Banished - Seizoen 1

Bij de start van de serie overheerst het gevoel middenin het verhaal te vallen. Dat gevoel herstelt zich slechts gedeeltelijk tijdens het verloop van de serie, want veel uitleg over waarom de betrokken personages op deze plek beland zijn komt er niet. Het verhaal speelt zich af in een Britse gevangenenkolonie in Australië.


Ondanks dat de serie de keiharde omstandigheden probeert na te bootsen blijft de serie ver weg van de nog veel hardere realiteit. Soldaten worden tevreden gehouden met vrouwelijke gevangenen, lijfstraffen zijn aan de orde van de dag, onderling wantrouwen en haat bij de gevangenen en tussen soldaten en gevangenen vieren hoogtij. Tot slot raakt het eten op en moet er gerantsoeneerd worden. Allemaal situaties die in realiteit ook hebben plaatsgevonden. Opvallend is echter dat het allemaal niet te zien of echt te merken is. Schone kostuums, niet alleen van de soldaten, maar ook bij de gevangenen. Gezichten die overdreven schoon en knap zijn, terwijl ontberingen normaal gesproken zweren en ander ongemak geven. De gevangenen hebben bovendien een ongekende vrijheid. Historisch gezien allemaal niet correct, maar als je de reacties leest in Engeland op deze serie dan is het wel te begrijpen dat men hiervoor kiest. Het grote publiek vindt daar nu al dat de serie veel te veel de slechte kant van de Engelsen laat zien, laat staan als men de werkelijkheid in beeld brengt.

Toch is Banished een interessante serie als de historische accuraatheid je niet raakt. Een verhaal over liefde, verdriet, manipulatie, verraad en lafheid. De liefde tussen Elisabeth Queen (MyAnna Buring, Ripper Street) en medegevangene Tommy Barret (Julian Rhind-Thut, The Hour) lijkt de boventoon te voeren, maar het zijn juist de andere verhaallijnen die de serie nog interessanter maken. De driehoeksverhouding tussen korporaal MacDonald (Ryan Corr, Cleverman), majoor Ross (Joseph Millson, The Last Kingdom) en gevangene Kitty McVitie (Joanna Vanderham, The Paradise) levert top drama op. De strijd van James Freeman (Russel Tovey, Being Human) met Marston (Rory McCann, Game Of Thrones) levert uiteindelijk de ultieme climax op. James wordt namelijk in een onmogelijke positie gedrongen. Dat James, vriend van Tommy, ook nog verliefd is op Elisabeth maakt het er niet makkelijker op. Ondanks de vele verhaallijnen, want er zijn er nog meer, blijft Banished boeiend en overzichtelijk. Bovendien heeft de serie het lef om verrassend uit de hoek te komen. Zeker op het eind komt het tot een onverwachte climax.


Wat betreft drama is Banished verrassend goed. Helaas is de serie in Engeland dus met redelijk veel kritiek ontvangen. De serie werd getypeerd als 'weer een serie die de slechte kant van de Engelsen laat zien'. Dat kan men nog enigszins berustend accepteren als het om een Amerikaanse serie gaat, maar uit de koker van de nationale BBC wordt dit niet geaccepteerd. Dat zal ook een van de redenen zijn dat men besloten heeft geen tweede serie te maken. Jammer, want de serie heeft zeker potentie.