Blue Lights - Seizoen 1

Blue Lights is een misdaadserie met de kwaliteit die je van de BBC kunt verwachten.

De BBC is hofleverancier van sterke misdaadseries en daar is Blue Lights geen uitzondering op. Deze serie volgt Grace (Sian Brooke, Trying), Annie (Katherine Devlin) en Tommy (Nathan Braniff), drie politieagenten in opleiding die meedraaien op een bureau in Belfast. Hoewel The Troubles, de conflicten tussen de katholieken en de protestanten in Noord-Ierland, al geruime tijd voorbij zijn, zijn de spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen nog steeds voelbaar. Voor Grace, Annie en Tommy wordt dit ook duidelijk wanneer de bende van crimineel James McIntyre (John Lynch, The Fall) opeens actief begint te worden in de stad en er overal geheime agenten uit Londen opduiken.

Blue Lights komt langzaam op gang, maar wordt later in het seizoen steeds spannender

In mijn recensie over de eerste aflevering was ik vrij positief over Blue Lights. De randvoorwaarden voor een mooi product waren aanwezig en ik zag potentie voor de serie om gedurende het seizoen uit te groeien tot een hele goede serie. En wat mij betreft is dat gelukt. Als een dieseltrein begint de serie vrij rustig, maar naarmate het verhaal vordert, nemen de spanning en het tempo gestaag toe. Daarnaast worden kijkers op de juiste momenten getrakteerd op een onverwacht portie emotie.

Daarbij doen de drie hoofdrolspelers het heel verdienstelijk, met Sian Brooke bovenaan. Ook de andere agenten op het bureau worden door competente acteurs gespeeld. Martin McCann (Marcella) speelt Grace’ politiepartner Stevie erg goed en de twee hebben een heerlijke wisselwerking op het scherm. Zoals altijd is het een genot om John Lynch op het scherm te zien en zijn heerlijk typische stem te horen. Mijn grote favoriet is Tommy’s partner Gerry (Richard Dormer, The Watch), een heerlijk sarcastische man die potentie in Tommy ziet en daarbij overtuigend een soort vaderrol op zich neemt.

Als je een serie maakt die zich afspeelt in Noord-Ierland, dan is het bijna een verplicht nummer om ook iets met The Troubles te doen. Ook dat doet deze serie graag, hoewel de link niet zo overduidelijk is als in bijvoorbeeld Bloodlands of Derry Girls. Het is soms lastig voor te stellen dat er in West-Europa nog heel recent een gruwelijke strijd heeft plaatsgevonden. Blue Lights vindt echter een gepaste manier om de kijker nog even te herinneren aan de nasleep van dit conflict. Dit geeft de serie een heerlijk rauw randje.

Blue Lights combineert spanning en actualiteit op een fantastische manier

Ook speelt de Blue Lights mooi in op meer actuele thema’s, zoals of mensen vertrouwen in de autoriteiten hebben en hoe agenten zelf naar de macht van het politieapparaat kijken. Dit vertrouwen is laag, en dat wordt op een paar cruciale momenten duidelijk. In zulke scènes slaagt de serie erin om spanning, actualiteit en sterk acteerwerk naadloos met elkaar te verweven.

Het eerste seizoen van Blue Lights toont kwaliteitstelevisie zoals we dat van de BBC kunnen verwachten, met goede acteurs, veel spanning, actuele thema’s en een sterke verhaallijn. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de BBC inmiddels al een tweede seizoen heeft besteld. Zelf heb ik deze serie op BBC One gezien. Mocht je hem daar gemist hebben, dan kun je hem vanaf 14 mei op BBC First kijken.