Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
De Fractie - Eerste aflevering
De Fractie is een nieuwe politieke serie van de VPRO. De serie draait om politicus Tim Snel. Snel verlaat zijn partij om zich aan te sluiten bij een andere partij, de VPN (Vrijzinnige Partij Nederland). Tim is een idealist die politiek bedrijft vanuit zijn idealen. Bij de VPN denkt hij meer kans te zien om die idealen te kunnen waarmaken. Al snel merkt Tim dat hij concessies zal moeten doen. Dat idealisme wat anders is dan realisme. De Fractie zal laten zien hoe Tim (en de VPN) zich manoeuvreert in het politieke landschap. Een politiek landschap die dezelfde namen kent als de actualiteit (hallo, meneer Rutte).
De serie komt van de hand van voormalig fractievoorzitter van Groen Links, Femke Halsema. De Fractie wordt al de Nederlandse variant op series als House of Cards en Borgen genoemd. Net als die series probeert De Fractie politieke besluitvorming te belichten en de dilemma's die daarmee gepaard gaan. Dat de serie de actualiteit daarin probeert te verweven maakt het geheel zeker interessanter. Politiek verslaggever Ferry Mingelen zag ik al voorbij komen. In deze eerste aflevering wordt er zelfs al gesproken over de gebeurtenissen in Parijs (Charlie Hebdo). Een deel van de scènes wordt namelijk in de week van uitzendingen gefilmd. Hierdoor kunnen de schrijvers dus makkelijk inhaken op wat er in de maatschappij gebeurt. Waar De Fractie goed in slaagt, is het politiek gekonkel voor/achter de schermen tonen. Welke concessies worden er gedaan? Welke compromissen ben je bereid te sluiten? Waar wil je voor staan? Het zijn vragen die het politieke landschap grotendeels bepalen. Vragen die De Fractie zeker dient te belichten wil het een interessante kijk geven op het Nederlandse politieke landschap.
Halsema en haar team hebben in ieder geval een goede cast weten te verzamelen. Hoewel ik mij realiseer dat niet iedereen het daarmee eens zal zijn. Nederlandse series dienen toch altijd te bewijzen dat wij Nederlanders wél kunnen acteren. Maar goed, waar wordt het acteerwerk dan mee vergeleken? Je kijkt hier niet naar Kevin Spacey, Robin Wright óf Sidse Babett Knudsen; dat is wel duidelijk. De acteurs kunnen overweg met het materiaal. Zij weten, in ieder geval voor mij, een overtuigende sfeer neer te zetten. De eerste vergadering die Tim bijwoont (over gratis kinderopvang) is uitstekend. Los van het feit dat het natuurlijk totaal onrealistisch is. Ik zag tegenstanders online al roepen "dat kan helemaal niet". Tja... House of Cards is óók niet heel logisch. De Fractie verweeft feit met fictie. Verwacht daarom niet dat de serie geheel waarheidsgetrouw is. We mogen toch hopen dat het er in de werkelijkheid een tikkeltje anders aan toe gaat...
De serie weet, in ieder geval, het reilen en zeilen binnen de VPN interessant te maken. Interessant voor mij is vooral hoe idealisme zich verhoudt tot realisme. Tim Snel heeft allerlei idealistische idealen. In een scène steekt hij zelfs gepassioneerd van wal tegen zijn moeder over zijn waarden/idealen. Dat komt wel een beetje geforceerd over. Het voelt in ieder geval niet natuurlijk om tegen je moeder (die langskomt om gezamenlijk te eten) op deze manier je frustraties te uiten. Het gesprek gaat te makkelijk richting de agenda van Tim. Dit wordt natuurlijk gedaan zodat de kijker geïnformeerd kan worden over zijn idealen, maar het mag zeker subtieler. Wat vooral duidelijk wordt is welke machtspositie deze politici hebben en hoe de politiek onze samenleving vormt. Zij het op een positieve of negatieve manier. De kijker mag vervolgens zelf bepalen of hij/zij het eens is met bepaalde politieke keuzes of daarvan afstand neemt. Femke Halsema gaf onlangs aan dat zij vond dat er ''weinig politiek drama in Nederland'' was. Daar ben ik het zeker mee eens. Persoonlijk juich ik deze serie daarom toe. Of de serie uiteindelijk bevredigend blijkt, of niet, doet er wat dat betreft wat minder toe. Het is wel degelijk belangrijk dat dit soort series gemaakt worden. Televisie (en zeker van de publieke zenders) heeft namelijk óók een maatschappelijke verantwoordelijkheid.
De Fractie is in de positie om de politiek dichter bij de mensen te brengen. Laat maar zien hoe de dynamiek is tussen fractieleden/politici en hoe het er (volgens De Fractie) aan toe gaat in politiek Den Haag. Wat gebeurt er achter de schermen? Hoe werkt politieke besluitvorming? Dat is de taak van deze serie. En natuurlijk, wij willen spannende verhalen zien. Wij willen gekonkel, vieze spelletjes, ellebogenwerk en geheime agenda's zien. Vooruit, romantische intriges mogen ook op het vuur gezet worden (het is, natuurlijk, niet voor niets een gedramatiseerde versie). Zolang dit alles maar functioneel voor het verhaal is. Het moet namelijk geen afbreuk doen aan de verhalen die verteld worden. Politici bedrijven (hopelijk) politiek vanuit idealen. Vanuit waarden. Vanuit een visie die het beste voorheeft met de maatschappij en maatschappij bevorderend denkt. Als De Fractie erin slaagt om deze aspecten treffend te belichten, dan slaagt de serie in haar opzet. Zo niet, dan hebben wij er beslist geen probleem mee om deze fractie resoluut weg te stemmen.
Volg De FractieDe serie komt van de hand van voormalig fractievoorzitter van Groen Links, Femke Halsema. De Fractie wordt al de Nederlandse variant op series als House of Cards en Borgen genoemd. Net als die series probeert De Fractie politieke besluitvorming te belichten en de dilemma's die daarmee gepaard gaan. Dat de serie de actualiteit daarin probeert te verweven maakt het geheel zeker interessanter. Politiek verslaggever Ferry Mingelen zag ik al voorbij komen. In deze eerste aflevering wordt er zelfs al gesproken over de gebeurtenissen in Parijs (Charlie Hebdo). Een deel van de scènes wordt namelijk in de week van uitzendingen gefilmd. Hierdoor kunnen de schrijvers dus makkelijk inhaken op wat er in de maatschappij gebeurt. Waar De Fractie goed in slaagt, is het politiek gekonkel voor/achter de schermen tonen. Welke concessies worden er gedaan? Welke compromissen ben je bereid te sluiten? Waar wil je voor staan? Het zijn vragen die het politieke landschap grotendeels bepalen. Vragen die De Fractie zeker dient te belichten wil het een interessante kijk geven op het Nederlandse politieke landschap.
Halsema en haar team hebben in ieder geval een goede cast weten te verzamelen. Hoewel ik mij realiseer dat niet iedereen het daarmee eens zal zijn. Nederlandse series dienen toch altijd te bewijzen dat wij Nederlanders wél kunnen acteren. Maar goed, waar wordt het acteerwerk dan mee vergeleken? Je kijkt hier niet naar Kevin Spacey, Robin Wright óf Sidse Babett Knudsen; dat is wel duidelijk. De acteurs kunnen overweg met het materiaal. Zij weten, in ieder geval voor mij, een overtuigende sfeer neer te zetten. De eerste vergadering die Tim bijwoont (over gratis kinderopvang) is uitstekend. Los van het feit dat het natuurlijk totaal onrealistisch is. Ik zag tegenstanders online al roepen "dat kan helemaal niet". Tja... House of Cards is óók niet heel logisch. De Fractie verweeft feit met fictie. Verwacht daarom niet dat de serie geheel waarheidsgetrouw is. We mogen toch hopen dat het er in de werkelijkheid een tikkeltje anders aan toe gaat...
De serie weet, in ieder geval, het reilen en zeilen binnen de VPN interessant te maken. Interessant voor mij is vooral hoe idealisme zich verhoudt tot realisme. Tim Snel heeft allerlei idealistische idealen. In een scène steekt hij zelfs gepassioneerd van wal tegen zijn moeder over zijn waarden/idealen. Dat komt wel een beetje geforceerd over. Het voelt in ieder geval niet natuurlijk om tegen je moeder (die langskomt om gezamenlijk te eten) op deze manier je frustraties te uiten. Het gesprek gaat te makkelijk richting de agenda van Tim. Dit wordt natuurlijk gedaan zodat de kijker geïnformeerd kan worden over zijn idealen, maar het mag zeker subtieler. Wat vooral duidelijk wordt is welke machtspositie deze politici hebben en hoe de politiek onze samenleving vormt. Zij het op een positieve of negatieve manier. De kijker mag vervolgens zelf bepalen of hij/zij het eens is met bepaalde politieke keuzes of daarvan afstand neemt. Femke Halsema gaf onlangs aan dat zij vond dat er ''weinig politiek drama in Nederland'' was. Daar ben ik het zeker mee eens. Persoonlijk juich ik deze serie daarom toe. Of de serie uiteindelijk bevredigend blijkt, of niet, doet er wat dat betreft wat minder toe. Het is wel degelijk belangrijk dat dit soort series gemaakt worden. Televisie (en zeker van de publieke zenders) heeft namelijk óók een maatschappelijke verantwoordelijkheid.
De Fractie is in de positie om de politiek dichter bij de mensen te brengen. Laat maar zien hoe de dynamiek is tussen fractieleden/politici en hoe het er (volgens De Fractie) aan toe gaat in politiek Den Haag. Wat gebeurt er achter de schermen? Hoe werkt politieke besluitvorming? Dat is de taak van deze serie. En natuurlijk, wij willen spannende verhalen zien. Wij willen gekonkel, vieze spelletjes, ellebogenwerk en geheime agenda's zien. Vooruit, romantische intriges mogen ook op het vuur gezet worden (het is, natuurlijk, niet voor niets een gedramatiseerde versie). Zolang dit alles maar functioneel voor het verhaal is. Het moet namelijk geen afbreuk doen aan de verhalen die verteld worden. Politici bedrijven (hopelijk) politiek vanuit idealen. Vanuit waarden. Vanuit een visie die het beste voorheeft met de maatschappij en maatschappij bevorderend denkt. Als De Fractie erin slaagt om deze aspecten treffend te belichten, dan slaagt de serie in haar opzet. Zo niet, dan hebben wij er beslist geen probleem mee om deze fractie resoluut weg te stemmen.
Reacties (8)