Doom Patrol - Eerste aflevering

More tv-superheroes? Just what the world needs.
Be honest, have you hung yourself yet? – Mr. Nobody

Na Titans (2018) is Doom Patrol de tweede live-action serie van de nieuwe streamingsdienst DC Universe. Titans was een stap in de goede richting (behalve de finale dan), maar wat brengt Doom Patrol, toch een wat minder bekende groep ‘superhelden’ ter tafel? Aan de hand van de eerste aflevering; op naar glorie of gedoemd te mislukken?



Doom Patrol gaat, in het kort, over vier mensen waar de wereld eigenlijk niet meer naar omkijkt doordat ze alle vier vreemde ‘krachten’ hebben. Crazy Jane (Diane Guerrero, Orange is the new Black) heeft om en nabij de 74 persoonlijkheden die allemaal een eigen superkracht hebben. Larry Trainor (Matt Bomer, AHS) is een ex-piloot met bijzondere negatieve energiekrachten, Rita Farr (April Bowlby, Drop Dead Diva) een filmster die nogal elastisch is en tenslotte Cliff Steele (Brendan Fraser, Trust), de man waarvan alleen zijn hersenen een ongeluk overleefden waardoor hij nu volledig van metaal is.

Volg je het nog? Mooi.

De serie begint meteen vrij ‘deadpool’-esque. De verteller vertelt duidelijk tegen jou als kijker en zet ook meteen de toon. Ja, dit is weer een superheldenserie. Maar dit is iets waarvan je niet per se vrolijk van wordt. Na een prachtig openingsshot, waar ik best van onder de indruk was, kwam de bizarre en waanzinnig mooie leader. Stiekem was ik al verkocht, alleen al op basis van de leader. Gebeurt niet vaak.

Het gevoel wat je van deze vier misfits krijgt is een soort van medelijden. Ze wilden dit leven allemaal niet, maar moeten er toch mee zien te dealen. Dat ze dan ook nog besluiten om de wereld te gaan redden, werkt alleen maar meer om de verbondenheid met de karakters te creëren. Het is een ongebruikelijke manier om een connectie met de personages op te bouwen, maar het werkt.

Hoewel acteertechnisch vooral Guerrrero de show steelt is het Brendan Frasers Robotman die het hart van de serie vormt. De aandoenlijkheid druipt ervan af, en niet op een al te overdreven manier.

[image-118548]

De cinematografie, muziekkeuzes én special effects zijn behoorlijk goed, en in mijn ogen zelfs beter dan Titans. Het is alsof de makers van Doom Patrol een beter idee voor ogen hadden tijdens het uitzetten van deze serie dan de makers van Titans destijds.

Qua plot valt er uit de eerste aflevering nog niet ontzettend veel te halen. Het verhaal begint traag, maar dat is voor nu nog niet storend. Toch moet de serie niet te lang bij het begin blijven hangen, want dan raak je de gunfactor, mijns inziens, kwijt.

Als ze de zwarte humor, het weemoedige en de cinematografie op dit niveau doorzetten, is dit een schot in de roos. Maar als ook maar één van deze drie zijn charmes verliest, kan het snel klaar zijn met deze bijzondere groep helden.

Al met een behoorlijk goed begin voor Doom Patrol!

Een 8,0!