Gunpowder - Seizoen 1

“Remember remember, the fifth of November, gunpowder treason and plot. I see no reason why gunpowder treason should ever be forgot”

Het Buskruitverraad zal de meeste Nederlanders waarschijnlijk vrij weinig zeggen, maar in Engeland wordt deze historische gebeurtenis nog altijd herdacht. Op 5 november 1605 probeerde een groep katholieke rebellen de koninklijke familie te vermoorden door het Westminster Palace met buskruit op te blazen. De poging mislukte en de samenzweerders werden opgepakt en geëxecuteerd. Nu komt de BBC met een driedelige miniserie waarin de al talloze malen verfilmde gebeurtenissen nog een keer op het scherm te zien zijn.

Zoals we van de BBC kunnen verwachten, is de aankleding weer prachtig. Mooie, grootse decors en gedetailleerde kostuums laten de zeventiende eeuw op treffende wijze tot leven komen. Grote steden als Londen waren vroeger smerig; het waren broeinesten van dood en andere ellende. De manier waarop vieze straten, verlaten steegjes en duistere kelders in deze serie als setting worden gebruikt, helpen hierbij om het donkere sfeertje en wanhopige gevoel te versterken.

Gunpowder begint erg goed en de eerste twee scènes definiëren een uitstekende eerste aflevering. Wanneer protestantse soldaten bij een huis aankloppen waar een illegale katholieke dienst plaatsvindt, begint een zoektocht naar de priester. Een paar beklemmende minuten met een nagelbijtend hoog spanningsniveau later wordt de priester gevonden en klaargestoomd voor de tweede scène: een executie waar de makers van Game of Thrones jaloers op kunnen zijn. Het geheel is uitvoerig en op misselijkmakende wijze in beeld gebracht. Deze twee scènes zijn een zeer effectief middel om bij de kijker sympathie voor de katholieken en hun poging tot een staatsgreep te wekken.

Hoewel Gunpowder sterk begint, zwakt het geheel in de tweede aflevering toch wat af

Hoewel de rest van de serie zeker niet onaardig is, valt het toch een beetje in het niet bij de eerste aflevering. Nergens meer worden de spanning en intensiteit van die twee scènes geëvenaard en dat is jammer. De politieke onrust en de plannen voor een staatsgreep en de uitvoering zijn allemaal prima in beeld gebracht, maar ik had, kijkend naar de eerste aflevering, het idee dat er meer in had kunnen zitten.

Het meesterbrein achter het Buskruitverraad is Robert Catesby (Kit Harington, Game Of Thrones). Het is hier leuk om te vermelden dat Harington een directe afstammeling van de heer Catesby zelf is. Je zou kunnen zeggen dat Kit Harington geboren is voor deze rol. Harington is een prima acteur en zet, geheel volgens het boekje, een interessant personage neer, geholpen door een aantal sterke motieven. Wel moet ik toegeven dat ik soms zo nu en dan het idee had dat ik naar een Jon Snow in kledij uit de Zeventiende Eeuw zat te kijken.



Over het algemeen doet de rest van de cast het ook niet onverdienstelijk. Peter Mullan (Top Of The Lake) speelt de rol van Catesby’s mentor prachtig. Mark Gatiss (Sherlock) en vooral Shaun Dooley (Misfits) weten op sterke wijze dreigend over te komen als respectievelijk de staatsman Robert Cecil en de beul William Wade. Een acteur met wie ik wel vrij veel moeite had was Tom Cullen (Downton Abbey), die Guy Fawkes speelt. Fawkes is misschien wel de bekendste samenzweerder in het verraad, omdat hij degene was die uiteindelijk het buskruit tot ontploffing moest laten brengen. Cullen probeert een stil, dreigend type van zijn karakter te maken, maar slaagt daar gewoon niet in. Hij is niet imposant en intimiderend genoeg om indruk te maken en dat is jammer.

Gunpowder is een degelijk kostuumdrama met een prachtige aankleding en goede cast zoals we dat van de BBC kunnen verwachten. Het begin is veelbelovend, maar het weet het niveau van de eerste aflevering helaas niet vast te houden. Toch is ook de rest van de serie niet onaardig en weet het goed te vermaken.