Je blokkeert onze banners :(
We merken dat onze advertenties niet worden weergeven, waarschijnlijk omdat je AdBlock, Ghostery of andere software gebruikt. Dat vinden we jammer, hiermee ontneem je MijnSerie in essentie inkomsten die we hard nodig hebben. Help ons door MijnSerie te whitelisten of neem Premium!
6
anonymous geeft "Devious Maids - Eerste Aflevering" een 6.
Geschreven door anonymous op 14 juni 2013.
Leuk?
0
0
Bekijk stemmen

Devious Maids - Eerste Aflevering

Om iets te kunnen waarderen, moet je datgene eerst op waarde kunnen schatten. Datzelfde geldt ook voor Devious Maids, de nieuwe serie van de zender Lifetime én ook nog eens geproduceerd door niemand minder dan Eva Longoria. Maar, is Devious Maids nou een vreselijke, karikaturale aandoening of is het camp dat zichzelf niet al te serieus neemt? Het is in ieder geval duidelijk dat het publiek zich of ontzettend kan storen aan de manier hoe de serie wordt neergezet, óf zich kostelijk gaat amuseren om hoe de serie wordt neergezet. Voor- en tegenstanders kunnen hoe dan ook genieten van een werkelijk bloedmooie cast (een van de fraaiste op televisie), bestaande uit Ana Ortiz (Ugly Betty), Dania Ramirez (Heroes), Roselyn Sanchez (Without a Trace), Judy Reyes (Scrubs) en Edy Ganem (Livin’ Loud).

Devious Maids gaat over vijf huishoudsters (Marisol, Carmen, Zoila, Rosie en Valentina) van Latijns-Amerikaanse afkomst die werken voor de allerrijksten in Beverly Hills. Centraal staat een moord op een huishoudster die de interesse heeft gewekt van Marisol Duarte (Ana Ortiz), die in dienst treed bij de Stappords. Marisol lijkt bovengemiddeld geïnteresseerd in de toedracht van de moord en dat krijgen anderen ook in de gaten. Daarnaast worden wij ook geïntroduceerd aan de andere drie huishoudsters en hun ervaringen op het werk. Alle dames hebben zo hun eigen ambities en motieven, en als wij de titel van de serie mogen geloven deinzen zij er niet voor terug om die op een geniepige en slinkse manier te verwezenlijken.

De openingssequentie kan al grotendeels bepalen of de kijker de televisie aanlaat of meteen uitdoet. De monoloog die de steenrijke Evelyn Powell (Rebecca Wisocky, The Mentalist) afsteekt tegen haar huishoudster is zodanig fout, dat elke zelfrespecterende huishoudster haar met een stoffer en blik een kopje kleiner had gemaakt. De scènes die daarna volgen worden door steeds luider wordende (en dreigender) Latin-muziek begeleid, en dat terwijl de hoofdrolspelers zich ook nog van hun meest karikaturale kant tonen. Nee, Devious Maids is niet bang om de nodige clichés aan te snijden (of in haar voordeel te gebruiken). Wanneer de titel van de serie in beeld verschijnt, heb je als kijker al een goede impressie van waar de serie heen wil.

De pilot kun je gemakkelijk omschrijven als overdreven en soms over-the-top, maar een geoefende kijker krijgt al gauw door dat dit de intentie is van de makers. De dialogen zijn regelmatig lekker fout, een cliché meer of minder schuwt men niet, de performances van bepaalde acteurs worden aangedikt, de muzikale begeleiding is fout en sommige personages zijn gewoon echt karikaturen. Ook de stereotypen zijn niet van de lucht en heel subtiel is het allemaal niet. Dat is ook meteen het grootste probleem van Devious Maids. Je merkt dat het gemaakt wordt met een knipoog, maar de serie moet oppassen dat men er niet in doorslaat. Op een speelse manier omgaan met clichés en stereotypen kan leuk zijn, maar dan moet dat wel inventief gebeuren. Daarnaast moet het materiaal waarmee de cast te werken krijgt ook goed zijn (en goed blijven), wil de kijker daar doorheen kunnen kijken. Dat is (nog) niet het geval bij Devious Maids, aangezien het plot zich vrij voorspelbaar uitrolt en niets (behalve de prachtige dames) er echt uitspringt. De muzikale begeleiding (die te vaak wordt ingezet) werkt soms ook op de zenuwen en het is verbazingwekkend dat men er zo vaak gebruik van maakt. Ook met cinematografie alleen, en acteerwerk (waar het tenslotte om draait), kun je emoties overbrengen en significante gebeurtenissen markeren. Daarvoor hoef je niet telkens (weer) een deuntje in te zetten wanneer een personage een handeling doet.

Van bepaalde verhaallijnen van de dames krijg je wat achtergrond informatie mee, maar hun karakters worden nog niet zodanig ontwikkeld dat je hen echt leert kennen. Aangezien er vijf dames centraal staan is hier logischerwijs niet genoeg ruimte voor in een pilot van 43 minuten, maar wij krijgen wel te zien waar hun respectievelijke verhaallijnen om gaan draaien. De verhaallijn van Marisol is wat dat betreft veruit het interessants, aangezien die het meest verbonden is met het centrale gegeven. Die verhaallijn, en die van Rosie, zet meteen wat op het spel en geeft die personages wat om voor te vechten. Je zou dus ook willen dat de makers de meeste screentijd gunnen aan Marisol en een aantal van de andere dames laat figureren. De motieven van (niet van Marisol en Rosie) sommige personages komen ook wat triviaal over en missen daardoor de nodige importantie. Het zou tof zijn als de makers nog meer gaan spelen met sociale klassen, en status, en hoe beide werelden zich met elkaar verhouden. Dertien afleveringen kijken naar werkgevers die neerkijken op hun werknemers en werknemers die hun werkgevers wel kunnen schieten, zou met dit materiaal niet al te boeiend zijn.

De pilot werkt in het opzicht dat het makkelijk wegkijkt, maar maakt nog niet duidelijk waarom je de volgende week weer klaar moet gaan zitten. Daar is de uitwerking net niet spannend (of leuk) genoeg voor. De cast presteert naar behoren (alleen Dania Ramirez slaat soms een beetje de plank mis) en de acteurs kunnen goed overweg met het materiaal. Daarom is Devious Maids een serie waarvan je het eerste seizoen gerust op een zondag kunt kijken met je voeten op de bank. Maar wel nadat je klaar bent met die kwaliteitsserie waar je wél wekelijks voor gaat klaarzitten.
Volg Devious Maids
Vorige aflevering
Grime and Punishment
Grime and Punishment
04x10
Leuk?
0
0
Bekijk stemmen

Reacties (0)

Er zijn nog geen reacties geplaatst
Devious Maids