slimmigheidjes. Op de meest bijzondere momenten worden dingen samengebracht, oplossingen komen uit onverwachte hoek en de meest onwaarschijnlijke mogelijkheid gebeurt. Ook Inside Man zit vol met dit soort trucjes. Een voorbeeld is de manier waarop de verhaallijnen in Engeland en Amerika samen worden gebracht. Het is in dit soort verhalen altijd de zaak om precies op dat randje van geloofwaardig en ongeloofwaardig te balanceren. Helaas gaat het hier af en toe de verkeerde kant op en schiet de verhaallijn soms flink uit de bocht. Dit is bijvoorbeeld erg duidelijk in de verhaallijn rondom de vrouw van Harry.

Hoewel het bij Inside Man soms ontbreekt aan een intelligent en geloofwaardig verhaal, valt er toch nog genoeg te genieten. De serie heeft een getalenteerde cast die alles uit de kast haalt. Ik wil Tucci’s personage absoluut niet de nieuwe Hannibal Lecter noemen, maar hij is zeker charmant en een genot om naar te kijken. Zijn droge observaties en interacties met zijn medegevangene Dillon (Atkins Estimond, Hightown) zijn elke aflevering weer fantastisch. Ook het spel tussen Tennant en Wells is om van te genieten. Beide personages willen doen wat ze denken dat goed is, maar worden daarbij gedwongen om twijfelachtige morele keuzes te maken. Die overgang van licht naar donker is subtiel, maar uitstekend.

David Tennant, Dolly Wells en Stanley Tucci zijn fantastische hoofdrolspelers

Verder is de serie ook erg sfeervol. De intromuziek die je aan het begin van elke aflevering hoort, brengt je gelijk in de juiste stemming. Het nummer God’s Gonna Cut You Down is een klassiek gospelnummer en werd bekend toen Johnny Cash er een cover van maakte. Voor de serie is een versie van John Grant gebruikt en deze werkt erg goed. Het nummer past uitstekend bij de thema’s die in de serie verwerkt zijn. Verder heeft de serie genoeg spanning, en vooral de laatste aflevering laat je op het puntje van je stoel zitten.

Hoewel Steven Moffat er in mijn opinie niet helemaal in geslaagd is om een intelligente en geloofwaardige verhaallijn te presenteren, is er alsnog meer dan genoeg om van te genieten. David Tennant, Dolly Wells en Stanley Tucci spelen heerlijke rollen en de serie is bij vlagen erg spannend. Hoewel de verhaallijn min of meer afgerond is, laat Moffat ruimte voor een eventueel vervolg. En van mij mag dat vervolg er komen.