Devious Maids - Seizoen 3

Seizoen één van Devious Maids hield mij non-stop geboeid. Seizoen twee miste voor mij iets, maar door de vermakelijke personages bleef ik kijken. Aangezien het tweede seizoen op een enorme, dramatische cliffhanger eindigde, kon ik het niet laten om toch seizoen drie te gaan kijken. Hoewel seizoen drie nog niet het niveau van het eerste seizoen haalt, voelt het toch als een soort succesvolle come-back en wist het mijn geloof in de serie weer enigszins aan te wakkeren.

In seizoen drie komt Rosie erachter dat haar ex-man Ernesto nog leeft en moet ze kiezen tussen hem en Spence. Carmen begint eindelijk echte stappen in haar muziek carrière te zetten en plaatst zichzelf in een riskante positie met een geheime affaire. Marisol begint een nieuwe carrière met een bedrijf dat schoonmaaksters aan werknemers helpt. En Zoila is zwanger van Pablo (ondertussen overleden), maar weet niet hoe ze dit moet vertellen aan Valentina en Javier. Daarnaast ondervindt ook Genevieve moeilijkheden en de band tussen de haar en Zoila wordt dit seizoen sterker, wat vermakelijk materiaal oplevert. Ook de Powells worden dit seizoen echt hoofdpersonen, en hun strubbelingen om hun huwelijk te laten werken (een mengeling van Adrians vreemde seks-fetisjen en Evelyns kinderwens) zijn niet alleen grappig en vermakelijk, maar ook emotioneel en soms zelfs hartbrekend.

Net als in seizoen twee, ligt de focus van seizoen drie meer op de persoonlijke verhaallijnen van de personages dan het overkoepelende mysterie. Hoewel seizoen twee hierdoor zwakker werd, zorgen de interessantere plottwisten van seizoen drie ervoor dat het iets meer een kracht van de serie wordt. De dames hebben allemaal een veel interessanter en spannender verhaal om te vertellen; de dramatische wendingen doen niet onder voor een telenovela, waar de serie ook in de eerste plaats op gebaseerd is. Net als in een telenovela zijn de gebeurtenissen soms over the top en ietwat ongeloofwaardig, maar zonder dit zou de serie saai worden. Vooral omdat het overkoepelende mysterie maar langzaam op gang komt en vrij weinig aandacht krijgt.

Hoewel seizoen drie sterker is dan seizoen twee, blijft de afwezigheid van een sterke rode draad die iedereen verbindt een gemis. Dit komt gedeeltelijk doordat je als kijker sommige personages interessanter zult vinden dan andere; in de momenten waarop een aflevering te lang bij een minder interessant personage stil staat, verlies je als kijker je focus. Wat ook kan bijdragen aan het feit dat de personages niet interessant genoeg zijn op zichzelf om de serie te dragen, is dat ze steeds minder in de positie van minderwaardige (in de ogen van hun werknemers) schoonmaaksters staan. De schoonmaaksters en rijke mensen voor wie ze werken krijgen een steeds evenredigere relatie, maar juist de ongelijkheid in die relatie was een van de aantrekkingskrachten van seizoen één.

Met de laatste aflevering weten de makers van Devious Maids toch weer duidelijk te maken waar ze toe in staat zijn. De manier waarop het mysterie en de persoonlijke verhaallijnen bij elkaar komen is ingenieus en de spanning weet je de hele aflevering vast te houden. Dit is verreweg de sterkste aflevering van het seizoen, omdat alles hier in elkaar grijpt in plaats van dat je meerdere verhaallijnen langs elkaar hebt lopen. Hopelijk weten de makers in seizoen vier weer de juiste balans te vinden tussen persoonlijke ontwikkeling en een rode draad in het seizoen. Voor nu is Devious Maids namelijk erg vermakelijk, maar geen absolute must-see televisie.