Homeland - Seizoen 5

Het vijfde seizoen van Homeland is de serie op haar allerbest. Het combineert de meeste actuele onderwerpen met nagelbijtende spanning. Het is geen diepgaande mijmering over de staat van de wereld noch is het een domme actieserie. Het is duidelijk dat de makers geïnteresseerd zijn in de stof en inhoudelijk de werkelijkheid willen afbeelden. Voorop staat echter de suspense en daar schiet de serie in uit. Los van de pretenties van kwalitatief drama is Homeland de meest intelligente popcorn thriller denkbaar geworden. Precies zoals het hoort te zijn.

Een begrijpelijk sentiment van critici is de geloofwaardigheid die bij Homeland er af zou zijn. Inderdaad, in het eerste seizoen genoot de serie van een universeel lof normaal gereserveerd voor realistisch drama. Maar zoals House of Cards stiekem een soapserie is over een modern huwelijk, is Homeland de opvolger van 24. Het pretendeert niet langer dat het een inhoudelijke, thematische reflectie is van de War on Terror, noch is het een simpele actiefilm. Het vijfde seizoen bundelt kundig een internationale diplomatieke oplossing voor het Syrische conflict, de hacker oorlog waar zelfs veiligheidsdiensten geen grip op hebben, de vluchtelingenstroom met de dreiging van aanslagen in Europa. De vele bijpersonages praten over consensus in Syrische politiek, Hezbollah, Israël en chemische wapens alsof het een slecht plot uit James Bond is, maar dat is het niet. De gebeurtenissen in Homeland mogen dan gedramatiseerd zijn tot tegen het onwaarschijnlijke aan, bewonderenswaardige research is het vertrekpunt.

Het zijn donkere tijden. Ongeacht hoe vol of leeg ieders respectievelijke glas zit: terrorisme en angst definiëren het tijdsbeeld. Het is aan fictie om daar zowel een uitvlucht op te bieden als een beter begrip ervan. Daarom blijft Homeland zo fantastisch. We volgen verschillende partijen op de meest spannende manier terwijl ze de wereld in een diepere staat van angst en terrorisme brengen.

Nobody wants another Paris

Een personage refereert Parijs op een gegeven moment. Wetende dat dit waarschijnlijk gefilmd is met Charlie Hebdo in gedachte, maar met de tweede reeks aanslagen vers in het geheugen van de kijker, behandelt Homeland precies dat wat er speelt in ieders achterhoofd. De serie durft kritiek te uiten én nuance te tonen zodat de kijker uitgedaagd wordt. Dat is precies wat het bestaansrecht geeft. Maar het geeft prioriteit aan suspense en dat maakt het vermakelijk. Het nieuwe seizoen balanceert op het scherpst van de snede en tussen thriller en actualiteit, waar de twijfel overheerst.

Uiteindelijk is Homeland ook een gewone serie met personages die de serie dragen. Dit seizoen, nog meer dan de vorige, maneuvreert Carrie, Saul en Quinn met expertise door een complex verhaal dat schokende wendingen als doel heeft. Toch weet juist dit seizoen de drie spelers lijnrecht tegenover elkaar te zetten met de meest krachtige gevolgen van dien. Nieuwe hoofdrolspeler Allison Car (Miranda Otto, Lord of the Rings) is wellicht het beste dat de serie is overkomen sinds Brody in seizoen 1, juist omdat ze de anderen uitdaagt en bovenop de twijfel zit. Als de finale dan eenmaal aanbreekt is de serie haast emotioneel. Weer krijgen we even inzicht op wat deze personages drijft om dit uitzonderlijke (en immorele) beroep te doen. Voor de fans levert het een van de sterkste uren ooit op. Het is goed om te zien dat zelfs zonder de suspense en actualiteit Homeland nog ferm overeind blijft staan. Want in elke wereld, fictief of echt, moeten we voorbij de sensatie, actie en nieuwswaardigheid blijven geven om de mensen.