Doom Patrol - Seizoen 1

We’re f*cked – Robotman (zo’n 21x in het hele seizoen)

Ooit een megalomane kakkerlak zien tongen met een op wraak beluste rat? Ooit een deur naar een ander universum genomen door de ‘achterkant’ van een ezel? Ooit een autonome straat gezien die ook nog queer was en zichzelf kon teleporteren over de hele wereld? Welkom bij Doom Patrol, waar je alles ziet waarvan je niet wist dat iemand het kon bedenken!

'Totale hysterische bizarre waanzin', als je het al niet doorhad door de openingsalinea, is de meest accurate omschrijving van het eerste seizoen van Doom Patrol, en zelfs dan doe ik het eigenlijk nog tekort. Een vreemde en onverwachte reis naar een bijzondere bestemming maakt dit een van de vreemdste maar meest verrassende series van dit moment.

In het kort gaat Doom Patrol over een team van mislukte ‘superhelden’. Eigenlijk zijn het geen superhelden maar depressieve individuen met bijzondere krachten. Tragische karakters die tijdens het eerste seizoen allemaal hun eigen marteling en gevecht moeten doorstaan (vaak letterlijk) om zichzelf te herontdekken. Nu ik toch bezig ben met het plot, dat is een moeilijk punt.

Zit er één lijn in het eerste seizoen van Doom Patrol? Ja. Kun je die ook maar enigszins volgen? Nee. Is dat erg? Hmm, niet echt.

Deze serie is het schoolvoorbeeld van een karaktergedreven plot. Waar veel series plotgedreven karakters hebben (ineens zijn mensen dommer dan eerder, anders zouden ze het probleem meteen oplossen, je kent het wel) is dat iets waar Doom Patrol het 180 graden anders aanpakt. De rust die de schrijvers nemen voor het leren kennen van de tragische verledens van deze karakters, maakt dit al een onderscheidende superheldenshow an sich.



Eens, je moet deze misfits niet bekijken als je zit te wachten op continu grootse gevechten met superkrachten (die gevechten zijn er wel, alleen niet veel) en daar attendeert de serie jouw als kijker dan ook op. Want de slechterik van dit seizoen is Mr. Nobody, een door Alan Tudyk (Con Man) gespeelde schurk die zich volledig bewust is dat hij een karakter is in een serie voor DC Universe. Gaat het plot te traag? Dan vertelt hij waarom dit zo is. Te depressief? Nobody geeft een draai aan het verhaal. Dit klinkt vreemd, maar dit moet je eigenlijk zien om het goed te begrijpen.

De acteerprestatie van Tudyk is geweldig en zijn vlijmscherpe komische timing komt hier uitstekend naar voren. Daarnaast Brendan Fraser (van The Mummy, ja!) die een geweldige performance geeft, voornamelijk met zijn stem, en ook April Bowlby (Drop Dead Diva) geeft alles.
De echte ster van deze show is echter Diane Guerrero (Orange is the new Black). Zij speelt Crazy Jane, een karakter met 74 persoonlijkheden, die ook allemaal hun eigen superkrachten hebben. En man, man, man, dat speelt ze fenomenaal!

More tv-superheroes? Just what the world needs. Be honest, have you hung yourself yet? – Mr. Nobody

Is dan alles geweldig aan Doom Patrol hoor ik je vragen? Nee. Hoewel de serie de tijd neemt voor het verhaal, kan het in het midden van het seizoen wat traag overkomen. Ook lijkt er nooit tijd genomen te worden voor de rode draad van het seizoen, wat het soms frustrerend maakt. Doom Patrol is een echte aanrader, maar wees gewaarschuwd! Als je één aflevering probeert en het soort humor bevalt je niet, stop dan maar met kijken. Want dan vind je dit hoogstwaarschijnlijk een waardeloze serie.

Een 9!

P.S. Er zit ook een man in die baarden van mensen opeet en daardoor weet waar die mensen zijn. Die wilde ik je niet onthouden.