Exportbaby - Seizoen 1

In deze vierdelige mini-reeks wordt het verhaal van een koppel dat vijftien jaar eerder een meisje heeft geadopteerd uit Afrika verteld. Bij het zien van een Amerikaanse reportage over kinderhandel in Afrika komt het weeshuis waaruit zij hun dochter hebben geadopteerd prominent in beeld. De vrouw van het koppel heeft haar bedenkingen na de reportage en trekt op onderzoek uit.

Hanna en Oscar vormen samen met hun geadopteerde dochter Zawadi een gelukkig gezinnetje. Ze runnen een restaurant en zijn dan ook steeds zeer druk bezig. Naast het werk in het restaurant zijn zo ook actief betrokken bij een vereniging van ouders van geadopteerde kinderen uit Afrika.

De uitzending van de reportage is bij de vereniging dan ook het gesprek van de dag. Hanna vindt dat er een geurtje aan het hele adoptiegebeuren zit en trekt in haar eentje naar Afrika. Daar bezoekt ze het weeshuis en de geldschieters achter het tehuis. Al vlug blijkt dat die geldschieters ook als adoptiebureau werkzaam zijn. Aanvankelijk wordt Hanna met een kluitje in het riet gestuurd, maar ze blijft haar zoektocht verderzetten en wat ze ontdekt grenst aan het ongelooflijke.

Het wordt haar duidelijk dat er heel wat gesjoemeld wordt met ‘zogenaamde’ Afrikaanse weeskinderen en ook sommige adoptieouders hebben boter op hun hoofd. Terug in Nederland confronteert Hanna de betrokkenen en dat zorgt voor heel wat spanningen in haar omgeving.

Het lijkt er op dat men een belangrijk verhaal heeft willen vertellen zonder daarmee de wereld al te veel te schokken.

Deze minireeks is gebaseerd op een boek van André Sjouerman. De makers hebben hun scenario hier losjes op gebaseerd. Het onderwerp zelf mag dan aangrijpend zijn en zich lenen tot spraakmakende televisie, Export Baby gaat zeker niet lang blijven plakken bij de kijkers. Het verhaal wordt daarvoor veel te steriel verteld en de acteurs komen te gemaakt over. Wat Hanna in Afrika meemaakt is heel aangrijpend, maar de manier waarop dat in beeld gebracht wordt is zo steriel. De verontwaardiging van haar ontdekkingen komen absoluut niet over op het scherm.

Ook in de interactie met haar echtgenoot in de vier afleveringen lijkt het alsof het koppel al jaren naast elkaar leeft. Zelfs tijdens de flashbacks uit de periode dat ze in Afrika waren om hun adoptiedochter op te halen lijkt er amper een liefdesrelatie te zijn tussen de twee.

We kunnen besluiten dat het er op lijkt dat men een belangrijk verhaal heeft willen vertellen, zonder daarmee de wereld al te veel te schokken. De dingen die hier aan het licht komen zijn zeer schrijnend maar door de manier waarop dat in Exportbaby in beeld werd gebracht, zullen er weinig mensen zijn die er ook daadwerkelijk van wakker zullen liggen. En zo belanden deze praktijken weer in een of andere Afrikaanse prullenmand.