Diepe Gronden - Seizoen 1

In de serie Diepe Gronden opent een moord in de Weerribben een beerput aan vragen. Aan Nederlandse profiler Anna van Kessel de taak om samen met het lokale politieteam deze zaak op te lossen en erachter te komen wat de dader tot deze daad heeft aangezet.

In Nationaal Park Weerribben-Wieden wordt het lichaam van een tienermeisje gevonden. De politie neemt de zaak hoog op en al gauw wordt de hulp van profiler Anna van Kessel (Linda de Mol, Familie Kruys) ingeroepen. Samen met het plaatselijke team probeert zij achter het motief en de moordenaar van deze misdaad te komen. Hier komt alsmaar meer druk op te staan als blijkt dat er nog een vermissing aan de dader gekoppeld kan worden en vervolgens nog een meisje verdwijnt.

Het idee van Diepe Gronden is leuk, een misdaadverhaal zoals we dat uit Scandinavië kennen.

De vermoorde Daphne had vlak voor haar verdwijning nog tijd doorgebracht met boswachter Michel van Ginkel (Chris Zegers, Onderweg naar Morgen). Hij is dan ook de eerste verdachte en wordt gelijk opgeroepen voor verhoor. Toch blijkt het niet zo een hapklare zaak te zijn waarin meteen een dader opgepakt kan worden. Michel wijst namelijk weer naar fietsenmaker Basir Hilverda (Ilias Addab, Swanenburg) die zich op zijn beurt van geen kwaad bewust is. Uiteindelijk passeren verschillende namen de revue en komen we er pas in de laatste aflevering achter wat er nu echt is gebeurd.

Het idee van Diepe Gronden is leuk, een misdaadverhaal zoals we dat uit Scandinavië kennen. Het mysterie zelf is best oké. De uiteindelijke verklaring voor alles is verrassend en de cliffhanger gedurende de laatste minuten biedt voldoende stof voor meer. Het is bovendien te zien dat ze in de omgeving waar het verhaal zich afspeelt hebben gefilmd, of in elk geval locaties hebben gezocht die hier goed op lijken. Wel moet ik helaas zeggen dat dit eigenlijk de enige positieve punten zijn die ik kan benoemen. Mijn algehele oordeel over het niveau van Diepe Gronden is namelijk niet best.

Op het politiebureau leidt Timon de Zwart (Egbert-Jan Weeber, Bagels & Bubbles) het team. Zijn opvliegende karakter maakt dat hij met een tunnelvisie naar de zaak kijkt en meerdere malen verkeerde conclusies trekt. Zijn leidinggevenden spreken hem hier echter nauwelijks op aan, wat mij als kijker vertwijfeld achterliet. Collega Maxine (Hannah Hoekstra) is de enige die soms nog een beetje tot hem kan doordringen, maar lijkt weinig toe te voegen verder. We zien Anna ook lesgeven. Ze vertelt hier meer over wat profileren inhoudt, maar lijkt de discussie met een kritische agent in opleiding maar moeilijk aan te kunnen.

Ik zeg het niet graag, maar ik vond het acteerwerk en de dialogen slecht, echt slecht.

Ik zeg het niet graag, maar ik vond het acteerwerk en de dialogen slecht, echt slecht. Het merendeel van de castleden ken ik uit andere series en films. Ik weet dan ook wat zij kunnen en dat het niet zozeer aan hun kwaliteiten ligt. De dialogen zijn echter vanaf de eerste scène al tenenkrommend. Zo voorspelbaar, saai en onnatuurlijk. Het lijkt mij bijna onmogelijk om de teksten geloofwaardig over te brengen. Maar toch gaat hierin het nodige mis. De acteurs over-acteren veel te veel en dikken hun karakters daarmee zo aan dat het allemaal heel overdreven en ongeloofwaardig over komt. Ook zijn de locaties, zoals het lokale politiebureau, opvallend leeg, wat de geloofwaardigheid geen goed doet.

Anna is de enige door de FBI opgeleide profiler in Nederland. Hoewel deze onderzoekstechniek in het buitenland erg veel gebruikt wordt (denk bijvoorbeeld aan de serie Criminal Mind) zou dit in Nederland niet veel gebeuren als we de makers mogen geloven. Er wordt daarom wat neergekeken op Anna. Het helpt niet mee dat ze zichzelf tegenspreekt en naast arrogant toch weer niet assertief genoeg lijkt om hiertegen in te gaan. Het nut van de overige achtergrondverhalen van Anna begreep ik niet zo. De enkele scènes die ze met haar familie en minnaar heeft lijken weinig tot niks toe te voegen.

Ik vond het apart om te zien dat er maar een deel van de cast in de begintitel wordt genoemd. Helemaal opvallend was dat een deel van deze castleden niet eens in alle afleveringen te zien zijn, terwijl castleden die wel in alle afleveringen zitten niet genoemd worden. Een hoop personages lijken een typisch trekje te hebben, bijvoorbeeld het: opvliegende van Timon, aangedikte Franse accent van verdachte Didier (Abbas Fasaei) en het (overdreven) hoesten van agente Rifka Vonk (Urmie Plein). Het zijn enkele voorbeelden van extreem uitgelichte trekjes die niets toevoegden en vooral raar overkwamen.

Ik hou van dit genre en heb in het verleden genoten van verhalen zoals KLEM en De 12 van Oldenheim. Helaas is dit niveau bij lange na niet gehaald door Diepe Gronden. Nog een voorbeeld hiervan vind ik het vuurgevecht dat in de laatste aflevering plaatsvindt. De beelden die hieraan vooraf gaan maken het bijna onmogelijk om het laatste schot te plaatsen en verklaren dan ook niet hoe het drama is geëindigd. Ik had graag een positiever oordeel gegeven over deze vierdelige miniserie. Maar mijn advies is om toch één van de vele andere misdaadseries te gaan kijken en deze titel alleen op te zetten als je echt groot fan bent van één van de castleden.