Hostages - Seizoen 1

Mijn hemel dacht ik, toen de laatste beelden van Hostages voorbij kwamen, hoe hebben ze dit kunnen maken. Of met andere woorden wat moet de scriptschrijver hebben gedacht toen hij dit aan het schrijven was. Was de schrijver dronken of aan de drugs misschien of dacht diegene nu echt dat dit enig hout zou snijden? Het verhaal op zich is echt niet slecht, althans het idee erachter. Je gijzelt het gezin van de chirurg die de president moet opereren en eist dat die chirurg de president tijdens de operatie vermoord. Het zou in een serie als 24 passen of in een aardige actiefilm. Maar wat hebben ze hier gedaan een complottheorie in een complottheorie van een complottheorie. Snapt u het nog, nou ik dus ook niet.

Het lijkt erop dat de gijzelnemers niet te onaardig mochten zijn zodat wij als kijker ze niet zouden mogen. Of dat de gijzelaars te hulpeloos zouden zijn zodat wij als kijker met ze konden sympathiseren, of zoiets, ik doe er ook maar een gooi naar. Want het antwoord heb ik niet. Iedereen in de serie heeft een geheim. En als ik zeg iedereen bedoel ik ook iedereen. Ik dacht dus ook na een paar afleveringen; Ik ben benieuwd hoe ze dat vol willen houden, ze raken straks nog zelf in de war. En in de war waren ze. Er was weinig dat klopte of enig zin maakte. Gijzelaars deden dingen die je totaal niet zou verwachten van gijzelaars alles wat je wilt is overleven, toch? En de gijzelnemers dan, nou die deden dingen die er toe konden leiden dat de gijzelaars allerlei plannetjes konden maken onder hun neus.

En het lag echt niet aan de acteurs, maar ze konden gewoon weinig tot niets met het materiaal dat ze hadden gekregen. Ik dacht dat ze steeds in lachen uit zouden barsten en met zijn alle in de camera zouden roepen: “GEFOPT.” Tot aan de laatste scène heb ik gedacht dat ze dat zouden doen. Waarom dan blijven kijken vraagt u zich af. Omdat ik graag gefopt word, denk ik. En ik wilde eigenlijk wel eens weten of ze de president om zouden brengen. En als ze dat hadden gedaan, wie er dan dood zou gaan en wie er gearresteerd zou worden. Als je je niet stoort aan achterlijkheid in een serie ga dan vooral kijken. Het is een serie waarbij de twee hoofdrolspelers Toni Collette (United States of Tara) als Dr. Ellen Sanders en Dylan McDermott (American Horror Story) als Duncan Carlisle alle zeilen bij moeten zetten om de serie nog enigszins dragelijk te maken.

Sanders is getrouwd met de overspelige Brian (Tate Donovan) en heeft twee tieners Morgan (Quinn Shepard) en Jake (Mateus Ward, Lab Rats). Ze wordt gevraagd om een longtumor bij President Kincaid (James Naughton, Gossip Girl) weg te halen. Dat opent de deur voor gijzelaar Carlisle om het gezin Sanders samen met nog drie andere te gijzelen en te eisen van de dokter om de president tijdens de operatie om te brengen. Helaas voor iedereen, inclusief wij als kijkers, verzint Sanders een list waardoor het hele feest omgezet moet worden. En daar zit hem nu juist het probleem. Door het omzetten van de plannen moet opeens iedereen een andere rol krijgen waardoor de gijzelnemers eigenlijk ook gegijzeld blijken te zijn en de bazen zijn ook gegijzeld, bent u er nog? Precies, dat is het grootste probleem van deze serie. Ze zijn te ver gegaan in hun gijzeling en plannen met de president maar vooral wie er achter zit.

Als je niet te veel nadenkt en je je niet stoort aan fouten in het script en sommige acteurs vergeeft voor het suf kijken dan is Hostages prima te doen. Dankzij Collette en McDermott was het voor mij nog redelijk te doen. En aangezien mijn nieuwsgierigheid het altijd wint ben ik blijven kijken. En ik moet zeggen dat het einde niet echt heel slecht was. Ik heb echt slechtere einde gezien van series en deze wordt tenminste afgerond. Er zijn geen onbeantwoorde vragen meer als je de televisie uitzet en dat is in ieder geval een enorm pluspunt.

5 punten omdat ik dankbaar ben dat ze geen tweede seizoen gaan maken.