6
Wichita van Rijkom geeft "Growing Up Fisher – Eerste afleveringen" een 6.
Geschreven door Wichita van Rijkom op 10 Maart 2014.
Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Growing Up Fisher – Eerste afleveringen
Een van de nieuwe comedy’s dit tv seizoen in de VS is de serie Growing Up Fisher. Deze serie vertelt het deels waargebeurde verhaal van maker DJ Nash (Up All Night), over zijn jeugd vlak na de scheiding van zijn ouders. Bijzonder aan zijn verhaal is dat zijn vader blind is, maar ondanks deze beperking toch alles uit zijn leven probeert te halen wat er in zit. Omdat na de pilot aflevering de rol van de moeder is overgenomen door een andere actrice besloot ik twee afleveringen te kijken om te zien of deze cast verandering nog invloed zou hebben op de serie.
De twee belangrijkste karakters uit Growing Up Fisher zijn zoon Henry (Eli Baker) en vader Mel Fisher (J.K. Simmons, The Closer). De eerste aflevering begint vlak voordat Henry’s ouders hun scheiding bekend maakten, en speelt zich af tot de periode kort daarna. De rest van de serie focust zich op het nieuwe leven van de familie Fisher. Henry, die altijd vreselijk opkeek naar zijn vader en hem met van alles en nog wat in en rondom het huis hielp, ziet nu dat zijn taak opeens wordt overgenomen door Mels nieuwe hulphond Elvis. Henry’s moeder Joyce (Jenna Elfman, Dharma & Greg) daarentegen begint aan een nieuwe jeugd tot groot ongenoegen van dochter Katie (Ava Deluca-Verley). Een bijrol is er dan ook nog voor Lance Lim die Henry’s beste vriend Runyen speelt.
Hoewel Growing Up Fisher wordt omschreven als een comedy serie kwam de show niet echt zo op mij over. Er waren hier en daar wel wat grappige momenten, maar echt hardop lachen is mij geen een keer tijdens het kijken van deze serie overkomen. Het verhaal is zeker vermakelijk, maar daarmee is ook alles gezegd. De cast verandering na de pilot aflevering is ook een beetje vreemd. Zo speelt tijdens de eerste aflevering Parker Posey nog de rol van moeder Yvonne, maar is zij hierna vervangen door Jenna. Twee vrouwen die niet veel met elkaar gemeen hebben. Hoewel ze beiden de rol goed spelen vind ik Jenna een stuk excentrieker overkomen als Yvonne dan Parker. Iets wat volgens mij ook de bedoeling is dus in dat opzicht heeft zij wel mijn voorkeur.
Mel is advocaat, hij heeft zichzelf blind door zijn rechtenstudie heen gevochten en werkt nu op een succesvol kantoor samen met zijn broer die als enige al die tijd wist dat hij blind is. Op zijn familie na heeft Mel namelijk nooit iemand verteld over zijn beperking. Nu na de scheiding is hier met de komst van Elvis in zijn leven verandering in gekomen, en zal hij ook zijn cliënten de waarheid moeten gaan vertellen. Iets waarom met name de tweede aflevering draait. Ook Henry’s liefde voor de meisjes staat centraal, hij wil graag een vriendinnetje maar heeft soms moeite met het communiceren met meisjes. Zijn vriend Runyen probeert hem hiermee te helpen wat soms tot nogal vreemde situaties leidt.
Het acteerwerk van de kinderen is zeker niet slecht, en de chemie onderling komt ook goed over. Het verhaal is apart, en zeker omdat het op waarheid gebaseerd is, ook best interessant. Maar hoewel er weinig aan te merken valt op de serie, ben ik toch niet echt enthousiast. Het comedy aspect is voor mijn gevoel gewoon onvoldoende aanwezig in deze serie. Daarbij is mij ook niet helemaal duidelijk wat nu precies autobiografisch is en wat niet. Sommige situaties komen wel erg onrealistisch over. Voor mijn gevoel is het verhaal van de vader wat uit z’n verband gerukt. Maar wie weet heb ik dit wel mis, en zijn sommige situaties echt voorgevallen in het leven van de maker. Hoe dan ook, voor nu hou ik het cijfer een beetje neutraal. Growing Up Fisher is zeker geen slechte serie, maar zal toch nog iets beter uit de verf moeten komen voordat het mij echt goed zal overtuigen.
De twee belangrijkste karakters uit Growing Up Fisher zijn zoon Henry (Eli Baker) en vader Mel Fisher (J.K. Simmons, The Closer). De eerste aflevering begint vlak voordat Henry’s ouders hun scheiding bekend maakten, en speelt zich af tot de periode kort daarna. De rest van de serie focust zich op het nieuwe leven van de familie Fisher. Henry, die altijd vreselijk opkeek naar zijn vader en hem met van alles en nog wat in en rondom het huis hielp, ziet nu dat zijn taak opeens wordt overgenomen door Mels nieuwe hulphond Elvis. Henry’s moeder Joyce (Jenna Elfman, Dharma & Greg) daarentegen begint aan een nieuwe jeugd tot groot ongenoegen van dochter Katie (Ava Deluca-Verley). Een bijrol is er dan ook nog voor Lance Lim die Henry’s beste vriend Runyen speelt.
Hoewel Growing Up Fisher wordt omschreven als een comedy serie kwam de show niet echt zo op mij over. Er waren hier en daar wel wat grappige momenten, maar echt hardop lachen is mij geen een keer tijdens het kijken van deze serie overkomen. Het verhaal is zeker vermakelijk, maar daarmee is ook alles gezegd. De cast verandering na de pilot aflevering is ook een beetje vreemd. Zo speelt tijdens de eerste aflevering Parker Posey nog de rol van moeder Yvonne, maar is zij hierna vervangen door Jenna. Twee vrouwen die niet veel met elkaar gemeen hebben. Hoewel ze beiden de rol goed spelen vind ik Jenna een stuk excentrieker overkomen als Yvonne dan Parker. Iets wat volgens mij ook de bedoeling is dus in dat opzicht heeft zij wel mijn voorkeur.
Mel is advocaat, hij heeft zichzelf blind door zijn rechtenstudie heen gevochten en werkt nu op een succesvol kantoor samen met zijn broer die als enige al die tijd wist dat hij blind is. Op zijn familie na heeft Mel namelijk nooit iemand verteld over zijn beperking. Nu na de scheiding is hier met de komst van Elvis in zijn leven verandering in gekomen, en zal hij ook zijn cliënten de waarheid moeten gaan vertellen. Iets waarom met name de tweede aflevering draait. Ook Henry’s liefde voor de meisjes staat centraal, hij wil graag een vriendinnetje maar heeft soms moeite met het communiceren met meisjes. Zijn vriend Runyen probeert hem hiermee te helpen wat soms tot nogal vreemde situaties leidt.
Het acteerwerk van de kinderen is zeker niet slecht, en de chemie onderling komt ook goed over. Het verhaal is apart, en zeker omdat het op waarheid gebaseerd is, ook best interessant. Maar hoewel er weinig aan te merken valt op de serie, ben ik toch niet echt enthousiast. Het comedy aspect is voor mijn gevoel gewoon onvoldoende aanwezig in deze serie. Daarbij is mij ook niet helemaal duidelijk wat nu precies autobiografisch is en wat niet. Sommige situaties komen wel erg onrealistisch over. Voor mijn gevoel is het verhaal van de vader wat uit z’n verband gerukt. Maar wie weet heb ik dit wel mis, en zijn sommige situaties echt voorgevallen in het leven van de maker. Hoe dan ook, voor nu hou ik het cijfer een beetje neutraal. Growing Up Fisher is zeker geen slechte serie, maar zal toch nog iets beter uit de verf moeten komen voordat het mij echt goed zal overtuigen.
Over de auteur, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
Meer recensies van Wichita van Rijkom
Reacties (2)