House of the Dragon - Seizoen 1

De opvolger van Game of Thrones heeft groeipijnen. Hopelijk komt het nog goed met House of the Dragon.

Game of Thrones was jarenlang de absolute topper in serieland, zelfs in de top honderd van MijnSerie staan het bovenaan. Geen wonder dat HBO graag een vervolg wilde breien aan dit kijkcijferkanon. Een sequel was niet echt mogelijk, aangezien het bronmateriaal (de fantasy reeks A Song of Ice and Fire van George R.R. Martin) al uitgeput was voor het einde van Game of Thrones. En HBO had met het zelf verzinnen van het laatste seizoen niet veel bijval gecreëerd. Er bestaat in de fantasy reeks wel een begeleidend werk dat de geschiedenis van het huis Targaryen beschrijft (Fire and Blood). Dit huis heeft een draak als symbool, wat meteen de titel van de serie verklaart. HBO koos uit die geschiedenis een passage die zo'n tweehonderd jaar voor het begin van Game of Thrones valt. Een periode waarin onenigheid over de troonsopvolging leidt tot een burgeroorlog. Dit doet bij de fans van Game of Thrones waarschijnlijk al een belletje rinkelen, want daar was een discussie over de troonsopvolging ook al de oorzaak van alle ellende. HBO koos er dus voor om het beproefde recept nog eens over te doen.

In de acht afleveringen van dit seizoen overbrugt de serie een periode van ongeveer twintig jaar. Het gevolg daarvan is dat er weinig diepgang in de ontwikkeling van de personages zit. Bijkomend vond HBO het ook nog eens nodig om halverwege een aantal jongere acteurs, waaronder de twee hoofdpersonages, te vervangen door oudere acteurs. Dubbel spijtig omdat Milly Alcock (Upright) als prinses Rhaenyra er bovenuit stak en een nieuwe Daenerys in wording was. Opvolgster Emma D'Arcy (Wanderlust) doet het mijns inziens heel wat minder. Ook Emily Carey (Casualty) als koningin Alicent Hightower was uitstekend, maar werd vervangen door Olivia Cooke (Bates Motel).



Veel inlevingsvermogen of sympathie voor de twee hoofdpersonages ontwikkelen, is dan ook moeilijk. De serie gaat bovendien met een rotvaart vooruit. Voor je het weet wordt er gehuwd, gestorven of gemoord, en zijn er ettelijke kinderen geboren. En tussendoor verliest iemand af en toe wel één of ander lichaamsdeel. Less is more is een Brits gezegde en het lijkt dat HBO dat hier wilde toepassen, maar het werkt niet. Minder personages, minder locaties, minder verhaallijnen, veel minder seks en naaktscènes, en vooral ook veel minder actie. De tekorten worden gevuld met veel, heel veel politiek gepraat in één of andere burcht. Je vraagt je af wat HBO met het budget van meer dan honderd miljoen dollar heeft gedaan? De cgi met de draken is geweldig, maar die paar minuten per aflevering kan toch niet zo veel gekost hebben.

Is House of de Dragon een slechte serie? Helemaal niet. Er zijn de prachtige decors en kostuums, de goede acteurs, een fantastische cgi, maar in vergelijking met het origineel, valt het door de mand. Het is gewoon een stuk saaier en vooral een stuk braver.



Maar er is nog hoop: de laatste aflevering toont eindelijk een beetje meer inhoud, je voelt het onheil naderen en het geheel is een stuk donkerder. Eigenlijk is heel dit seizoen niet meer dan het plaatsen van alle stukken op het Ice and Fire schaakbord en kan de serie nu echt van start gaan. Ik vrees evenwel dat als het tweede seizoen even traag op gang komt als dit seizoen en er weer eerst oeverloos veel gezwetst wordt, de kijkers gaan afhaken. Sowieso zal de serie vooral door Game of Thrones fans worden bekeken en de vraag is hoeveel geduld die nog gaan opbrengen. Ik geef dit seizoen dan ook maar een magere 6,5 gebaseerd op het feit dat het zich wil meten met Game of Thrones en (voorlopig) onder de verwachtingen blijft. Hopelijk was dit seizoen nog maar de stilte voor de storm.