Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Crash - Seizoen 1
In 2004 maakte regisseur Paul Haggis de succesvolle film Crash met onder andere Sandra Bullock en Don Cheadle, waarin verschillende mensen gevolgd werden wiens levens elkaar op belangrijke momenten raken. Haggis werkt nu als producer mee aan de nieuwe tv-serie Crash, waarin hetzelfde thema wordt gebruikt, maar nu met hele andere personen.
Crash kent dus niet één verhaal, maar diverse verhaallijnen die door elkaar heen lopen. Nu raken ze elkaar niet perse binnen één aflevering, maar komt er in de loop van een seizoen het een en ander bij elkaar. De serie draait om dramatische ontwikkelingen in de levens van vele personages, waarbij kenmerkend is dat hun levens elkaar op een of meerdere punten raken.
Je leert hen als kijker uitgebreid kennen: enkele politieagenten, een ambulancemedewerker, een vrouw die haar zieke vader in huis neemt, hoewel hij en haar man elkaar niet kunnen luchten, een muziekproducent en zijn nieuwe chauffeur, etcetera. Iedereen heeft zijn eigen achtergrond, eigenaardigheden en problemen, maar alles is op een of andere manier verbonden.
In de film had men een kleine twee uur om alles aan elkaar te knopen, maar in de serie Crash lijken de ontwikkelingen uitgesmeerd te zijn over een heel televisieseizoen. In de eerste aflevering zul je dus nog lang niet alle verbindingen tussen de levens ontdekken, daarvoor zul je de serie langer moeten volgen. Een aflevering is dan ook zeker geen afgerond verhaal, Crash loopt gewoon door.
Daarmee hopen de makers dat je vol spanning de volgende aflevering afwacht, maar het kan ook betekenen dat je gefrustreerd achterblijft aan het einde van een aflevering, omdat je, net als in bijvoorbeeld Lost, met allerlei vragen blijft zitten.
Crash vertoont veel parallellen met de gelijknamige film. Het concept van levenspaden die elkaar kruisen kan fascinerend zijn, mits het goed wordt uitgevoerd en de levens in kwestie ook boeiend zijn. Bij Crash val je er vanaf het begin middenin en krijg je gedoseerd informatie, die deels je nieuwsgierigheid bevredigt en je deels laat verlangen naar meer informatie.
Crash is vooral geschikt voor mensen die van uitgebreide achtergrondverhalen en uitgediepte personages houden. Ook moet je het niet erg vinden dat je grotendeels naar een handvol losse verhaaltjes zit te kijken tijdens een aflevering, want ze raken elkaar maar sporadisch. De serie is in elk geval kundig samengesteld en goed genoeg geschreven om je een tijd geboeid te kunnen houden.
Volg CrashCrash kent dus niet één verhaal, maar diverse verhaallijnen die door elkaar heen lopen. Nu raken ze elkaar niet perse binnen één aflevering, maar komt er in de loop van een seizoen het een en ander bij elkaar. De serie draait om dramatische ontwikkelingen in de levens van vele personages, waarbij kenmerkend is dat hun levens elkaar op een of meerdere punten raken.
Je leert hen als kijker uitgebreid kennen: enkele politieagenten, een ambulancemedewerker, een vrouw die haar zieke vader in huis neemt, hoewel hij en haar man elkaar niet kunnen luchten, een muziekproducent en zijn nieuwe chauffeur, etcetera. Iedereen heeft zijn eigen achtergrond, eigenaardigheden en problemen, maar alles is op een of andere manier verbonden.
In de film had men een kleine twee uur om alles aan elkaar te knopen, maar in de serie Crash lijken de ontwikkelingen uitgesmeerd te zijn over een heel televisieseizoen. In de eerste aflevering zul je dus nog lang niet alle verbindingen tussen de levens ontdekken, daarvoor zul je de serie langer moeten volgen. Een aflevering is dan ook zeker geen afgerond verhaal, Crash loopt gewoon door.
Daarmee hopen de makers dat je vol spanning de volgende aflevering afwacht, maar het kan ook betekenen dat je gefrustreerd achterblijft aan het einde van een aflevering, omdat je, net als in bijvoorbeeld Lost, met allerlei vragen blijft zitten.
Crash vertoont veel parallellen met de gelijknamige film. Het concept van levenspaden die elkaar kruisen kan fascinerend zijn, mits het goed wordt uitgevoerd en de levens in kwestie ook boeiend zijn. Bij Crash val je er vanaf het begin middenin en krijg je gedoseerd informatie, die deels je nieuwsgierigheid bevredigt en je deels laat verlangen naar meer informatie.
Crash is vooral geschikt voor mensen die van uitgebreide achtergrondverhalen en uitgediepte personages houden. Ook moet je het niet erg vinden dat je grotendeels naar een handvol losse verhaaltjes zit te kijken tijdens een aflevering, want ze raken elkaar maar sporadisch. De serie is in elk geval kundig samengesteld en goed genoeg geschreven om je een tijd geboeid te kunnen houden.
Reacties (0)