In het huis van Big Brother worden de bewoners 24/7 in de gaten gehouden. Het doel is om alle nominaties te overleven en opdrachten te winnen om zoveel mogelijk geld voor de pot te verzamelen. Na 100 dagen wordt er door het publiek één winnaar gekozen.

Toen eind jaren 90 Big Brother op tv verscheen was dit programma uniek in zijn soort. Inmiddels is dit genre niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven. Niet alleen BN’ers nemen nu aan de lopende band deel aan dit soort series, ook onbekende mensen vloggen hun dagelijkse leven om dit online te plaatsen. In 2006/2007 waren de laatste seizoenen van Big Brother op de Nederlandse en Belgische tv, los van elkaar, te zien. Nu in 2021 is dit wereldberoemde programma weer terug in de lage landen om te laten zien waar de reality-tv ooit begon. Is dit programma echter nog wel van deze tijd en is deze vernieuwde versie van het origineel wel zoveel beter?

Voor mijn gevoel beleefde Big Brother (BE/NL) nogal een valse start.

Op 31 december 2020 begon Big Brother (BE/NL) voor de kandidaten. Op 4 januari 2021 volgde de eerste aflevering op tv. Vanaf dat moment waren de bewoners continu te volgen via livestreams en iedere avond tijdens werkdagen op RTL5 en Play4. Tijdens dit seizoen zouden er uiteindelijk 19 bewoners hun intrek nemen in het huis waarvan er acht bij de start aanwezig waren. Het doel was simpel, verblijf honderd dagen in het huis, overleef alle nominatie-rondes, word niet weggestemd, win uiteindelijk de laatste stemming en ga naar huis met het opgebouwde eindbedrag. Op 8 april 2021 vond de finale plaats en zonder al te veel spoilers te geven (voor de mensen die de reeks nog niet hebben gezien) was deze best spannend.

Alle bewoners moesten vooraf in quarantaine en ook de wekelijkse liveshows (op donderdag) verliepen uiteindelijk anders dan oorspronkelijk de bedoeling was. Vanwege het coronavirus konden familieleden niet meer aanwezig zijn bij het vertrek van bewoners en door de bubbel waarin men in het huis leefde bleek het lastig om na vertrek weer te wennen aan de afstandelijke buitenwereld. Hoewel het huis zelf in Amsterdam nabij de Johan Cruijff ArenA stond, werd de stem van Big Brother ingesproken door een Belg (Jeroen Medaer, De twaalf). Een erg goede keus moet ik zeggen want de rol van Big Brother kreeg hierdoor een eigen persoonlijkheid die echt iets toevoegde aan het geheel. Bovendien kon Big Brother met zijn opmerkingen de stemming in het huis soms iets veranderen, in positieve zin.



Voor mijn gevoel beleefde Big Brother (BE/NL) nogal een valse start. De sfeer was in het begin onaangenaam en naar om te kijken. Er werden mensen op hun gedrag aangesproken, er ontstonden ‘kampen’ die elkaar nauwelijks konden luchten of zien en het was allesbehalve gezellig om naar te kijken. Ook de liveshows, gepresenteerd door de Vlaamse Peter van de Veire (The Battle) en Nederlandse Geraldine Kemper (Geraldine en de Vrouwen), waren de eerste weken saai. Er stonden experts aan de desk die op een langdradige manier alle handelingen van de bewoners bespraken. Online kwam het nodige commentaar hierop en gelukkig deden de makers daar wat mee. Beetje bij beetje werden de spelletjes minder negatief en onrust stokend en vertrokken de bewoners die voor de minder leuke sfeer zorgden uit het spel. De experts verdwenen uit de liveshows en halverwege het seizoen was er steeds meer sprake van humor, werden er hechte vriendschappen opgebouwd en bloeide er zelfs romantiek op.

De makers hebben gaandeweg geleerd van hun fouten en flinke verbeteringen aangebracht.

Om de bewoners in het huis bezig te houden tijdens dit ‘sociale experiment’ waren er spelletjes en opdrachten. Soms om geld te verdienen voor de pot, soms om luxeproducten te winnen en soms voor het verkrijgen van persoonlijke items. De spellen waren veelzijdig, van tennissen in de tuin en speurtochten door het huis tot een dansmarathon en bakwedstrijd. Ook waren er af en toe geheime opdrachten voor specifieke bewoners om zo wat te verdienen. En er werd wekelijks een huismeester gekozen (soms via een spel, soms door het publiek gekozen) die drie huisregels mocht indienen inclusief bijbehorende straffen bij het niet naleven hiervan. Door deze activiteiten bleef het programma leuk om naar te kijken.

De gevolgen van leven in een huis met vreemden waren af en toe heftig. Emoties kwamen ineens naar boven en dit zorgde voor diepgaande gesprekken (tussen bijvoorbeeld Michel en Julie). Maar ook conversaties over seks (met Liese en Naomi) of controversiële onderwerpen zoals racisme (tussen Nick en Zoey) kwamen af en toe ter sprake. Iedere week moesten de bewoners twee medebewoners nomineren die dan weer vervolgens werden onderworpen aan een publieksstemming. De persoon met de minste stemmen moest tijdens de liveshow het huis verlaten. Op social media was hier soms nogal wat ophef over, in combinatie met dingen die er in het huis gebeurden. Op een bepaald moment liep dit zo uit de hand dat Big Brother alle social mediakanalen op zwart zette om zo aan te geven dat zij niet achter alle online pesterijen (jegens Jerrel) stonden.

Ik had het idee dat de makers Big Brother Australia in eerste instantie te veel probeerden na te doen. Hierin vond ik de sfeer eveneens niet goed. Na enkele weken stond ik dan ook op het punt niet meer te kijken naar Big Brother (BE/NL) maar gelukkig volgde kort daarna de omslag. Was dit eerder gebeurd dan denk ik dat er meer kijkers waren blijven hangen. De kijkcijfers waren uiteindelijk niet hoog maar toch was de finale zo’n succes dat de stempagina’s overbelast raakten. Met stemresultaten van eerder op de avond is er uiteindelijk alsnog een winnaar gekozen. Via Videoland en GoPlay kunnen alle afleveringen worden teruggekeken. Uiteindelijk heb ik de kandidaten in mijn hart gesloten en vond ik het leuk om weer op te gaan in de Big Brother-nostalgie van vroeger. Mijn advies is daarom, geef het een kans. De makers hebben gaandeweg geleerd van hun fouten en flinke verbeteringen aangebracht. Ik gun Big Brother (BE/NL) dan ook een tweede seizoen.

[image-259840]