Gent-West - Seizoen 1

Enkele weken geleden kon je al ontdekken wat we van de pilot van de nieuwe Vlaamse reeks Gent West vonden. Ondertussen hebben we ook het eerste seizoen verteerd en moeten we tot de vaststelling komen dat als we de tien afleveringen volledig overlopen, de hoge verwachtingen na de eerste aflevering niet helemaal ingelost worden. Aflevering één mocht dan een visitekaartje zijn dat naar meer doet verlangen, bij wat volgt nadien doet de serie een beetje in elkaar zakken. Niet dat Gent West plots slecht wordt, maar de drive van de pilot wordt zeker in de eerste afleveringen die volgen niet verder gezet.



Als we dik over de helft van het seizoen zijn, komt de echte spanning terug in het verhaal omdat meer en meer verhalen van zowel de gedetineerden als de cipiers samen komen en de cliffhanger van de eerste aflevering, de moord op de directrice van de instelling, voor de kijker opgelost lijkt.

In die zin kan je het ietwat slappe vertoon van afleveringen twee tot en met zes wel begrijpen. De makers willen meer dan alleen maar het verhaal van Veronique Dockx (Ruth Becqaert, Clan) vertellen. Veronique is opgepakt voor moordpoging op haar man en zit in Gent West in afwachting van haar proces. Haar verhaal is de rode draad door het hele verhaal heen. Haar dochter Luna (Anna De Ceulaer, Professor T.) is haar oogappel en net voor haar is ze jarenlang bij de man (Mathijs Scheepers, Kinderen van de Windt) gebleven die haar tijdens haar huwelijk terroriseerde, mishandelde en verkrachtte. Tot de stoppen doorsloegen.

Dankzij de spannende slotafleveringen wordt de reeks ook gered en valt de score heel positief uit.

Die grote liefde voor haar dochter blijkt ook haar zwakke plek te zijn en sommige gevangenen profiteren daar van om Veronique aan hun kant te krijgen. Al gauw merk je dat de vleugel waar Dockx terecht gekomen is, verdeeld is in twee kampen. Er is de clan van Kat (Gilda De Bal, De Rodenburgs), de vrouw van een maffiabaas. Haar tegenstandster om de macht in Gent West te veroveren is Samantha Beckers (Charlotte Anne Bogaerts, De Ridder), een jonge rebelse vrouw.



Vanaf de tweede aflevering leren we ook enkele gevangenen, de belangrijkste cipiers en de jonge directrice beter kennen. In elke aflevering staat een van die andere personages in de picture en wordt het globale verhaal rond Veronique een beetje (te) veel op de achtergrond gezet. Wat daarbij opvalt is dat het centrale personage halfweg de reeks plots minder aandacht krijgt en de onderlinge strijd tussen de twee spilfiguren in de gevangenis meer en meer op de voorgrond komt.

Die strijd wordt zoals te verwachten is aan het eind van het seizoen beslecht en biedt ons alvast uitzicht op een tweede seizoen, het verhaal van Veronique Dockx en haar collega-gevangenen is absoluut nog niet verteld. Dankzij de spannende slotafleveringen wordt de reeks ook gered en valt de score heel positief uit. Jammer genoeg kan ik Gent West niet toetsen aan het origineel (Wentworth) uit Australië waarop deze reeks gebaseerd is, maar ik ben er zeker van dat deze Vlaamse versie hetzelfde hoge niveau heeft als de basisreeks.