I'm Sorry - Seizoen 2

In de tijd van het zogenaamde 'Peak TV' zullen er ongetwijfeld enkele goede series zijn die uiteindelijk vrijwel onopgemerkt blijven. Zowat elke zender probeert hierop in te spelen, en veel van hen doen dat verrassend goed. TruTV kan zichzelf zeker onder deze zenders tellen. Ze hebben niet alleen de verrukkelijk bizarre At Home with Amy Sedaris de wereld in gebracht, maar hebben ook I’m Sorry een kans gegeven om te schitteren. De serie heeft dan ook meer dan zeker van deze gelegenheid gebruik gemaakt.

Andrea Savage geeft zonder twijfel één van de beste komische acteerprestaties van deze tijd.

I’m Sorry gaat over een onbeschaamde moeder en haar kleine gezin. Andrea (Andrea Savage, Episodes) is een komedieschrijver, vol zelfvertrouwen, die op een komische manier haar onvolwassenheid en neuroses uit in onverwachte situaties. Niemand om haar heen is veilig van haar capriolen, al willen anderen er ook wel in meespelen. Samen met haar man (Tom Everett Scott, Southland), dochter (Olive Petrucci) en vriendengroep werkt ze haarzelf in de meest vreemde situaties, en zal er altijd op een creatieve manier weer proberen uit te komen.

In het middelpunt van de serie staat de briljante Andrea Savage, die zonder twijfel één van de beste komische acteerprestaties van deze tijd geeft. Ze is constant hilarisch, en de chemie tussen haar en Tom Everett Scott is perfect. Hij speelt de straight man tot Savage’s snel vurende grappen, wat resulteert in een totaal topduo. Ze werkt ook vaak achter de schermen in de serie, en zal dus soms ook de rol van regisseur of schrijver op zich nemen.



I’m Sorry gedijt op ongemakkelijke humor en situaties, maar heeft ook veel hart. Veel van de serie bestaat uit seksueel georiënteerde humor, waar je maar net van moet houden. Er wordt wel altijd smaakvol mee omgegaan en is vaak hilarisch, al kunnen ze af en toe wel iets te lang doorbreien op bepaalde onderwerpen. Het hart van de serie komt vaak voor in de interacties met Amelia, haar dochter, aan wie zij en haar man van alles moeten uitleggen over de koers van de serie. De dood, de waarde van geld een een stamboom zijn allemaal onderwerpen waarmee haar dochter te maken krijgt in het tweede seizoen, en worden ook op een grappige manier gepresenteerd.

I’m Sorry gedijt op ongemakkelijke humor en situaties, maar heeft ook veel hart.

Elke aflevering heeft zo dus wel een thema, maar er zijn af en toe ook wel gastrollen aanwezig die op geweldige wijze worden uitgevoerd. Alison Tolman (Fargo) keert dit seizoen weer terug met haar rol uit het eerste seizoen, en helpt dan ook met het creëren van één van de beste scènes in de hele serie. Ook komen Rose McIver (iZombie), Adam Scott (Party Down), Jason Mantzoukas (The League), June Diane Raphael (Grace and Frankie) dit seizoen voorbij.

Wat wel als een nadeel van de serie genoemd kan worden, is hoe standaard de structuur en productie is. Er is in principe niks mis met een 'normale' sitcom zijn, maar in een tijd waar series steeds ambitieuzer worden in hun uitvoering valt het toch wel op. Gelukkig vormt dit door de uiterst goede scripts geen enkel probleem, maar het is wel iets om bij een mogelijk derde seizoen over na te denken. Afleveringen van dit jaar zoals Broad City’s Stories en Crazy Ex Girlfriend’s I’m Almost Over You hebben bewezen dat een grote afwijking van het normale, al is het voor maar één aflevering, echt iets speciaals kan opleveren.

Tien afleveringen per seizoen zijn eigenlijk niet genoeg voor een enorm plezierige serie zoals deze, en ik hoop dan ook dat er snel een derde seizoen wordt aangekondigd. Hopelijk duurt het dan niet weer anderhalf jaar voordat het nieuwe seizoen uitkomt, maar het meest belangrijke is dat ze hun best doen om I’m Sorry in deze topconditie houden. TruTV heeft een echte topserie te pakken, en laten we hopen dat de serie dan ook de kans krijgt om lang door te gaan. Als Andrea Savage dan ook eens uiteindelijk de erkenning zou krijgen die ze voor deze serie verdient, zou dat nog de kers op de taart zijn.