Flashpoint - Seizoen 1

Seizoen één van Flashpoint start al meteen met een ‘goede’ binnenkomer als één van de teamleden van het SRU (Strategic Response Unit) de gijzelnemer neerschiet en een proces aan zijn broek krijgt. Dat zet meteen de toon voor het eerste seizoen van deze geweldige serie.

Het SRU is een team van zeven mannen en één vrouw. Zij zijn een speciale eenheid van de politie die in actie komt als de reguliere politie het niet op kan lossen. Ze krijgen te maken met mensen die eigenlijk net als jij en ik zijn. Alleen worden zij, door de dingen die ze meemaken of hebben meegemaakt, gedreven tot een extreme daad. Daardoor kun je je meestal wel inleven in de dader, ondanks dat je voelt dat dit niet de juiste manier is.

Gregory Parker (bekend van Person of Interest als Carl Elias) is het hoofd van het team. Hij coördineert de situaties die ze op moeten lossen, maar leeft zich soms te veel in in de 'dader'. Dit komt vooral doordat hij gescheiden is en zijn zoon geen contact meer met hem wil. Ed Lane (bekend van Murder on her Mind) is een lid van het team, maar heeft wel vaak de nummer één positie in de acties van het SRU. En dat gaat niet altijd zoals gepland.

Jules, die eigenlijk Julianna Callaghan heet, zou je kunnen kennen van de film 'Pursuit of Happiness'. In Flashpoint is zij de enige vrouw in het team. Het is geweldig om te zien dat een vrouw ook haar mannetje kan staan in de gevaarlijke wereld van de SRU. Ze houdt de balans in het team. Maar wat als één van de teamleden verliefd op haar wordt? Sam Braddock (Dexter; Owen) is het nieuwe lid dat aan het begin van het seizoen in het team komt. Ondanks zijn ongemakkelijke start en beginnersfouten ontpopt hij zich tot een waardig lid van het team. Spike (Murdoch Mysteries), die eigenlijk Michelangelo Scarlatti heet, is de 'nerd' van het team. Als de beveiligingscamera's gehacked moeten worden, of als er een telefoon afgetapt wordt, dan is dat het werk van Spike. Ondanks dat het team uit acht leden bestaat draait het vooral om deze vijf personages. Je leert ze steeds beter kennen, ook privé, en je leeft met ze mee.

Bijna elke aflevering is hetzelfde opgebouwd, waardoor de serie een herkenbaar karakter heeft. Eerst laten ze een stukje van een kritieke situatie zien, inclusief een cliffhanger. Vervolgens wordt er teruggeblikt op wat vooraf ging en maak je kennis met de dader. Na de titel gaan ze verder met de terugblik en zie je de cliffhanger weer voorbij komen. Vervolgens zie je hoe het team deze kritieke situatie oplost of afhandelt. De herkenbaarheid van de serie zorgt er zeker niet voor dat het saai is. Elke aflevering opnieuw wordt je meegezogen in de gebeurtenissen en het is maar zelden te voorspellen hoe het afloopt.

Aan het begin van seizoen één vindt er een wisseling in het team plaats. Het nieuwe lid komt van een hoger team en het duurt even voor je er achter komt waarom hij nu bij de SRU zit. Het team heeft ook een vaste psycholoog die hen regelmatig helpt met de situaties die ze moeten oplossen. Daarbuiten geeft ze af en toe ook advies aan de teamleden zelf.

Flashpoint heeft mij helemaal in z’n ban. Bijna elke aflevering moest ik wel een traantje wegpinken, door het tragische verhaal dat de daders vaak met zich meedragen. Daarbij hebben ze ook altijd een goede casting van de bijrollen, waardoor de verhalen dichtbij komen. Seizoen één eindigt met een cliffhanger als er een (fatale?) aanslag wordt gepleegd op één van de teamleden.