Grey's Anatomy - Seizoen 11 (Eerste deel)

In een elfde seizoen hoeft een serie niets anders te doen dan wat het altijd al gedaan heeft. Intrigerende wekelijkse zaken, hier en daar een schokkende aflevering en misschien een romantische ontwikkeling. Het is een standaard formule. Des te indrukwekkender dat Grey’s Anatomy dit jaar het onderste uit de kan haalt. De eerste helft van seizoen elf is niet zo zeer een traktatie als een intieme liefdesbrief aan de fans van het eerste uur. Als gevestigde orde erkent de serie haar leeftijd en verdiept het haar vaste personages en rijke historie.

Toen bedenker van de serie, en heerser van televisie in het algemeen, Shonda Rhimes, verkondigde dat seizoen elf het “jaar van Meredith” zou zijn, konden fans alleen maar juichen. Meredith Grey is een constante factor die ons begeleidt met haar inzichtelijke voice-overs en dramatische leven. Onderweg is ze ondergesneeuwd door een hoop personages. Ze heeft tenslotte al de perfecte man gestrikt, de medische kennis opgedaan waardoor ze een expert is en een hoeveelheid schokkende gebeurtenissen meegemaakt die geen één mens ooit zal ervaren. In alle opzichten is het tijd voor Meredith Grey, als personage, om met pensioen te gaan. De serie zou eindigen en de kijkers kunnen er van uitgaan dat ze nog lang en gelukkig leefde. Maar de serie stopt niet en Meredith, ten minste zo lang actrice Ellen Pompeo goed zit, is nog lang niet weg. Seizoen tien benadrukte dit al met een uitzonderlijke eerste helft waarin Merediths gecompliceerde en diep gewortelde vriendschap met Cristina omgegooid werd. De tweede helft haalde voorzichtig de schroeven uit het anders stevige huwelijk van haar en Derek. Cristina liet Meredith achter met de nadruk: “Hij is erg dromerig, maar hij is niet de zon. Dat ben jij.” Nu is het tijd voor Meredith om weer te gaan schijnen.

Seizoen tien eindigde met een figuurlijke explosie die wel erg veel vroeg van de kijker. Ja, het was interessant om te denken dat Richard en Ellis’ relatie iets positiefs voort had gebracht, maar Maggie (Kelly McCreary, Emily Owens M.D.) is nu al de tweede zus van Meredith die uit het niets komt. Ze is daarnaast een zeer letterlijke vervanging voor Cristina, als hartchirurg. Natuurlijk, het is logisch om de geschiedenis te herschrijven. Een nieuw personage, dat dicht bij Meredith en Richard staat, is dramatisch. Maar zit iemand daar op te wachten? Gelukkig verkwanselt de serie geen moment en al in aflevering twee neemt Maggie de rol over van hoofdrolspeler en krijgen we een kijkje in haar hoofd. Sterker nog, de aflevering zet haar lijnrecht tegenover Meredith, waardoor de kijker geforceerd wordt om Maggie’s kant te zien en uiteindelijk voor haar valt. Er is geen ontkomen aan, Grey’s Anatomy weet hoe het de kijker moet bespelen.

Maggie is slechts een van de vele hoogtepunten in seizoen elf. Een paar afleveringen later staan namelijk andere personages centraal. Arizona en Callie hebben zo’n bizarre achtbaan doorstaan dat hun relatie erg populair is. Het is daarom des te moediger dat in aflevering vijf de serie op de rem drukt en de relatie onder de loep neemt. Twee rijke, complexe personages die geliefd zijn, worden binnenste buiten gekeerd. Niet zoals films of boeken dat kunnen, maar realistisch, met een aanloop van enkele jaren, alsof het je beste vrienden zijn. Het uur is een fantastisch voorbeeld van wat televisie kan zijn.

De beslissende factor in de eerste helft van seizoen elf zijn de seconde durende flashbacks. Of dat nu Arizona en Callies mooiste en slechtste momenten zijn of Merediths vage herinneringen aan Ellis en haar geheim, seizoen elf neemt ons mee op een nostalgische trip door de geschiedenis van de serie. We bezoeken de kernpersonages, vieren hun unieke kwaliteiten, maar vooral om Merediths rol te benadrukken. Haar langzame ontplooiing mondt uit in een prachtig opgezette laatste scène. De gelukkigen die vanaf het eerste moment kijken, worden rijkelijk beloond. Dit is het jaar van Meredith en daarmee ook dat van de fans.