Hollands Hoop - Seizoen 1 (Blu-ray)

''Voortreffelijke televisieserie. Breaking Bad in Noordoost Groningen'', aldus NRC Handelsblad. Toe maar, dat is een aardig label! Makers Dana Nechushtan (Dunya & Desie) en Frank Ribbens (Penoza) spiegelen de serie ook zelf aan Breaking Bad. Dat beiden goed naar Breaking Bad hebben gekeken is aan alles af te zien. Een gevalletje van beter goed gejat, dan zelf bedacht? Dat mogen jullie invullen. Hoe dan ook, als je als makers je wilt spiegelen aan een andere serie, dan kun je dat, natuurlijk, het liefst doen aan een serie die unaniem wordt gezien als een van de beste series ooit. Daarvoor hoef je alleen maar naar het thema van de serie te kijken. Op een gegeven moment zien wij de protagonist, Fokke Augustinus (Marcel Hensema), zélfs in zijn witte onderbroekje rond huppelen. Hollands Hoop ziet er ook cinematografisch dik in orde uit. Laat dat nu eveneens een kenmerk zijn waarvoor Breaking Bad zo geprezen wordt.

Als liefhebber twijfel ik ernstig aan iedereen die Breaking Bad geen warm hart toedraagt. Die serie gaat over een introverte, en zachtaardige man, die na een ingrijpende gebeurtenis, zich genoodzaakt voelt om zich in de drugshandel te storten. Hollands Hoop kent hetzelfde thema. Fokke Augustinus krijgt na de dood van zijn vader, diens landgoed in Noordoost-Groningen in bezit. Hier zit hij helemaal niet op te wachten. Tot overmaat van ramp dreigt zijn huwelijk ook nog eens op de klippen te lopen. Nee, Fokke heeft andere dingen aan zijn hoofd dan Hollands Hoop. Tot hij erachter komt waar zijn vader zich daadwerkelijk mee bezig hield. Langzaam rolt Fokke in de drugshandel en dient hij alles in goede banen te leiden. Dat wil zeggen: leren samenwerken met louche Oost-Europeanen en met oude bekenden. Dat wordt allemaal bemoeilijkt wanneer blijkt dat iedereen zijn eigen agenda erop nahoudt. Fokke dient zich nu te manoeuvreren in een gevaarlijke wereld. Kan hij de zaken van zijn vader overnemen? Is hij wel uit het juiste hout gesneden? Hoe zorgt hij ervoor dat zijn familie niet de dupe wordt van zijn beslissingen?

Hollands Hoop is, wat mij betreft, voor Nederlandse begrippen echt een vooruitgang in het medium. De serie ademt ambitie uit. Ondanks enkele verhaaltechnische misstappen is deze serie een duidelijke stap in de goede richting. Hollands Hoop toont aan dat wij Nederlanders, met het juiste creatieve team erachter, series kunnen maken die niet onder hoeven te doen voor vele internationale producties. Ik kan jou (de lezer) vertellen dat Hollands Hoop beter is dan veel nieuwe series (van dit Amerikaanse televisieseizoen) van de broadcastzenders in Amerika. Waar veel van die series bekend staan om de risicoloze aanpak (het in de smaak willen vallen bij zo een groot mogelijk publiek), zou Hollands Hoop zo een serie kunnen zijn van een Amerikaanse kabelzender. Dit is een serie die lef toont. Dat zorgt ervoor dat niet alle verhaallijnen even goed werken, maar je als kijker wel respect krijgt voor wat Nechushtan en Ribbens proberen te doen. Terecht is de serie dan ook verlengd voor een tweede seizoen.

Terecht, want er zijn genoeg dingen om enthousiast over te worden. De serie weet een goede sfeer neer te zetten. Daarnaast is de score complementair, waardoor veel scènes verrijkt worden en beklemmend aanvoelen. De regie van Nechushtan springt er zeker uit. Dat is vooral te zien aan hoe de afleveringen gestructureerd zijn. De keuze om de meeste afleveringen te beginnen in medias res, pakt zeker goed uit. Hierdoor wordt je als kijker meteen in de afleveringen getrokken. Ik had het al over de cinematografie, maar het acteerwerk wil ik ook noemen. Er wordt geloofwaardig geacteerd door Marcel Hensema en Kim van Kooten. De overige rollen zijn eveneens goed gecast. Waar Hollands Hoop steken laat vallen is bij de tiener/kindacteurs. Maar goed, in weinig producties zul je kinderen zien die niet op de zenuwen werken. Het zijn vooral de zijwegen die scenarist Frank Ribbens neemt die niet altijd goed uitpakken. De oude cliënt van Fokke, de avonturen van zijn zoon met vriend Jason, de jaloezie van Machteld jegens Fokke: waren deze elementen nodig geweest? Dit zijn van die zijwegen die het handelen van bepaalde personages twijfelachtig maken. Dat is problematisch, aangezien het van belang is dat je de ontwikkeling die personages meemaken dient te geloven. De makers dienen je te overtuigen dat de gedragingen van personages aannemelijk zijn. Dat de ontwikkeling verdiend is. In dit eerste seizoen is dit niet altijd het geval. Een iets strakker plot in het tweede seizoen zal de serie makkelijk stukken beter maken. Op naar 2016, wanneer de kijker zijn/haar hoop weer kan vestigen op Hollands Hoop.

Overige opmerkingen:

- Er stonden helaas geen extra's op deze Blu-ray uitgave.
- De serie won een Gouden Kalf voor de beste televisiedrama van 2014.
- Wat een prachtige leader! Het ijzersterke titelnummer maakt het geheel helemaal af. Verder bewijs dat Hollands Hoop serieus is.
- De serie maakt goed gebruik van zwarte humor. Ja… er is inderdaad goed gekeken naar Breaking Bad.
- Vooral in de eerste afleveringen heeft de serie moeite om de kijker te overtuigen dat Fokke's bijdrage relevant is. Gelukkig realiseert Ribbens zich dat al snel en vindt hij daar een oplossing voor.
- De voortdurende long shots van het landhuis hadden niet gehoeven. Het punt was na de tweede keer duidelijk.
- Wat de kinderen dit seizoen meemaken voelt bij tijd en wijle geknutseld aan. Ik hoop dat Nechushtan en Ribbens in het tweede seizoen ervoor kunnen zorgen dat de bijdrage van de kinderen functioneler is voor het plot.
- En alle verhaallijnen omtrent de oude cliënt van Fokke: nee, dat had helemaal niet gehoeven.
- Kim van Kooten is een charmante vrouw. Zo, dat wou ik even gezegd hebben.