Euphoria - Seizoen 2

Het tweede seizoen van Euphoria is niet zo goed als het debuutseizoen, maar nog steeds ijzersterk.

There's a difference between what you think you should want and what you actually want.

Het duurde even, maar eindelijk konden we begin dit jaar genieten van het tweede seizoen van de HBO-hitserie Euphoria. Sinds de lancering van de serie in 2019 heeft de serie een grote fanbase opgebouwd. De provocerende onderwerpen, intrigerende beelden en ijzersterke acteerprestaties zorgden voor hoge verwachtingen voor het tweede seizoen. Deze zijn slechts deels waargemaakt.

Euphoria volgt een groep tieners die te maken krijgen met de (puberale) problemen van het volwassen worden. Maar dan alles tegelijk en met alle ergste dingen je kan bedenken in de mix gegooid; en dat maal tien. Het is heerlijk provocerend en stelt daadwerkelijke problemen aan de kaak, alhoewel het dat soms in ietwat extreme mate doet.

Het eerste seizoen van Euphoria slaagde erin vele verschillende verhaallijnen door elkaar heen te lopen, maar toch tegelijkertijd ook te verbinden aan het grote geheel. In het tweede seizoen raken sommige verhaallijnen ondergesneeuwd en vergeten, terwijl andere verhaallijnen juist te lang uitgerekt worden. Door de heftige onderwerpen valt het minder op dat het verhaal van dit seizoen wat dunnetjes is, maar dat is het wel degelijk. Er is eigenlijk te weinig verteld in de acht afleveringen van zestig minuten die dit seizoen telde. Dat is een factor die het seizoen niet minder vermakelijk heeft gemaakt, maar wel minder sterk. Elke losse afleveringen is immers fantastisch, maar samen vormen ze geen compleet seizoen. Eerder een half seizoen.

De kritieken die ik heb op het het tempo van het verhaal doen niet af aan het verhaal zelf. Er zitten magnifieke afleveringen in het seizoen die het acteerwerk van de cast naar hoge hoogtes tillen. Zendaya (Shake it Up) is wederom fantastisch als Rue Bennett. Ze heeft dan ook niet voor niks een Emmy gewonnen voor haar vertolking in het eerste seizoen. Ook wil ik grote complimenten geven aan Sydney Sweeney (The Handmaid's Tale) en Alexa Demie (The OA) voor hun acteerprestaties. Het is te merken dat de cast wat meer ervaring heeft gekregen en dat ze echt in rol zitten. Zo zijn Maude Apatow (Hollywood) en Angus Cloud ontzettend gegroeid ten opzichte van het eerste seizoen.



Door het wat rommelige tempo in het verhaal hebben we veel minder gezien van sommige geliefde personages/acteurs uit het eerste seizoen. In mijn ogen hebben onder meer Hunter Schafer, Barbrie Ferreira (Divorce) en Storm Reid (When They See Us) veel te weinig tijd gehad dit seizoen. Dat is jammer. Desalniettemin, de styling, sfeer en cinematografie van Euphoria waren wederom adembenemend. Het is niet voor niks dat er Euphoria-filters, Euphoria make up trends en Euphoria lichteffecten opduiken in alle hoeken van social media. Samen met de muziek zet de cinematografie echt de toon van de serie, wat mede bijdraagt aan het overzien van wat zwakkere punten in het plot en het script.

I wish you could see yourself the way the rest of the world does.

Al met al, laten we hopen dat er in het volgende seizoen flink gesleuteld is aan het script. Het is gewoon ontzettend jammer dat het script dit seizoen niet op dezelfde hoogte lag ten opzichte van alle andere elementen van de serie. De provocatie blijven opzoeken is goed, maar het moet wel het verhaal verder brengen. Hetzelfde geldt voor prachtige, kunstige shots. Ik heb er het liefst zoveel mogelijk, maar niet ten koste van een goed gevuld verhaal.

Een 8.0! Het is immers nog steeds ijzersterk.